پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۰۸ فروردين ۱۳۹۶ - ۱۷:۰۴

یک جشن عروسی لاکچری چقدر هزینه دارد؟

مراسم عروسی، اگر در سالیان گذشته در یک حیاط باصفا با لامپ‌های ریسه‌ای، میز و صندلی‌های کرایه‌ای، کمی میوه و یکی دو نوع غذا برگزار می‌شد و اتفاقا همه میهمانان را راضی می‌کرد، امروز شکل دیگری به خود گرفته است.
کد خبر : ۳۵۵۹۱۵
صراط: مراسم عروسی، اگر در سالیان گذشته در یک حیاط باصفا با لامپ‌های ریسه‌ای، میز و صندلی‌های کرایه‌ای، کمی میوه و یکی دو نوع غذا برگزار می‌شد و اتفاقا همه میهمانان را راضی می‌کرد، امروز شکل دیگری به خود گرفته است.

به گزارش فردا، این روزها، زندگی خیلی‌ها رنگ و بوی تجمل گرفته و از سادگی روزگاران قبل خبری نیست. زندگی تجملی یا به قول جوان‌ترها، زندگی لاکچری؛ سبکی از زندگی‌ست که در آن همه چیز زرق و برق خاصی دارد و برای رسیدن به هر کدام از عناصر زندگی تجملی، هزینه‌های سرسام آوری نیز پرداخت می‌شود. از ماشین‌های لوکسی که در خیابان‌ها مانور می‌دهند و ایران‌زمین و اندرزگو را بالا و پایین می‌کنند تا میهمانی‌هایی که هزینه برگزاری هر کدام‌شان، برابر با حقوق سالانه یک کارگر است؛ همه و همه تکه‌های کوچکی از تجملاتی هستند که پیش‌تر انگشت شمار بودند و امروز چشم‌مان به دیدن‌شان عادت کرده است.   
 
مراسم عروسی، اگر در سالیان گذشته در یک حیاط باصفا با لامپ‌های ریسه‌ای، میز و صندلی‌های کرایه‌ای، کمی میوه و یکی دو نوع غذا برگزار می‌شد و اتفاقا همه میهمانان را راضی می‌کرد، امروز شکل دیگری به خود گرفته است. برخی از زوج‌های جوان که تجمل و تجمل‌گرایی بر تمام جنبه‌های زندگی‌شان غلبه کرده، حاضرند برای یک شب‌ِ عروسی میلیون‌ها تومان خرج کنند؛ این در حالی‌ست که در آن سوی جامعه، عده‌ای نیز به واسطه عدم استطاعت مالی، قادر به تشکیل زندگی نیستند و شکاف میان تجمل‌گرایان و ساده‌زیست‌ها، روز به روز عمیق‌تر می‌شود. سالن‌های آرایش، باغ‌ها و تالارها، آتلیه‌های عکاسی و ... در مقابل دریافت رقم‌های نجومی و باورنکردنی، وعده یک شب لوکس و تجملی را به زوج‌های جوان می‌دهند. چشم و هم‌چشمی و رقابت میان زوج‌ها سبب شده که میل بیشتری برای پرداخت مبالغ بالاتر نشان دهند؛ ولو این‌که کیفیت کار در مقایسه با خدمات ارزان‌تر، چندان برجسته و متمایز نباشد!
 
وقتی هزینه‌های مختلف یک مراسم عروسی تجملاتی – به قول امروزی‌ها، لاکچری‌ - را جمع بزنیم، به رقم‌هایی که می‌رسیم که تعجب‌برانگیز هستند؛ تعجب به واسطه آن‌که برخی حاضرند برای چند ساعت، چند میلیون تومان را با توجیهات و عباراتی مثل «خاطره‌شدن» و «عروسی تنها یک شب است!» بپردازند.
 
این چند ساعتِ سه میلیونی!
 
آرایش عروس از آن قسمت‌های مراسم ازدواج است که تعرفه مشخصی ندارد. قیمت‌ها بر اساس محل قرارگیری آرایشگاه، شهرت آرایشگاه و آرایشگر و کارهای اضافی تعیین می‌شوند و بازه هزینه‌ها بسیار گسترده و وسیع است. شهربانو عابدی، نایب رییس اتحادیه آرایشگران زنانه تهران چندی پیش اعلام کرد که «آرایشگاه‌های سطح شهر موظف به نصب تعرفه‌های مصوب روی دیوار سالن‌ها هستند و هزینه قانونی آرایش عروس از 1 میلیون و 500 هزار تومان فراتر نمی‌رود»، اما این اظهارات در حالی بیان می‌شود که در تماس ما با یکی از آرایشگاه‌های نسبتا مشهور خیابان پاسداران، هزینه آرایش عروس از حدود 3 میلیون تومان شروع شده و بسته به میزان کار و زمان صرف شده، بر این مبلغ افزوده خواهد شد. رقم‌های نجومی آرایش عروس فقط به آرایشگاه‌های شمال شهر محدود نمی‌شود و برخی آرایشگاه‌های شرق تهران نیز برای عقب نماندن از کاروان تجملی‌ها، قیمت‌هایی را اعلام می‌کنند که اختلاف چندانی با شمال شهر ندارند. در تماس با یکی دیگر از آرایشگاه‌های مشهور منطقه تهرانپارس، اعلام شد که برای آرایش عروس هزینه‌ای حدود 2 میلیون تومان دریافت می‌شود و در این‌جا نیز، با توجه به کار، ممکن است که هزینه اعلامی بیشتر شود.   
 
