صراط: گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه شریف گرگان به کشف تدفینی متعلق به اواخر عصر آهن به همراه سه ظرف سفالی و دو سردوک سنگی منجر شد که دو ظرف سفالی در کنار سر و درست در مقابل صورت اسکلت قرار گرفته است.
به گزارش تسنیم، حبیب اله رضایی - سرپرست هیأت باستان شناسی اظهار داشت: با توجه به عبور لوله انتقال فرآورده‌های نفتی شرکت ملی نفت ایران از استان مازندران به شهرهای شرقی استان گلستان از عرصه شمالی این محوطۀ باستانی، درخواست گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم این اثر به پژوهشگاه میراث فرهنگی ارسال و در نهایت با طرح انجام نجات بخشی گمانه زنی در عرصه و حریم این اثر موافقت و مجوز آن صادر شد.
رضایی با بیان اینکه این اثر در سال 1391 به شماره 30991 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، اظهار داشت: به جز تهیه پرونده ثبت اثر، هیچ گونه مطالعات باستان شناختی در این محوطه صورت نگرفته است.
وی با اشاره به نتایج حاصل از کاوش تپه شریف گفت: قبل از شروع عملیات گمانه زنی، نقشه برداری و تهیه نقشه توپوگرافی محوطه صورت گرفت و با شبکه بندی محوطه محل حفر اولین گمانه‌ها بر روی نقشه منحنی میزان مشخص و نامگذاری گمانه ها انجام شد.
این باستان شناس افزود: پس از انجام یک هفته کار میدانی، 8 گمانه در ضلع شرق، شمال شرق و شمال تپه شریف ایجاد شد که گمانه‌های ایجاد شده در ضلع شرقی به ابعاد 1×1 متر و گمانه‌های ضلع شمالی (محل پیشنهادی عبور کانال لوله انتقال شرکت نفت) 5/1× 5/1 متردر نظر گرفته شد.
وی مواد فرهنگی به دست آمده از این گمانه زنی را قطعات سفال، قطعات شیشه، مصنوعات سنگی، قطعات آجر و بقایایی از تدفین انسانی اعلام کرد و افزود: با توجه به مطالعه آثار بدست آمده، مواد فرهنگی این محوطه مربوط به عصر آهن III، اشکانی و ساسانی است.
سرپرست هیأت باستان شناسی با بیان اینکه تنها تدفین بدست آمده از این محوطه در گمانه Y11 در شمال شرق محوطه و در مسیر کانال انتقال لوله شرکت نفت بدست آمد تصریح کرد: این تدفین در جهت شرقی- غربی و جهت سر آن در جهت شمال بوده و به پهلوی چپ دفن شده است.
به گفته وی، اشیاء تدفینی بدست آمده از این گور شامل سه عدد ظرف سفالی و دو عدد سردوک سنگی (از جنس سنگ مرمر ) است که دو عدد ظرف سفالی در کنار سر و درست در مقابل صورت اسکلت قرار گرفته است.
رضایی، این دو ظرف را شامل یک عدد تنگ قرمز بدون دسته اعلام کرد که یک عدد کاسه ناودانک دار از جنس سفال آشپزخانه ای به صورت معکوس بر روی تنگ قرار دارد، بطوریکه کاملا روی تنگ را پوشانده و نقش درپوش تنگ را ایفا می‌کرده است.
وی با بیان اینکه دو عدد سردوک سنگی (جنس سنگ مرمر) نیز در این گور بدست آمد،گفت: سومین ظرف که در قسمت پای اسکلت بدست آمد، یک عدد عودسوز سفالی دارای پایه و دسته با شاموت شن درشت است.
این باستان شناس افزود: نوع مواد فرهنگی بدست آمده، نشان از قدمت این تدفین به اواخر عصر آهن دارد.
وی از دیگر یافته‌های بدست آمده در این گمانه زنی را ساختارهای معماری سنگی به همراه قطعات آجر در ضلع شمالی محوطه اعلام کرد.
به گزارش تسنیم، حبیب اله رضایی - سرپرست هیأت باستان شناسی اظهار داشت: با توجه به عبور لوله انتقال فرآورده‌های نفتی شرکت ملی نفت ایران از استان مازندران به شهرهای شرقی استان گلستان از عرصه شمالی این محوطۀ باستانی، درخواست گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم این اثر به پژوهشگاه میراث فرهنگی ارسال و در نهایت با طرح انجام نجات بخشی گمانه زنی در عرصه و حریم این اثر موافقت و مجوز آن صادر شد.
رضایی با بیان اینکه این اثر در سال 1391 به شماره 30991 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، اظهار داشت: به جز تهیه پرونده ثبت اثر، هیچ گونه مطالعات باستان شناختی در این محوطه صورت نگرفته است.
وی با اشاره به نتایج حاصل از کاوش تپه شریف گفت: قبل از شروع عملیات گمانه زنی، نقشه برداری و تهیه نقشه توپوگرافی محوطه صورت گرفت و با شبکه بندی محوطه محل حفر اولین گمانه‌ها بر روی نقشه منحنی میزان مشخص و نامگذاری گمانه ها انجام شد.
این باستان شناس افزود: پس از انجام یک هفته کار میدانی، 8 گمانه در ضلع شرق، شمال شرق و شمال تپه شریف ایجاد شد که گمانه‌های ایجاد شده در ضلع شرقی به ابعاد 1×1 متر و گمانه‌های ضلع شمالی (محل پیشنهادی عبور کانال لوله انتقال شرکت نفت) 5/1× 5/1 متردر نظر گرفته شد.
وی مواد فرهنگی به دست آمده از این گمانه زنی را قطعات سفال، قطعات شیشه، مصنوعات سنگی، قطعات آجر و بقایایی از تدفین انسانی اعلام کرد و افزود: با توجه به مطالعه آثار بدست آمده، مواد فرهنگی این محوطه مربوط به عصر آهن III، اشکانی و ساسانی است.
سرپرست هیأت باستان شناسی با بیان اینکه تنها تدفین بدست آمده از این محوطه در گمانه Y11 در شمال شرق محوطه و در مسیر کانال انتقال لوله شرکت نفت بدست آمد تصریح کرد: این تدفین در جهت شرقی- غربی و جهت سر آن در جهت شمال بوده و به پهلوی چپ دفن شده است.
به گفته وی، اشیاء تدفینی بدست آمده از این گور شامل سه عدد ظرف سفالی و دو عدد سردوک سنگی (از جنس سنگ مرمر ) است که دو عدد ظرف سفالی در کنار سر و درست در مقابل صورت اسکلت قرار گرفته است.
رضایی، این دو ظرف را شامل یک عدد تنگ قرمز بدون دسته اعلام کرد که یک عدد کاسه ناودانک دار از جنس سفال آشپزخانه ای به صورت معکوس بر روی تنگ قرار دارد، بطوریکه کاملا روی تنگ را پوشانده و نقش درپوش تنگ را ایفا می‌کرده است.
وی با بیان اینکه دو عدد سردوک سنگی (جنس سنگ مرمر) نیز در این گور بدست آمد،گفت: سومین ظرف که در قسمت پای اسکلت بدست آمد، یک عدد عودسوز سفالی دارای پایه و دسته با شاموت شن درشت است.
این باستان شناس افزود: نوع مواد فرهنگی بدست آمده، نشان از قدمت این تدفین به اواخر عصر آهن دارد.
وی از دیگر یافته‌های بدست آمده در این گمانه زنی را ساختارهای معماری سنگی به همراه قطعات آجر در ضلع شمالی محوطه اعلام کرد.
