صراط: یادگار امام راحل در اینستاگرام خود عکسی از شب پرواز امام خمینی منتشر کرد و سالروز ورود ایشان به میهن اسلامی را تبریک گفت.
به گزارش خبرآنلاین متنی که حجت‌الاسلام سیدحسن خمینی، منتشر کرد به شرح زیر است؛
دوازده بهمن سالروز ورود امام به ميهن اسلامى مبارك باد.
عكس مربوط به پرواز انقلاب در شب دوازده بهمن ٥٧ است. طبقه دوم هواپيماى ٧٤٧ شركت اير فرانس. امام و مرحوم دكتر صادق طباطبايى.
پدرم ، مرحوم يادگار امام نقل مى كردند كه هواپيمايى كه با آن به ايران آمدند دو طبقه بود و مسئولان هواپيما چند صندلى را در طبقه ى بالا برداشته بودند كه امام بتوانند شب را در آنجا استراحت كنند. مى گفتند وقتى جاى خواب امام را انداختم و امام به بستر رفتند، من آمدم به طبقه ى پايين ، ولى چند لحظه بعد يادم افتاد كه چيزى را جا گذاشته ام ، رفتم كه آن را بردارم ، ديدم كه امام به راحتى به خواب رفته اند و سپس دقيقاً مطابق شب هاى ديگر پس از ساعاتى براى نماز شب برخواستند.
حقيقت آن است كه همه ما شب هايى را گذرانده ايم كه فرداى آن كار مهمى داشته باشيم و مى دانيم اضطراب لازمه ى چنين شب هايى است و به همين جهت مى توانيم درك درستى از اهميت اين آسودگى و از غير عادى بودن اين آرامش و طمأنينه روحى امام پيدا كنيم. در شبى آنچنان مهم - كه تاريخ سرزمين ما را رقم زد و به جرأت مى توان گفت علاوه بر اينكه مهمترين شب در زندگى امام بوده ، در تاريخ ايران از شبهاى كم نظير به حساب مى آيد- چنين آرامش روحى تنها و تنها بر ضميرى آرام و جانى مطمئن به رحمت خدا و دلى سرشار از اعتماد به مردم مستولى مى شود.
همه كسانى كه امام را مى شناسند و از نزديك توفيق ديدار ايشان را داشته اند به خوبى واقفند كه همين آرامش كه ريشه در توكل به خدا و اعتماد به فهم و قدرت مردم داشت ، بزرگترين رمز توفيقات ايشان بود. نكته اى كه در همين عكس به خوبى هويداست.
به گزارش خبرآنلاین متنی که حجت‌الاسلام سیدحسن خمینی، منتشر کرد به شرح زیر است؛
دوازده بهمن سالروز ورود امام به ميهن اسلامى مبارك باد.
عكس مربوط به پرواز انقلاب در شب دوازده بهمن ٥٧ است. طبقه دوم هواپيماى ٧٤٧ شركت اير فرانس. امام و مرحوم دكتر صادق طباطبايى.
پدرم ، مرحوم يادگار امام نقل مى كردند كه هواپيمايى كه با آن به ايران آمدند دو طبقه بود و مسئولان هواپيما چند صندلى را در طبقه ى بالا برداشته بودند كه امام بتوانند شب را در آنجا استراحت كنند. مى گفتند وقتى جاى خواب امام را انداختم و امام به بستر رفتند، من آمدم به طبقه ى پايين ، ولى چند لحظه بعد يادم افتاد كه چيزى را جا گذاشته ام ، رفتم كه آن را بردارم ، ديدم كه امام به راحتى به خواب رفته اند و سپس دقيقاً مطابق شب هاى ديگر پس از ساعاتى براى نماز شب برخواستند.
حقيقت آن است كه همه ما شب هايى را گذرانده ايم كه فرداى آن كار مهمى داشته باشيم و مى دانيم اضطراب لازمه ى چنين شب هايى است و به همين جهت مى توانيم درك درستى از اهميت اين آسودگى و از غير عادى بودن اين آرامش و طمأنينه روحى امام پيدا كنيم. در شبى آنچنان مهم - كه تاريخ سرزمين ما را رقم زد و به جرأت مى توان گفت علاوه بر اينكه مهمترين شب در زندگى امام بوده ، در تاريخ ايران از شبهاى كم نظير به حساب مى آيد- چنين آرامش روحى تنها و تنها بر ضميرى آرام و جانى مطمئن به رحمت خدا و دلى سرشار از اعتماد به مردم مستولى مى شود.
همه كسانى كه امام را مى شناسند و از نزديك توفيق ديدار ايشان را داشته اند به خوبى واقفند كه همين آرامش كه ريشه در توكل به خدا و اعتماد به فهم و قدرت مردم داشت ، بزرگترين رمز توفيقات ايشان بود. نكته اى كه در همين عكس به خوبى هويداست.
