صراط: «شهروند» با این مقدمه نوشت: ماجرا از اول دی‌ماه شروع شد. به توصیه پزشکان بیمار باید صبر می‌کرد تا آب مرواریدش برسد. دیگر وقتش شده بود. آن روز صبح از خانه بیرون زد. رفت کلینیک تا برای همیشه از شر آب مروارید چشمش خلاص شود و دوباره شفاف و خوب ببیند اما خبر نداشت که حادثه بدی در اتاق عمل انتظارش را می‌کشد؛ حادثه‌ای که هنوز هم معلوم نیست تقصیر کیست. روی تخت، چشم به سقف دوخته بود و هر از گاهی با چشمانش حرکت پرسنل اتاق عمل را دنبال می‌کرد. با آن ماسک‌های سبزی که همه آنها بر دهان داشتند، تشخیص پزشک معالج برایش سخت بود اما مهم نبود؛ یک جراحی ٣٠ دقیقه‌ای که دیگر این حرف‌ها را ندارد.
پزشک جراح بالای سرش آمد که کمی با او صحبت کند اما یک‌دفعه چراغ اتاق عمل افتاد روی شکمش. چراغ با آن وزنش از سقف سقوط کرد و به پایین افتاد. بر اثر این سانحه و بر اثر شدت ضربه از حال رفت اما با اقدامات پرسنل اتاق عمل، هوشیاری خود را به دست آورد. اتفاق عجیب در این مرکز درمانی به همین جا ختم نشد چراکه بنا بر اظهارات فرزند این بیمار، وقتی او به دلیل جراحت و درد شکم درخواست توقف جراحی را داشت، پزشک جراح برخلاف میل بیمار او را بیهوش کرد و جراحی چشم را انجام داد.
«همراه پدر من بیمار دیگری هم در همان مرکز درمانی برای درمان آب مروارید تحت عمل جراحی قرار گرفت و پس از حدود ٢٠ تا ٣٠ دقیقه عملش به پایان رسید ولی پدر من حدود ٤ ساعت و ٣٠ دقیقه در اتاق عمل بود. طبق بررسی‌هایی که ما داشتیم مدت معمول جراحی آب مروارید حدود ٣٠ دقیقه است و مدت طولانی حضور پدر من در اتاق عمل غیر عادی است که جای سوال دارد.» اینها روایت پسر این بیمار است از اتفاقات آن روز؛ اتفاقی که پشت درهای بسته اتاق عمل افتاد. کسی به جز پرسنل حاضر در اتاق عمل به درستی از جزئیات آن حادثه خبر ندارد و البته بیماری که حالا دیگر در این دنیا نیست اما او پس از خارج‌شدن از اتاق عمل همه اتفاقات را برای اعضای خانواده و پسرش جزء به جزء تعریف کرده است.
با گذشت چند هفته از آن حادثه، پسر این بیمار که حالا چند روزی است پدرش را به دلیل همین حادثه از دست داده است، درباره جزئیات ماجرا می‌گوید: «پدرم پس از انجام عمل وقتی به هوش آمد ما را از این حادثه مطلع کرد و گفت که شکمش خیلی درد می‌کند اما پرسنل کلینیک این اتفاق را تکذیب کردند و گفتند که اینها هذیان است. پس از چند ساعت که پدرم به‌طور کامل به هوش آمد، آثار ضربه روی بدن و شکم او را دیدم و آن‌وقت بود که پرسنل کلینیک به وقوع حادثه سقوط چراغ اعتراف کردند.»
او ادامه می‌دهد: «پدرم از ناحیه شکم احساس درد می‌کرد، به همین دلیل در همان مرکز برای پدرم سونوگرافی انجام شد که به ما گفتند مشکلی ندارد و همان شب هم از بیمارستان مرخص شد. بعد از آن هم از چند نفر از مسئولان کلینیک و صاحبان شرکت واردکننده چراغ اتاق عمل برای عیادت پدرم و دلجویی به منزل ما آمدند.»