فیلمبرداری هالیوودی!
 
زمانی که به بررسی قیمت‌ سرویس‌های مختلف عکاسی و فیلمبرداری عروسی می‌پردازیم، متوجه می‌شویم که دست صاحبان آتلیه برای اعلام قیمت‌های نجومی، حتی از آرایشگا‌ه‌ها نیز بازتر است و به واسطه بیان چند اصطلاح فنی و دهان پُر کن، رقم‌هایی دریافت می‌شود که آرایش سه – چهار میلیونی، در مقابل آنها یک خدمت ارزان به شمار می‌رود. کافی‌ست کمی جست‌وجو کنیم و با چند آتلیه عکاسی تماس بگیرم تا از اوضاع آشفته تعرفه‌ها در این حوزه مطلع شویم. بازرس اتحادیه عکاسان تهران در مورد قیمت‌گذاری خدمات عکاسی و فیلمبرداری می‌گوید: «لازمه این حرفه، هنر و خلاقیت است و وجه دریافتی را نوع هنر صورت گرفته در کار مشخص می‌کند، چون عکاسان و فیلمبرداران آن‌چنان نفعی از  فعالیت و نوع کار خود در جامعه ندارند به تناسب نوع خدماتی که ارائه می‌دهند، هزینه دریافت می‌کنند.»؛ همین دست اظهارات و فقدان تعرفه مشخص باعث شده که یکی از عکاسی‌های مشهور تهران، برای انجام خدمات عکاسی و فیلمبرداری شب عروسی، مبلغ 16 میلیون و 600 هزار تومان دریافت کند یا حتی یک آتلیه در سایت خود، بدون هراس از اعلام چنین قیمت‌های عجیبی، پکیج فیلمبرداری و عکاسی عروسی را 17 میلیون و 800 هزار تومان قیمت بزند تا زوج‌های تجمل‌گرا را جذب خدمات خود - از جمله تصویربرداری با هلی‌شات- کند. تعرفه‌های عکاسی لوکس مراسم عروسی در حالی این گونه بدون سقف اعلام می‌شوند که هر فرد نسبتا آشنا با عکاسی و فیلمبرداری، می‌داند که هزینه اجاره و درنظر گرفتن استهلاک لوازم و دسمتزد کاربران تجهیزات یک پنجم این رقم‌ها نیز نمی‌شود و باقی این چند ده میلیون‌ تومان‌ها، از جیب لاکچری‌پسندها، روانه جیب آتلیه‌دارانی می‌شود که نور نظارت اتحادیه و نهادهای تعزیزاتی بر آنها تابیده نمی‌شود!
 
لباسِ عروس؛ عنصر اصلی مراسم!
 
از خدمات عکاسی که بگذریم، به لباس عروس می‌رسیم. لباسی که جزو ملزومات مراسم عروسی است و نبود آن، برابر است با بی‌محتوا بودن مراسم عروسی. اگر در سال‌های قبل زن‌های فامیل دور هم جمع می‌شدند و برای دخترِ در آستانه ازدواج، لباس عروس می‌دوختند و هر یک بخشی از کار دوخت و دوز را بر عهده می‌گرفتند یا برخی که وضع مالی‌شان بهتر بود، لباسی ساده می‌خریدند؛ امروز در کنار آن‌که کسی حوصله خیاطی ندارد، قیمت‌ لباس‌ عروس هم به قدری بالاست که حتی تجمل‌گراها نیز به دنبال خرید آن نیستند و ترجیح می‌دهند که لباس را اجاره کنند. در تماس با چند مزون در مناطق مختلف شهر تهران مشخص شد که برای خرید لباس عروس باید از حدود 7 میلیون تومان به بالا پرداخت کرد و در مورد اجاره لباس نیز، زوج جوان باید بسته به طرح و جنس و میزان نو بودن لباس، رقمی بین 1 تا 4 میلیون تومان بپردازند. گرچه مزون‌ها احتمالا قیمت‌های فوق لوکس خود را در تماس‌های تلفنی اعلام نمی‌کنند و احتمال آن می‌رود که قیمت‌های اصلی فراتر از این‌ها نیز باشد.   
 
