پشت پرده اختلاف برانکو با رضاییان

برانكو با رامين رضاييان اختلاف دارد و اين بر كسي پوشيده نيست. شايد اگر فشارهاي رسانه‌اي و سفارس مسئولان رده بالاي باشگاه نبود او هرگز تن به اين نمي‌داد كه از رامين رضاييان در تركيب اصلي تيمش استفاده كند. با اين حال پروفسور در شرايطي كه دستانش در پوست گردو مانده بود كمي به سمت جاده اصلي آمد و تلاش كرد تا رابطه‌‌اش با رضاييان را به سمتي پيش ببرد كه خيلي‌ها انتظارش را داشتند. او براي اينكه خودش را مجاب كند كه رامين مي‌تواند به كمك تيم بيايد از بازي دادن‌هاي كوتاه به اين بازيكن شروع كرد. هر بازي چند دقيقه كوتاه. با اين حال رامين بمب انگيزه بود و در همان دقايق كوتاه آنقدر تأثير‌گذار بود كه برانكو را وادار كند تا چشمانش را ببندد و از او در تركيب اصلي پرسپوليس استفاده كند. البته رضاييان خوش‌شانس هم بود. در شرايطي كه پرسپوليس فقط 11 بازيكن اصلي دارد و فاصله بازيكنان اصلي با ذخيره‌‌اش زمين تا آسمان است محروميت‌ها و مصدوميت‌ها به نفع او تمام شد تا رضاييان تبديل به يكي از مهره‌هاي اصلي برانكو شود. او كاملاً در تركيب جا افتاده بود و تصور خيلي‌ها اين بود كه همه چالش‌هاي بين برانكو و رضاييان ديگر فراموش شده است تا اينكه انتشار خبري از امارات همه را در شوك فرو برد. رامين رضاييان از پرسپوليس اخراج شد! داستان به درگيري او با علي عليپور در تمرين برمي‌گردد و پروفسور كه تاب حاشيه‌اي جديد را ندارد دستور مي‌دهد هر دو بازيكن به ايران برگردند. عليپور زودتر از رامين شال و كلاه مي‌كند و به سمت فرودگاه مي‌رود اما رضاييان كه هنوز در شوك است مي‌خواهد براي ماندن تلاش كند كه البته نتيجه نمي‌دهد.
هرچه كه بود برانكو كوتاه نيامد و سرانجام رامين هم با تأخيري چند ساعته راهي ايران شد. يك روز پس از بازگشت كاروان پرسپوليس به ايران اما اتفاق ديگري افتاد. حضور علي عليپور در تمرين و غيبت رضاييان بدجور توي چشم مي‌زد. سؤال اين بود، پس رامين كجاست؟ ظاهراً برانكو او را در اختيار باشگاه قرار داده است و حاضر نشده از خطايش مثل خطای عليپور به راحتي عبور كند. شايد خيلي‌ها بپرسند كه در اين زمينه هر دو نفر اشتباه كرده‌اند و چرا مجازات آنها يكسان نبوده است. در پاسخ به اين سؤال بايد گفت كه ماجراي رضاييان و برانكو نه مربوط به امروز است نه مربوط به ديروز كه او از تيم ريزه اسپور دوباره به پرسپوليس برگشت! داستان تقريباً از يك سال قبل و در بهمن 94 آغازشد. بازي ذوب‌آهن و پرسپوليس در جام‌ حذفي بود كه خبر رسيد رامين بيمار شده است و نمي‌تواند به همراه پرسپوليس به اصفهان سفر كند. پرسپوليس آن بازي را واگذار كرد و جالب اينجاست كه پس از بازي، يكي دو بازيكن مصاحبه كردند و از بي‌تعصبي بعضي از بازيكنان حرف زدند. چند روز بعد خبري به گوش برانكو رسيد كه باعث شد اين مرد آرام به سيم آخر بزند و براي هميشه با رضاييان سر لج بيفتد‌؛ رضاييان بيمار نبوده و براي مسافرت به شمال رفته است! تقريباً از همان زمان بود كه رامين از چشم پروفسور افتاد. حتي زماني كه گفت مي‌خواهم به تركيه بروم برانكو واكنش خاصي نشان نداد و فقط گفت: «بهتر از او را در تيمم دارم.» اختلاف میان این دو، يك دل چركيني قديمي است كه بعيد است به اين راحتي‌ها صاف شود. برانكو، رامين را در اختيار باشگاه قرار داده و قرار است امروز در خصوص اين بازيكن تصميم‌گيري شود. تصميمي كه مي‌تواند آينده او و حتي پرسپوليس را تحت تأثير قرار بدهد.