او صحبت‌هایش را این‌گونه ادامه می‌دهد: «پس از چند روز درد شکم پدرم بیشتر شد و به پزشک متخصص مراجعه کرد. پس از انجام معاینات مشخص شد که روده کوچکش عفونت کرده است. پدرم بلافاصله در بیمارستان امام علی (ع) بستری شد و به دلیل وخامت حال و تنگی نفس شدید همان شب به اتاق عمل رفت. بعد از جراحی در بخش آی‌سی‌یو این بیمارستان بستری شد اما حالش هر روز بدتر می‌شد. عفونت وارد شکمش شده بود. کلیه‌هایش از کار افتاد، بعد هم ریه‌اش دچار مشکل شد تا جایی که با دستگاه نفس می‌کشید. علایم حیاتی او هر لحظه ضعیف‌تر می‌شد. تقریبا از هوش رفته بود. پزشکان زاهدان از پدرم قطع امید کردند اما ما هنوز امید داشتیم. پدرم را به بیمارستان پیامبران تهران آوردیم. فشار خونش خیلی پایین آمده بود. بعد از ٢ ساعت از بستری شدنش در همین بیمارستان از دنیا رفت.»
او اضافه می‌کند: «پدرم از اول دی‌ماه که این اتفاق افتاد تا ٢٥ دی‌ماه که از دنیا رفت خیلی اذیت شد. چند روز آخر که سطح هوشیاری‌اش خیلی پایین آمده بود. تقریبا ١٢ روز در کما بود.»
این پسر جوان حرف‌های دیگری هم درباره این حادثه دارد: «ما می‌خواهیم از کلینیک و شرکت واردکننده این تجهیزات شکایت کنیم اما چیزی که مهم است تکرارنشدن حوادثی از این دست است. تا جایی که ما اطلاع داریم شرکت واردکننده و نصاب این نوع چراغ اتاق عمل از کشور آلمان است. علت حادثه هم جدا شدن قسمت پرس‌شده این چراغ بوده است؛ یعنی چراغ‌ها درست نصب شده است. مشکل از خود چراغ‌هاست. شرکت واردکننده این چراغ‌ها به ما گفته ٨٠ تا از این چراغ‌ها را در کلینیک‌های مختلف در سطح کشور نصب و راه‌اندازی کرده است و هر لحظه ممکن است این حادثه تلخ برای دیگر هموطنان تکرار شود.»
این صحبت‌ها در حالی از سوی پسر متوفی مطرح می‌شود که محمودرضا میری رئیس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در خصوص جزئیات این حادثه می‌گوید: «تاکنون شکایتی در خصوص این حادثه مطرح نشده است. هرچند این حادثه در یک کلینیک خصوصی رخ داده اما پرونده آن در شورای انتظامی نظام پزشکی سیستان و بلوچستان و دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در حال پیگیری است. علاوه بر آن از پزشکی قانونی درخواست شده تا علت دقیق مرگ را به ما اعلام کند. همچنین بررسی علت سقوط چراغ سقفی اتاق عمل (چراغ سیالتیک) به عهده دفتر فنی دانشگاه علوم پزشکی گذاشته شده و نتایج این بررسی‌ها به‌زودی اعلام می‌شود.»
او درباره اقدامات انجام‌شده از سوی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در خصوص این حادثه هم گفت: «این چراغ در میان پزشکان به اسم چراغ «سیالتیک» شناخته می‌شود. بررسی‌های ما نشان می‌دهد که حادثه سقوط چراغ و برخورد آن با قسمتی از شکم بیمار پیش از آغاز عمل جراحی بیمار رخ داده و در پی آن متخصص جراح عمومی که در اتاق عمل حضور داشته بیمار را معاینه می‌کند تا مطمئن شود آسیب داخلی به مریض وارد نشده باشد. با توجه به اینکه در پی بررسی پزشک، بیمار در آن شرایط زمانی علایم حادی نداشته و علایم حیاتی وی طبیعی بوده، تصمیم به شروع روند جراحی چشم بیمار گرفته شده و این عمل پس از بیهوشی بیمار انجام شده است.»
او درباره علت طولانی‌شدن حضور بیمار در اتاق عمل هم گفت: «به نظر می‌رسد معاینه و بررسی شرایط بیمار جهت حصول اطمینان از وضعیت جسمی مساعد وی سبب طولانی‌شدن حضور بیمار در اتاق عمل شده که البته بررسی‌ها در این زمینه همچنان ادامه دارد.»
