صراط: انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری، اولین انتخاباتی بود که تأیید صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری بر اساس قانون به شورای نگهبان سپرده شد.
به گزارش فارس، انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری، اولین انتخاباتی بود که تأیید صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری بر اساس قانون به شورای نگهبان سپرده شد. لذا شورای نگهبان قانون اساسی پس از بررسی‌های لازم از میان 71 نفر داوطلب ریاست جمهوری، صلاحیت چهار تن را مورد تأیید قرار داد.
«سید علی‌اکبر پرورش» نامزد مستقل، «عباس شیبانی» از نهضت آزادی و حبیب‌الله عسگر اولادی از حزب مؤتلفه اسلامی از جمله نامزدهای نهایی دومین دوره انتخابات ریاست جمهوری بودند. اما در این میان نام محمدعلی رجایی بیش از دیگران بر سر زبان‌ها بود.
اکبر پرورش
عباس شیبانی
حبیب‌الله عسگراولادی
به ویژه آن که وی در کسوت نخست‌وزیری با رئیس جمهور سابق (بنی‌صدر) اختلافات فراوانی بر سر مسائل مختلف اداره امور کشور داشت.
رجایی در دولت خود با معرفی کابینه‌ای جوان و متشکل از کادرهای رشد یافته در دوران حاکمیت انقلاب اسلامی، نوید تحول در صحنه مدیریت کشور را می‌داد. او برای اولین بار در دولت‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی به صراحت بر ادعاهایی مثل تعدد مراکز قدرت و دخالت ناروای نهادهای انقلاب در کار دولت، خط بطلان کشیده بود.
این گونه بود که محمدعلی رجایی از سوی احزاب و تشکل‌های بیشتری مورد حمایت قرار گرفت. علاوه بر جامعه روحانیت مبارز و حزب جمهوری اسلامی که از احزاب مهم جریان اسلامی به شمار می‌رفتند، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی نیز رجایی را کاندیدای خود معرفی کرد؛ چرا که رجایی در مقابل بنی‌صدر بود و سازمان مجاهدین با بنی‌صدر دارای اختلافاتی بود.
