صراط: میزان نوشت: ستاره روسی دهه 40 توسط لورنتی بریا به قتل استالین متهم و راهی زندان سیاسی شد.
نیکلای استاروستین بزرگترین پسر خانواده بود، او سه برادر دیگر داشت که ورزشکار بودند. آن‌ها یا فوتبالیست بودند یا در رشته هاکی روی یخ بازی می‌کردند. برادران استاروستین در تیم بزرگ شوروی یعنی اسپارتاک مسکو بازی می‌کردند.
در سال‌های 30 و اوایل 40 در تیمی که از دیگر حریفانش قدرتمندتر بود به شهرت دست یافتند. این برتری با حضور لورنتی بریا وجود داشت. او مرد شماره دو ژوزف استالین بود و رییس پلیس مخفی و باشگاه دینامو مسکو بود.
بریای گرجستانی پیش از رسیدن به این جایگاه در زمان جوانی برابر استاروستین بازی کرد. هر دو در بازی با هم رقابت داشتند. بریا به قصد انتقام بازی می‌کرد، چون علاوه بر رقابت موجود، برابر اسپارتاکی قرار می‌گرفت که همیشه عناوین را از چنگ دینامو در می‌آورد.
استاروستین در سال 1942 با 40 سال سن دیگر بازی نمی‌کرد، اما رییس باشگاه اسپارتاک بود و یکی از بزرگترین ستاره‌های کشورش به حساب می‌آمد. از طرفی بریا یکی از منفورترین چهره‌های تاریخ کشورش محسوب می‌شد. او زمانی که در دفتر خود حضور نداشت تا برای حفظ وحشت در کشور تبعید افراد را تایید کند در شهر با لیموزین خود می‌گشت و به دنبال دختران جوان بود تا آن‌ها را بدزدد و از آن‌ها سوءاستفاده کند.
بریا یک روز صبرش به پایان رسید و تصمیم گرفت، استاروستین را به جرم دست داشتن در قتل استالین دستگیر کند. او پس از یافتن عکسی که شش سال پیش در جریان مراسمی در میدان سرخ گرفته شده بود به این نتیجه رسید. در آن روز برای خشنودی استالین مراسمی به نام "روز ورزش" برگزار شد.
قرار بود در جریان این مراسم اسپارتاک و دینامو برابر هم قرار بگیرند، اما در آخرین لحظه تیم دینامو از این کار منصرف شد، چون یکی از بازیکنانش به سمت استالین ضربه زد و به همین خاطر از انجام بازی برابر رهبرشان می‌ترسید. به همین خاطر بازیکنان اصلی و نیمکت نشین اسپارتاک برابر هم قرار گرفتند.
بازی مورد پسند استالین قرار گرفت و او دستور داد نیمه سوم هم برگزار شود. این اتفاق به شدت بریا را عصبانی کرد. او پس از سال‌ها عکسی از این بازی پیدا کرد که یکی از افراد عنوان‌دار استالین دیده می‌شد. او این شخص را کسی عنوان کرد که قصد داشت به دستور براداران استاروستین، استالین را به قتل برساند.
هر چهار برادر محاکمه و به زندان سیاسی فرستاده شدند، اما به خاطر محبوبیت زیاد توانستند از اعدام رهایی پیدا کنند. با گذشت زمان، استاروستین توسط واسیلی، پسر استالین فراخوانده شد. او در آن زمان نیروهای منطقه‌ای را رهبری می‌کرد و می‌خواست تیمی از آن‌ها تشکیل بدهد؛ به همین خاطر از استاروستین خواست تا هدایت آن‌ها را بر عهده بگیرد.
بر این اساس استاروستین به مسکو بازگشت. واسیلی استالین از بریا متنفر بود. بریا چند بار سعی کرد استاروستین را دستیگر و او را دوباره تبعید کند، اما استاروستین تحت مراقبت استالین جوان بود. در نهایت بریا به هدف خود رسید و از غلفت واسیلی بهره برد. او این بار استاروستین را به یکی از شهرهای کویری قزاقستان فرستاد. تنها پس از مرگ استالین در سال 1953 و به پایان رسیدن دوران وحشت او استاروستین توانست دوباره به مسکو برگردد.
از طرفی بریا به جرایم مختلفی همچون خیانت به کشور و جنایت علیه مردم محکوم شد. او به حبس ابد محکوم شد و به همین خاطر تعداد زیادی از افراد تبعید شده از جمله استاروستین توانستند به وطن خود بازگردند. همچنین مارتین مرتزوف که در یک بازی در سال 1920 بریا را از زمین اخراج کرده بود نیز از تبعید رهایی پیدا کرد.
