صراط: حمیدرضا جلایی‌پور، از فعالان اصلاح‌طلب به تازگی در اظهاراتی گفته است: دولت باید برای بقای تفکر خود در پایان دوره چهار ساله کارنامه قابل قبولی ارائه کند.
مشرق نوشت: او می‌افزاید: ائتلاف اصلاح‌طلبان، اعتدالیون و اصولگرایان میانه‌رو باید حداقل تا یک دهه آینده حفظ شود.[۱]
*اصلاح‌طلبان اشاره‌های خود به «انتخابات دولت سیزدهم در سال ۱۴۰۰» را از قبل از روزهای انتخابات اخیر آغاز کردند. اشاراتی که البته هنوز هم ادامه دارد.
قبل از جلایی‌پور، داریوش قنبری از نمایندگان عضو ادوار مجلس نیز طی اظهاراتی به «رئیس‌جمهورساز بودن روحانی»! اشاره کرده و گفته بود:
آقای روحانی باید با توجه به وعده‌های اعلامی کابینه مطلوب خود را به مجلس معرفی کند تا بتواند طی چهارسال آینده با دست پر در برابر مردم بنشیند و به شخصیتی رئیس‌جمهورساز تبدیل شود![۲]
«فیض‌ا... عرب‌سرخی» دیگر سیاسی اصلاح‌طلب هم به تازگی در بخشی از مصاحبه تفصیلی خود با خبرگزاری ایلنا و در پاسخ به این سؤال که «جریان اصلاحات برای انتخابات بعدی چه برنامه‌ای دارد؟» گفته است:
اصلاحات یک جریان سیاسی است که بخش اصلی جامعه را در برمی‌گیرد. تعدادی از افراد آن شناخته شده که حرفشان بیشتر شنیده می‌شود کسانی نیز کمتر شناخته شده هستند که طبیعتاً حرفشان کمتر دیده می‌شود. قطعاً این اشخاص تکاپو و تلاش می‌کنند که دیده شوند.
او تصریح می‌کند:
سال ۱۴۰۰ مثل سال‌های ۹۶ و ۹۲ اصلاح‌طلبان نامزدی خواهند داشت و اگر هم اجازه ندادند قطعاً نامزدی خواهند یافت که از آن حمایت کنند. کما اینکه مشاهده کردیم در انتخابات مجلس ما از نامزدهای اصولگرای معتدل حمایت کردیم چون نامزدی نداشتیم.[۳]
در ایام پیشاانتخابات، عبدالواحد موسوی لاری، وزیر کشور دولت اصلاحات نیز طی اظهاراتی در کنگره حزب انجمن اصلاحات گفته بود: باید مسیری برویم که مسیر ۹۲ و ۹۴ را در ۹۶ ادامه دهیم و برای ۹۸ و ۱۴۰۰ برنامه‌ریزی کنیم.[۴]
از باب رندی باید گفت که آقای روحانی رئیس‌جمهور ساز می‌شود، البته اگر اصلاح‌طلبان بگذارند...
ضمن اینکه به نظر می‌رسد مردم ایران نه در سال ۱۴۰۰ بلکه خیلی زودتر از آن و با روشن شدن تکلیف خدمتگزار بودن یا نبودن شهردار اصلاح‌طلب تهران، شورای شهر پنجم و پرونده برجام به قضاوتی صحیح درباره ضرورت ادامه داشتن تفکر دولت و اصلاح‌طلب دست یازند. فرایندی که بعید است، بتواند نسخه «پوتین_مدودف» را در دستان رئیس‌جمهور روحانی و نزدیکان وی قرار دهد.
لازم به توضیح است که ائتلافی که جلایی‌پور از آن صحبت می‌کند از آنجا که مبانی صحیحی ندارد، چیزی به نام منافع در آن پررنگ است و دوست و دشمن نیز به وجود اجبار در آن اذعان می‌کنند؛ به هیچ وجه ائتلاف مانا و کارایی نیست و علت توفیق آقای روحانی در انتخابات ۹۶ که حتی از منظر اصلاح‌طلبان هم دور از انتظار بود (و برای همین برای آقای روحانی ستاد انتخاباتی تشکیل ندادند) را باید در جای دیگری جُست...
