صراط: ژاپنی‌ها با استفاده از نیروی انسانی کشورهای دیگر، به آهستگی (یا به قول معروف زیرپوستی) منافع مالی، فرهنگی خود را گسترش می‌دهند.
به گزارش ایسنا، سعید صفری استاد زبان فارسی دانشگاه بلگراد در یادداشتی نوشته است: ژاپنی‌ها به سر به زیر و پرتلاش بودن شهره هستند و به نظر می‌رسد این ویژگی در سیاست‌های توسعه فرهنگی آنها هم نمود عینی دارد. در دانشکده فیلولوژی دانشگاه بلگراد، حضور فرهنگی ژاپن هرچند همانند روسیه و چین نیست اما جالب توجه است و عمدتا سرمایه‌گذاری آنها «انسانی» و بر روی دانشجویان معطوف است. آنها بیش‌تر انتخاب‌گر هستند و بر روی افراد خاصی سرمایه‌گذاری می‌کنند.
هر سال حدود 20 نفر از دانشجویانی که در رشته زبان و ادبیات ژاپنی تحصیل می‌کنند با اعطای بورسیه تحصیلی کامل به مدت یک سال برای تقویت مهارت‌های زبان ژاپنی به این کشور اعزام می‌شوند و تمامی هزینه‌ها، حتی سفر، را نیز ژاپن برعهده دارد، در ادامه نیز فرصت‌های شغلی برای‌شان فراهم می‌شود. این جدای از برنامه توسعه آموزش زبان ژاپنی است که در دوره‌های کوتاه‌مدت انجام می‌شود. البته کار عجیب و دور از انتظاری نیست. سایر کشورها هم چنین برنامه‌هایی اجرا می‌کنند، حتی ما برای زبان فارسی نیز چنین برنامه‌ای را در قالب دوره دانش‌افزایی زبان فارسی بنیاد سعدی برگزار می‌کنیم که مغتنم است، اما نکته حائز اهمیت این‌که ژاپنی‌ها پس از اعزام و تحصیل دانشجویان در کشورشان، آنها را رها نمی‌کنند و خصوصا دانشجویان برگزیده و نخبه را در کمپانی‌های بزرگ ژاپنی در اروپا به کار می‌گیرند. در واقع آنها با استفاده از نیروی انسانی کشورهای دیگر، به آهستگی (یا به قول معروف زیرپوستی) منافع مالی، فرهنگی خود را گسترش می‌دهند.
نکته جالب‌تر این‌که حتی در موضوع کمک عمومی (donation) به این کشور نیز شیوه خاص خودشان را دارند: سربه‌زیر اما جاری! شهروندان بلگراد همه‌روزه سوار اتوبوس‌هایی می‌شوند که بر روی آنها نوشته شده «هدیه از طرف مردم ژاپن». هرچند کشورهای مختلفی از جمله آلمان و ایتالیا هم عینا چنین کمک‌هایی را به این کشور کرده اند، اما این ژاپنی‌ها هستند که با نصب یک برچسب منقش به پرچم دوستی صربستان و ژاپن، خود را در چشم و خاطر این ملت، زنده و محبوب نگاه می‌دارند!
به گزارش ایسنا، سعید صفری استاد زبان فارسی دانشگاه بلگراد در یادداشتی نوشته است: ژاپنی‌ها به سر به زیر و پرتلاش بودن شهره هستند و به نظر می‌رسد این ویژگی در سیاست‌های توسعه فرهنگی آنها هم نمود عینی دارد. در دانشکده فیلولوژی دانشگاه بلگراد، حضور فرهنگی ژاپن هرچند همانند روسیه و چین نیست اما جالب توجه است و عمدتا سرمایه‌گذاری آنها «انسانی» و بر روی دانشجویان معطوف است. آنها بیش‌تر انتخاب‌گر هستند و بر روی افراد خاصی سرمایه‌گذاری می‌کنند.
هر سال حدود 20 نفر از دانشجویانی که در رشته زبان و ادبیات ژاپنی تحصیل می‌کنند با اعطای بورسیه تحصیلی کامل به مدت یک سال برای تقویت مهارت‌های زبان ژاپنی به این کشور اعزام می‌شوند و تمامی هزینه‌ها، حتی سفر، را نیز ژاپن برعهده دارد، در ادامه نیز فرصت‌های شغلی برای‌شان فراهم می‌شود. این جدای از برنامه توسعه آموزش زبان ژاپنی است که در دوره‌های کوتاه‌مدت انجام می‌شود. البته کار عجیب و دور از انتظاری نیست. سایر کشورها هم چنین برنامه‌هایی اجرا می‌کنند، حتی ما برای زبان فارسی نیز چنین برنامه‌ای را در قالب دوره دانش‌افزایی زبان فارسی بنیاد سعدی برگزار می‌کنیم که مغتنم است، اما نکته حائز اهمیت این‌که ژاپنی‌ها پس از اعزام و تحصیل دانشجویان در کشورشان، آنها را رها نمی‌کنند و خصوصا دانشجویان برگزیده و نخبه را در کمپانی‌های بزرگ ژاپنی در اروپا به کار می‌گیرند. در واقع آنها با استفاده از نیروی انسانی کشورهای دیگر، به آهستگی (یا به قول معروف زیرپوستی) منافع مالی، فرهنگی خود را گسترش می‌دهند.
نکته جالب‌تر این‌که حتی در موضوع کمک عمومی (donation) به این کشور نیز شیوه خاص خودشان را دارند: سربه‌زیر اما جاری! شهروندان بلگراد همه‌روزه سوار اتوبوس‌هایی می‌شوند که بر روی آنها نوشته شده «هدیه از طرف مردم ژاپن». هرچند کشورهای مختلفی از جمله آلمان و ایتالیا هم عینا چنین کمک‌هایی را به این کشور کرده اند، اما این ژاپنی‌ها هستند که با نصب یک برچسب منقش به پرچم دوستی صربستان و ژاپن، خود را در چشم و خاطر این ملت، زنده و محبوب نگاه می‌دارند!