رئیس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان درباره علت مرگ بیمار هم توضیح داده است: «بیمار به دلیل احساس ناراحتی از ناحیه شکم به پزشک مراجعه می‌کند که پزشک مربوطه متوجه وجود علایم غیرطبیعی در شکم وی شده و در نهایت بیمار را مورد عمل جراحی قرار می‌دهد. متخصص جراحی عمومی مربوطه که از جراحان بسیار باتجربه استان است، هنگام انجام جراحی متوجه می‌شود بخشی از روده بیمار «میکروزه» یعنی جریان خون آن مختل شده، فاقد علایم حیاتی بوده و از بین رفته و طبق قوانین، جراح آن قسمت را برداشته است اما عفونت وارد بدن بیمار شده بود و پس از انتقال به بیمارستانی در تهران فوت می‌کند.»
پزشک جراح بالای سرش آمد که کمی با او صحبت کند اما یک‌دفعه چراغ اتاق عمل افتاد روی شکمش. چراغ با آن وزنش از سقف سقوط کرد و به پایین افتاد. بر اثر این سانحه و بر اثر شدت ضربه از حال رفت اما با اقدامات پرسنل اتاق عمل، هوشیاری خود را به دست آورد. اتفاق عجیب در این مرکز درمانی به همین جا ختم نشد چراکه بنا بر اظهارات فرزند این بیمار، وقتی او به دلیل جراحت و درد شکم درخواست توقف جراحی را داشت، پزشک جراح برخلاف میل بیمار او را بیهوش کرد و جراحی چشم را انجام داد.
«همراه پدر من بیمار دیگری هم در همان مرکز درمانی برای درمان آب مروارید تحت عمل جراحی قرار گرفت و پس از حدود ٢٠ تا ٣٠ دقیقه عملش به پایان رسید ولی پدر من حدود ٤ ساعت و ٣٠ دقیقه در اتاق عمل بود. طبق بررسی‌هایی که ما داشتیم مدت معمول جراحی آب مروارید حدود ٣٠ دقیقه است و مدت طولانی حضور پدر من در اتاق عمل غیر عادی است که جای سوال دارد.» اینها روایت پسر این بیمار است از اتفاقات آن روز؛ اتفاقی که پشت درهای بسته اتاق عمل افتاد. کسی به جز پرسنل حاضر در اتاق عمل به درستی از جزئیات آن حادثه خبر ندارد و البته بیماری که حالا دیگر در این دنیا نیست اما او پس از خارج‌شدن از اتاق عمل همه اتفاقات را برای اعضای خانواده و پسرش جزء به جزء تعریف کرده است.
با گذشت چند هفته از آن حادثه، پسر این بیمار که حالا چند روزی است پدرش را به دلیل همین حادثه از دست داده است، درباره جزئیات ماجرا می‌گوید: «پدرم پس از انجام عمل وقتی به هوش آمد ما را از این حادثه مطلع کرد و گفت که شکمش خیلی درد می‌کند اما پرسنل کلینیک این اتفاق را تکذیب کردند و گفتند که اینها هذیان است. پس از چند ساعت که پدرم به‌طور کامل به هوش آمد، آثار ضربه روی بدن و شکم او را دیدم و آن‌وقت بود که پرسنل کلینیک به وقوع حادثه سقوط چراغ اعتراف کردند.»
او ادامه می‌دهد: «پدرم از ناحیه شکم احساس درد می‌کرد، به همین دلیل در همان مرکز برای پدرم سونوگرافی انجام شد که به ما گفتند مشکلی ندارد و همان شب هم از بیمارستان مرخص شد. بعد از آن هم از چند نفر از مسئولان کلینیک و صاحبان شرکت واردکننده چراغ اتاق عمل برای عیادت پدرم و دلجویی به منزل ما آمدند.»
او صحبت‌هایش را این‌گونه ادامه می‌دهد: «پس از چند روز درد شکم پدرم بیشتر شد و به پزشک متخصص مراجعه کرد. پس از انجام معاینات مشخص شد که روده کوچکش عفونت کرده است. پدرم بلافاصله در بیمارستان امام علی (ع) بستری شد و به دلیل وخامت حال و تنگی نفس شدید همان شب به اتاق عمل رفت. بعد از جراحی در بخش آی‌سی‌یو این بیمارستان بستری شد اما حالش هر روز بدتر می‌شد. عفونت وارد شکمش شده بود. کلیه‌هایش از کار افتاد، بعد هم ریه‌اش دچار مشکل شد تا جایی که با دستگاه نفس می‌کشید. علایم حیاتی او هر لحظه ضعیف‌تر می‌شد. تقریبا از هوش رفته بود. پزشکان زاهدان از پدرم قطع امید کردند اما ما هنوز امید داشتیم. پدرم را به بیمارستان پیامبران تهران آوردیم. فشار خونش خیلی پایین آمده بود. بعد از ٢ ساعت از بستری شدنش در همین بیمارستان از دنیا رفت.»
