صراط: در یک بررسی مجزا محققان همچنین فسیل‌هایی را کشف کردند که قطرات باران در 2.7 میلیارد سال قبل را در منطقه آتشفشانی آفریقای جنوبی نشان می‌دهد.
به گزارش فارس، باران در اصل از قطرات آب تشکیل می‌شود و برای ادامه حیات تمام موجودات زنده لازم است. ولی محققان مرکز «علوم طبیعت» در فرانسه بر پایه مطالعات جدید خود اعلام کردند نخستین باران‌ها روی کره زمین از آهن تشکیل شده بود.
بر اساس این بررسی مشخص شد 4.5 میلیارد سال قبل بخار ایجاد شده از سنگ‌های فضایی در برخورد با سیاره ما توده‌ای از سنگ و آهن را در جو کره زمین ایجاد کرد و این توده سپس در قالب باران به سطح کره زمین رسید.
در یک بررسی مجزا محققان همچنین فسیل‌هایی را کشف کردند که قطرات باران در 2.7 میلیارد سال قبل را در منطقه آتشفشانی آفریقای جنوبی نشان می‌دهد.
در قرن نوزدهم میلادی برای نخستین بار اصطلاح «باران اسیدی» مورد استفاده قرار گرفت و گفته شد این باران‌ها بخار فولاد ضدزنگ و گازهای ناشی از فرسایش سنگ آهک و سنگ مرمر را شامل می‌شوند. با این وجود باران‌های معمول امروزی همچنان اسیدی هستند که البته درصدی کمی از مواد آلاینده مذکور را در خود جا داده‌اند.
باران اسیدی برای انسان مضر است. ولی محققان می‌گویند در سیاره زحل باران با قطرات متان می‌بارد که هیچ موجود زنده‌ای نمی‌تواند زیر آن زنده بماند. در سیاره‌های زحل و مشتری قطرات باران هلیوم را هم شامل می‌شوند که گازهای تولید شده از آن بسیار کشنده هستند.
بر اساس اطلاعات ثبت شده در کتاب رکوردهای جهانی گینس، شدیدترین باران تاریخ در شهر چِراپونجی هند باریده است. این باران در سال 2014 میلادی به مدت 48 ساعت به صورت متاولی بارید و بر اساس آن آب به ارتفاع بیش از 250 سانتی‌متر روی سطح زمین جمع شد.
به گزارش فارس، باران در اصل از قطرات آب تشکیل می‌شود و برای ادامه حیات تمام موجودات زنده لازم است. ولی محققان مرکز «علوم طبیعت» در فرانسه بر پایه مطالعات جدید خود اعلام کردند نخستین باران‌ها روی کره زمین از آهن تشکیل شده بود.
بر اساس این بررسی مشخص شد 4.5 میلیارد سال قبل بخار ایجاد شده از سنگ‌های فضایی در برخورد با سیاره ما توده‌ای از سنگ و آهن را در جو کره زمین ایجاد کرد و این توده سپس در قالب باران به سطح کره زمین رسید.
در یک بررسی مجزا محققان همچنین فسیل‌هایی را کشف کردند که قطرات باران در 2.7 میلیارد سال قبل را در منطقه آتشفشانی آفریقای جنوبی نشان می‌دهد.
در قرن نوزدهم میلادی برای نخستین بار اصطلاح «باران اسیدی» مورد استفاده قرار گرفت و گفته شد این باران‌ها بخار فولاد ضدزنگ و گازهای ناشی از فرسایش سنگ آهک و سنگ مرمر را شامل می‌شوند. با این وجود باران‌های معمول امروزی همچنان اسیدی هستند که البته درصدی کمی از مواد آلاینده مذکور را در خود جا داده‌اند.
باران اسیدی برای انسان مضر است. ولی محققان می‌گویند در سیاره زحل باران با قطرات متان می‌بارد که هیچ موجود زنده‌ای نمی‌تواند زیر آن زنده بماند. در سیاره‌های زحل و مشتری قطرات باران هلیوم را هم شامل می‌شوند که گازهای تولید شده از آن بسیار کشنده هستند.
بر اساس اطلاعات ثبت شده در کتاب رکوردهای جهانی گینس، شدیدترین باران تاریخ در شهر چِراپونجی هند باریده است. این باران در سال 2014 میلادی به مدت 48 ساعت به صورت متاولی بارید و بر اساس آن آب به ارتفاع بیش از 250 سانتی‌متر روی سطح زمین جمع شد.