نیکلای استاروستین بزرگترین پسر خانواده بود، او سه برادر دیگر داشت که ورزشکار بودند. آن‌ها یا فوتبالیست بودند یا در رشته هاکی روی یخ بازی می‌کردند. برادران استاروستین در تیم بزرگ شوروی یعنی اسپارتاک مسکو بازی می‌کردند.
در سال‌های 30 و اوایل 40 در تیمی که از دیگر حریفانش قدرتمندتر بود به شهرت دست یافتند. این برتری با حضور لورنتی بریا وجود داشت. او مرد شماره دو ژوزف استالین بود و رییس پلیس مخفی و باشگاه دینامو مسکو بود.
بریای گرجستانی پیش از رسیدن به این جایگاه در زمان جوانی برابر استاروستین بازی کرد. هر دو در بازی با هم رقابت داشتند. بریا به قصد انتقام بازی می‌کرد، چون علاوه بر رقابت موجود، برابر اسپارتاکی قرار می‌گرفت که همیشه عناوین را از چنگ دینامو در می‌آورد.
استاروستین در سال 1942 با 40 سال سن دیگر بازی نمی‌کرد، اما رییس باشگاه اسپارتاک بود و یکی از بزرگترین ستاره‌های کشورش به حساب می‌آمد. از طرفی بریا یکی از منفورترین چهره‌های تاریخ کشورش محسوب می‌شد. او زمانی که در دفتر خود حضور نداشت تا برای حفظ وحشت در کشور تبعید افراد را تایید کند در شهر با لیموزین خود می‌گشت و به دنبال دختران جوان بود تا آن‌ها را بدزدد و از آن‌ها سوءاستفاده کند.
بریا یک روز صبرش به پایان رسید و تصمیم گرفت، استاروستین را به جرم دست داشتن در قتل استالین دستگیر کند. او پس از یافتن عکسی که شش سال پیش در جریان مراسمی در میدان سرخ گرفته شده بود به این نتیجه رسید. در آن روز برای خشنودی استالین مراسمی به نام "روز ورزش" برگزار شد.
قرار بود در جریان این مراسم اسپارتاک و دینامو برابر هم قرار بگیرند، اما در آخرین لحظه تیم دینامو از این کار منصرف شد، چون یکی از بازیکنانش به سمت استالین ضربه زد و به همین خاطر از انجام بازی برابر رهبرشان می‌ترسید. به همین خاطر بازیکنان اصلی و نیمکت نشین اسپارتاک برابر هم قرار گرفتند.
بازی مورد پسند استالین قرار گرفت و او دستور داد نیمه سوم هم برگزار شود. این اتفاق به شدت بریا را عصبانی کرد. او پس از سال‌ها عکسی از این بازی پیدا کرد که یکی از افراد عنوان‌دار استالین دیده می‌شد. او این شخص را کسی عنوان کرد که قصد داشت به دستور براداران استاروستین، استالین را به قتل برساند.
هر چهار برادر محاکمه و به زندان سیاسی فرستاده شدند، اما به خاطر محبوبیت زیاد توانستند از اعدام رهایی پیدا کنند. با گذشت زمان، استاروستین توسط واسیلی، پسر استالین فراخوانده شد. او در آن زمان نیروهای منطقه‌ای را رهبری می‌کرد و می‌خواست تیمی از آن‌ها تشکیل بدهد؛ به همین خاطر از استاروستین خواست تا هدایت آن‌ها را بر عهده بگیرد.
بر این اساس استاروستین به مسکو بازگشت. واسیلی استالین از بریا متنفر بود. بریا چند بار سعی کرد استاروستین را دستیگر و او را دوباره تبعید کند، اما استاروستین تحت مراقبت استالین جوان بود. در نهایت بریا به هدف خود رسید و از غلفت واسیلی بهره برد. او این بار استاروستین را به یکی از شهرهای کویری قزاقستان فرستاد. تنها پس از مرگ استالین در سال 1953 و به پایان رسیدن دوران وحشت او استاروستین توانست دوباره به مسکو برگردد.
از طرفی بریا به جرایم مختلفی همچون خیانت به کشور و جنایت علیه مردم محکوم شد. او به حبس ابد محکوم شد و به همین خاطر تعداد زیادی از افراد تبعید شده از جمله استاروستین توانستند به وطن خود بازگردند. همچنین مارتین مرتزوف که در یک بازی در سال 1920 بریا را از زمین اخراج کرده بود نیز از تبعید رهایی پیدا کرد.