یک شب لوکس‌سواری!
 
اجاره ماشین عروس هم از آن اتفاقاتی‌ست که در سال‌های اخیر نمود بیشتری یافته و با ورود خودروهای لوکس به کشور، خیلی‌ها به این فکر افتادند که به جای استفاده از خودروی خود، یک خودروی گران‌قیمت اجاره کنند؛ تا زنجیره عکاسی و فیلمبرداری تجملی با حضور یک خودروی میلیاردی تکمیل شود! برای مثال، اجاره بدون راننده یک خودروی مرسدس بنز اس‌کلاس، به ازای یک ساعت 110 هزار تومان است؛ البته شرکت اجاره‌دهنده، خودرو را کمتر از 14 ساعت اجاره نمی‌دهد و در این صورت، آقای داماد باید حداقل 1 میلیون و 540 هزار تومان پبردازد. البته این رقم تنها برای خودرو است و هزینه تزئین و گل‌زدن و تبدیل یک خودروی لوکس به یک ماشین عروس لوکس، جدا محاسبه می‌شود. بسته به نوع و میزان گل‌های به کار رفته در تزئین خودرو و با توجه به موقعیت مکانی و شهرت گل‌فروشی، هزینه تزئین لوکس یک ماشین عروس افزون بر 2 میلیون تومان است و قیمت‌ها به قدری متغیر است که نمی‌توان رقم دقیقی را تا پایان یافتن تزئین خودرو به دست آورد.   
 
فضای لاکچری؛ مکمل عروسی تجملی!
 
همه این موارد باشند، اما تالار و باغ نباشد یا باشد و لوکس نباشد؛ تلاش‌های زوج تجمل‌گرا برای برگزاری یک عروسی خاص و ویژه ناکام خواهد ماند. تالار عروسی در مقایسه با باغ و هتل قیمت‌ پایین‌تری دارد و به همین علت، آنهایی که دنبال زندگی لوکس هستند، خیلی به برگزاری عروسی در تالار رغبت نشان نمی‌دهند؛ مگر این‌که تالار ویژگی منحصر به فرد یا شهرتی مثال‌زدنی داشته باشد. پیرامون قیمت‌ها، مبلغی از سوی صاحبان باغ‌ها و تالارها اعلام نمی‌شود، اما می‌شود با کمی اصرار و خواهش، از حداقل و حداکثر قیمت‌ها باخبر شد. می‌گویند ورودی باغ‌های اطراف تهران – که عمدتا مختص عروسی‌های مختلط است – چند میلیون تومانی آب می‌خورد. این ورودی بر اساس بزرگی و کوچکی باغ و امکانات و البته بحث همیشگی شهرت آن قیمت‌گذاری می‌شود و گاهی به 25 تا 30 میلیون تومان هم می‌رسد. در مقابل، منوهای مختلفی پیش روی زوج‌های در آستانه ازدواج قرار می‌گیرد که در بازه 60 تا 300 هزار تومان به ازای هر میهمان متغیر است! با این تفاسیر یک مراسم عروسی با 400 میهمان، در یکی از باغ‌های اطراف تهران به صورت میانگین حدود 100 میلیون تومان تمام می‌شود؛ آن هم بدون هزینه‌های اضافی احتمالی که اعلام نشده‌اند و قطعا بعد از پایان مراسم به سراغ جیب داماد خواهند رفت! در مورد هتل‌ها، اما قیمت‌ها به تعرفه‌های مصوب نزدیک‌تر است. هتل از دیرباز مختص عروسی‌های لوکس بوده و امروز هم از این قاعده مستثنا نیست؛ بنابراین منوها به ازای هر نفر میهمان از حدود 70- 80 هزار تومان شروع شده و به 200 هزار تومان هم می‌رسند.   
 
حرف آخر!   
 
خیلی‌ها بر این باورند که صرف هزینه‌های این چنین سنگین، تنها برای یک شب به هیچ وجه توجیه‌پذیر نیست و نمی‌تواند متضمن آینده‌ روشن و خوشبختی یک زوج باشد. اگرچه هر کس صاحب پول و اموال خود است و اختیار استفاده از آنها را دارد، اما حتی تمکن مالی نیز دلیل مطلوبی برای این ریخت و پاش‌های نجومی نیست؛ آن هم در شرایطی که در همین کشور، نداری و فقر عرق شرم را بر پیشانی‌ خیلی‌ها می‌نشاند.