صراط: سعید حجاریان طی تحلیلی درباره انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر نوشت که با مبنا گذاشتن آرای سال ۱۳۷۶، آرای اصولگرایان نسبت به اصلاح‌طلبان رشد دو برابری داشته است.
به گزارش تسنیم، سعید حجاریان در تحلیل خود که به بررسی مهمترین رخدادها در انتخابات اردیبهشت 96 می‌پردازد، نوشته است که یکی از این رخدادها "تغییر در سبد رأی" بوده است. او در این باره می‌نویسد: "نخستین اتفاقی که در این انتخابات تعجب کنش‌گران و تحلیل‌گران را برانگیخت، تغییر حجم سبد رأی دو جناح اصلاح‌طلب و اصولگرا بود. مطابق با آمار رسمی منتشر شده می‌دانیم که در انتخابات دوم خرداد 1376، سید محمد خاتمی و علی‌اکبر ناطق‌نوری به ترتیب با بیست میلیون و هفت میلیون رای نفر اول و دوم انتخابات شدند. همچنان واقفیم که در انتخابات دوره دوازدهم آرای نفرات اول و دوم این‌گونه اعلام شد؛ حسن روحانی بیست و چهار میلیون رأی و ابراهیم رئیسی پانزده میلیون رأی. مشاهده می‌کنیم که مطابق آمار رسمی منتشر شده از دوم خرداد 1376 به این سو آرای جناح اصولگرا بیش از هشت میلیون افزایش داشته و در مقابل به آرای اصلاح‌طلبان تنها چهار میلیون افزوده شده است و این در حالی است که در این فاصله به تعداد کسانی که حق رأی داشتند بیست میلیون اضافه شده است که نوعاً قشر جوان هستند و طبعاً به سمت تحول‌خواهی گرایش دارند. برای این پرسش که چگونه آرای اصولگرایان تا این حد افزایش داشته و همزمان آرای اصلاح‌طلبان افزایش اندک داشته است."
او در ادامه تحلیل خود علل و عوامل احتمالی برای رشد کم‌تر رای اصلاح‌طلبان نسبت به اصولگرایان را بررسی می‌کند و نهایتاً به اصلاح‌طلبان توصیه می‌کند که اقشار محروم و مستضعف و حاشیه‌نشین‌ها را مدنظر قرار دهند چرا که آرای این قشر عمدتاً به سبد اصولگرایان واریز می‌شود، و این قشر به اصولگرایان گرایش بیشتری دارند. وی نوشته است: "سابق بر این پایگاه رأی جناح چپ در مناطق پایین‌تر بود و اکنون این موازنه به هم خورده است. واقعیت این است که نمی‌توان به مسائل سیاسی و فرهنگی توجه کرد و از معیشت و اشتغال و زندگی روزمره مردم غافل شد چرا که این‌گونه حاشیه بر متن غلبه می‌کند و با توجه به مهاجرت‌های داخلی این امر تشدید خواهد شد."
به گزارش تسنیم، سعید حجاریان در تحلیل خود که به بررسی مهمترین رخدادها در انتخابات اردیبهشت 96 می‌پردازد، نوشته است که یکی از این رخدادها "تغییر در سبد رأی" بوده است. او در این باره می‌نویسد: "نخستین اتفاقی که در این انتخابات تعجب کنش‌گران و تحلیل‌گران را برانگیخت، تغییر حجم سبد رأی دو جناح اصلاح‌طلب و اصولگرا بود. مطابق با آمار رسمی منتشر شده می‌دانیم که در انتخابات دوم خرداد 1376، سید محمد خاتمی و علی‌اکبر ناطق‌نوری به ترتیب با بیست میلیون و هفت میلیون رای نفر اول و دوم انتخابات شدند. همچنان واقفیم که در انتخابات دوره دوازدهم آرای نفرات اول و دوم این‌گونه اعلام شد؛ حسن روحانی بیست و چهار میلیون رأی و ابراهیم رئیسی پانزده میلیون رأی. مشاهده می‌کنیم که مطابق آمار رسمی منتشر شده از دوم خرداد 1376 به این سو آرای جناح اصولگرا بیش از هشت میلیون افزایش داشته و در مقابل به آرای اصلاح‌طلبان تنها چهار میلیون افزوده شده است و این در حالی است که در این فاصله به تعداد کسانی که حق رأی داشتند بیست میلیون اضافه شده است که نوعاً قشر جوان هستند و طبعاً به سمت تحول‌خواهی گرایش دارند. برای این پرسش که چگونه آرای اصولگرایان تا این حد افزایش داشته و همزمان آرای اصلاح‌طلبان افزایش اندک داشته است."
او در ادامه تحلیل خود علل و عوامل احتمالی برای رشد کم‌تر رای اصلاح‌طلبان نسبت به اصولگرایان را بررسی می‌کند و نهایتاً به اصلاح‌طلبان توصیه می‌کند که اقشار محروم و مستضعف و حاشیه‌نشین‌ها را مدنظر قرار دهند چرا که آرای این قشر عمدتاً به سبد اصولگرایان واریز می‌شود، و این قشر به اصولگرایان گرایش بیشتری دارند. وی نوشته است: "سابق بر این پایگاه رأی جناح چپ در مناطق پایین‌تر بود و اکنون این موازنه به هم خورده است. واقعیت این است که نمی‌توان به مسائل سیاسی و فرهنگی توجه کرد و از معیشت و اشتغال و زندگی روزمره مردم غافل شد چرا که این‌گونه حاشیه بر متن غلبه می‌کند و با توجه به مهاجرت‌های داخلی این امر تشدید خواهد شد."
