صراط: آنچه مسلم است سیاست آمریکا پس از توافق هسته‌ای نسبت به ایران تغییر نکرده است. در دولت ترامپ و اوباما و در قوای مجریه، مقننه و حتی قوه قضاییه این سیاست ادامه یافته است. تصویب طرح تحریم‌های غیرهسته‌ای علیه ایران نیز در راستای سیاست همیشگی آمریکا نسبت به ایران است.
به نظر می‌رسد آمریکا قصد دارد از یکسو توافق هسته‌ای را حفظ کند تا کشورمان مجبور به پایبندی به توافق باشد و از سوی دیگر به اسم تحریم‌های غیرهسته‌ای و به بهانه‌های موشکی، حقوق بشری و تروریسم یا بهانه‌های دیگر، تعهدات خود را اجرایی نکند.
در ضمن باید به این نکته هم اشاره کنم که نگرانی آمریکا در مورد وضعیت حقوق بشر صرفا در حد ادعاست. چرا که این کشور به عنوان مثال همیشه نسبت به عربستان جانبدارانه عمل کرده است، در حالی که شاید کشوری بدتر از عربستان در مورد نقض حقوق بشر وجود نداشته باشد و می‌توان اسرائیل و عربستان را در این مورد رقیب هم دانست.
جمهوری اسلامی ایران باید متوجه باشد که اگر آمریکا حس کند که دستمان در مقابل چنین اقداماتی بسته است و عکس‌العملی نشان نخواهیم داد تحریم‌ها را یکی پس از دیگری افزایش می‌دهد به امید این‌که ایران همچنان به تعهدات خود پایبند می‌ماند. بنابراین باید فکری برای این کار کرد. ادامه چنین روندی برای ما عاقبت خوبی ندارد و به میزانی که ایران واکنش مناسبی به اقدامات ضد ایرانی آمریکا نداشته باشد شاهد افزایش چنین اقداماتی خواهیم بود. آمریکا باید احساس کند هر اقدامی علیه ایران نتیجه نامطلوبی برای آنها دارد در غیر این صورت به اقدامات خود ادامه داده و آنها را تشدید می‌کند.
موضوعی برای آمریکایی‌ها تغییر نکرده است. برنامه‌های این کشور همان برنامه قبلی است و این کشور تحریم‌ها را تا جایی افزایش می‌دهد که حداکثر فشار را بر مردم ایران داشته باشد. بنابراین بار دیگر تاکید می‌کنم که آنچه مسلم است این است که دیدگاه آمریکا نسبت به ایران تغییری نکرده و همچنان ایران را مورد آزمون قرار می‌دهد. برای آنها تفاوتی نمی‌کند که چه دولتی در ایران سر کار باشد، آنچه مهم است میزان واکنش ایران در برابر زیاده‌خواهی آنهاست. آمریکا تا جایی که برای این کشور هزینه‌ای نداشته باشد علیه ایران فشارهایی را وارد می‌کند اما هر زمان احساس کنند هزینه قابل توجهی نسبت به ادامه روندشان باید متحمل شوند تجدیدنظر خواهند کرد. البته در حال حاضر به چنین نتیجه‌ای نرسیده‌اند.
به نظر می‌رسد آمریکا قصد دارد از یکسو توافق هسته‌ای را حفظ کند تا کشورمان مجبور به پایبندی به توافق باشد و از سوی دیگر به اسم تحریم‌های غیرهسته‌ای و به بهانه‌های موشکی، حقوق بشری و تروریسم یا بهانه‌های دیگر، تعهدات خود را اجرایی نکند.
در ضمن باید به این نکته هم اشاره کنم که نگرانی آمریکا در مورد وضعیت حقوق بشر صرفا در حد ادعاست. چرا که این کشور به عنوان مثال همیشه نسبت به عربستان جانبدارانه عمل کرده است، در حالی که شاید کشوری بدتر از عربستان در مورد نقض حقوق بشر وجود نداشته باشد و می‌توان اسرائیل و عربستان را در این مورد رقیب هم دانست.
جمهوری اسلامی ایران باید متوجه باشد که اگر آمریکا حس کند که دستمان در مقابل چنین اقداماتی بسته است و عکس‌العملی نشان نخواهیم داد تحریم‌ها را یکی پس از دیگری افزایش می‌دهد به امید این‌که ایران همچنان به تعهدات خود پایبند می‌ماند. بنابراین باید فکری برای این کار کرد. ادامه چنین روندی برای ما عاقبت خوبی ندارد و به میزانی که ایران واکنش مناسبی به اقدامات ضد ایرانی آمریکا نداشته باشد شاهد افزایش چنین اقداماتی خواهیم بود. آمریکا باید احساس کند هر اقدامی علیه ایران نتیجه نامطلوبی برای آنها دارد در غیر این صورت به اقدامات خود ادامه داده و آنها را تشدید می‌کند.
موضوعی برای آمریکایی‌ها تغییر نکرده است. برنامه‌های این کشور همان برنامه قبلی است و این کشور تحریم‌ها را تا جایی افزایش می‌دهد که حداکثر فشار را بر مردم ایران داشته باشد. بنابراین بار دیگر تاکید می‌کنم که آنچه مسلم است این است که دیدگاه آمریکا نسبت به ایران تغییری نکرده و همچنان ایران را مورد آزمون قرار می‌دهد. برای آنها تفاوتی نمی‌کند که چه دولتی در ایران سر کار باشد، آنچه مهم است میزان واکنش ایران در برابر زیاده‌خواهی آنهاست. آمریکا تا جایی که برای این کشور هزینه‌ای نداشته باشد علیه ایران فشارهایی را وارد می‌کند اما هر زمان احساس کنند هزینه قابل توجهی نسبت به ادامه روندشان باید متحمل شوند تجدیدنظر خواهند کرد. البته در حال حاضر به چنین نتیجه‌ای نرسیده‌اند.