مشرق نوشت: او می‌افزاید: ائتلاف اصلاح‌طلبان، اعتدالیون و اصولگرایان میانه‌رو باید حداقل تا یک دهه آینده حفظ شود.[۱]
*اصلاح‌طلبان اشاره‌های خود به «انتخابات دولت سیزدهم در سال ۱۴۰۰» را از قبل از روزهای انتخابات اخیر آغاز کردند. اشاراتی که البته هنوز هم ادامه دارد.
قبل از جلایی‌پور، داریوش قنبری از نمایندگان عضو ادوار مجلس نیز طی اظهاراتی به «رئیس‌جمهورساز بودن روحانی»! اشاره کرده و گفته بود:
آقای روحانی باید با توجه به وعده‌های اعلامی کابینه مطلوب خود را به مجلس معرفی کند تا بتواند طی چهارسال آینده با دست پر در برابر مردم بنشیند و به شخصیتی رئیس‌جمهورساز تبدیل شود![۲]
«فیض‌ا... عرب‌سرخی» دیگر سیاسی اصلاح‌طلب هم به تازگی در بخشی از مصاحبه تفصیلی خود با خبرگزاری ایلنا و در پاسخ به این سؤال که «جریان اصلاحات برای انتخابات بعدی چه برنامه‌ای دارد؟» گفته است:
اصلاحات یک جریان سیاسی است که بخش اصلی جامعه را در برمی‌گیرد. تعدادی از افراد آن شناخته شده که حرفشان بیشتر شنیده می‌شود کسانی نیز کمتر شناخته شده هستند که طبیعتاً حرفشان کمتر دیده می‌شود. قطعاً این اشخاص تکاپو و تلاش می‌کنند که دیده شوند.
او تصریح می‌کند:
سال ۱۴۰۰ مثل سال‌های ۹۶ و ۹۲ اصلاح‌طلبان نامزدی خواهند داشت و اگر هم اجازه ندادند قطعاً نامزدی خواهند یافت که از آن حمایت کنند. کما اینکه مشاهده کردیم در انتخابات مجلس ما از نامزدهای اصولگرای معتدل حمایت کردیم چون نامزدی نداشتیم.[۳]
در ایام پیشاانتخابات، عبدالواحد موسوی لاری، وزیر کشور دولت اصلاحات نیز طی اظهاراتی در کنگره حزب انجمن اصلاحات گفته بود: باید مسیری برویم که مسیر ۹۲ و ۹۴ را در ۹۶ ادامه دهیم و برای ۹۸ و ۱۴۰۰ برنامه‌ریزی کنیم.[۴]
از باب رندی باید گفت که آقای روحانی رئیس‌جمهور ساز می‌شود، البته اگر اصلاح‌طلبان بگذارند...
ضمن اینکه به نظر می‌رسد مردم ایران نه در سال ۱۴۰۰ بلکه خیلی زودتر از آن و با روشن شدن تکلیف خدمتگزار بودن یا نبودن شهردار اصلاح‌طلب تهران، شورای شهر پنجم و پرونده برجام به قضاوتی صحیح درباره ضرورت ادامه داشتن تفکر دولت و اصلاح‌طلب دست یازند. فرایندی که بعید است، بتواند نسخه «پوتین_مدودف» را در دستان رئیس‌جمهور روحانی و نزدیکان وی قرار دهد.
لازم به توضیح است که ائتلافی که جلایی‌پور از آن صحبت می‌کند از آنجا که مبانی صحیحی ندارد، چیزی به نام منافع در آن پررنگ است و دوست و دشمن نیز به وجود اجبار در آن اذعان می‌کنند؛ به هیچ وجه ائتلاف مانا و کارایی نیست و علت توفیق آقای روحانی در انتخابات ۹۶ که حتی از منظر اصلاح‌طلبان هم دور از انتظار بود (و برای همین برای آقای روحانی ستاد انتخاباتی تشکیل ندادند) را باید در جای دیگری جُست...