او اضافه می‌کند: «پدرم از اول دی‌ماه که این اتفاق افتاد تا ٢٥ دی‌ماه که از دنیا رفت خیلی اذیت شد. چند روز آخر که سطح هوشیاری‌اش خیلی پایین آمده بود. تقریبا ١٢ روز در کما بود.»
این پسر جوان حرف‌های دیگری هم درباره این حادثه دارد: «ما می‌خواهیم از کلینیک و شرکت واردکننده این تجهیزات شکایت کنیم اما چیزی که مهم است تکرارنشدن حوادثی از این دست است. تا جایی که ما اطلاع داریم شرکت واردکننده و نصاب این نوع چراغ اتاق عمل از کشور آلمان است. علت حادثه هم جدا شدن قسمت پرس‌شده این چراغ بوده است؛ یعنی چراغ‌ها درست نصب شده است. مشکل از خود چراغ‌هاست. شرکت واردکننده این چراغ‌ها به ما گفته ٨٠ تا از این چراغ‌ها را در کلینیک‌های مختلف در سطح کشور نصب و راه‌اندازی کرده است و هر لحظه ممکن است این حادثه تلخ برای دیگر هموطنان تکرار شود.»
این صحبت‌ها در حالی از سوی پسر متوفی مطرح می‌شود که محمودرضا میری رئیس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در خصوص جزئیات این حادثه می‌گوید: «تاکنون شکایتی در خصوص این حادثه مطرح نشده است. هرچند این حادثه در یک کلینیک خصوصی رخ داده اما پرونده آن در شورای انتظامی نظام پزشکی سیستان و بلوچستان و دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در حال پیگیری است. علاوه بر آن از پزشکی قانونی درخواست شده تا علت دقیق مرگ را به ما اعلام کند. همچنین بررسی علت سقوط چراغ سقفی اتاق عمل (چراغ سیالتیک) به عهده دفتر فنی دانشگاه علوم پزشکی گذاشته شده و نتایج این بررسی‌ها به‌زودی اعلام می‌شود.»
او درباره اقدامات انجام‌شده از سوی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در خصوص این حادثه هم گفت: «این چراغ در میان پزشکان به اسم چراغ «سیالتیک» شناخته می‌شود. بررسی‌های ما نشان می‌دهد که حادثه سقوط چراغ و برخورد آن با قسمتی از شکم بیمار پیش از آغاز عمل جراحی بیمار رخ داده و در پی آن متخصص جراح عمومی که در اتاق عمل حضور داشته بیمار را معاینه می‌کند تا مطمئن شود آسیب داخلی به مریض وارد نشده باشد. با توجه به اینکه در پی بررسی پزشک، بیمار در آن شرایط زمانی علایم حادی نداشته و علایم حیاتی وی طبیعی بوده، تصمیم به شروع روند جراحی چشم بیمار گرفته شده و این عمل پس از بیهوشی بیمار انجام شده است.»
او درباره علت طولانی‌شدن حضور بیمار در اتاق عمل هم گفت: «به نظر می‌رسد معاینه و بررسی شرایط بیمار جهت حصول اطمینان از وضعیت جسمی مساعد وی سبب طولانی‌شدن حضور بیمار در اتاق عمل شده که البته بررسی‌ها در این زمینه همچنان ادامه دارد.»
رئیس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان درباره علت مرگ بیمار هم توضیح داده است: «بیمار به دلیل احساس ناراحتی از ناحیه شکم به پزشک مراجعه می‌کند که پزشک مربوطه متوجه وجود علایم غیرطبیعی در شکم وی شده و در نهایت بیمار را مورد عمل جراحی قرار می‌دهد. متخصص جراحی عمومی مربوطه که از جراحان بسیار باتجربه استان است، هنگام انجام جراحی متوجه می‌شود بخشی از روده بیمار «میکروزه» یعنی جریان خون آن مختل شده، فاقد علایم حیاتی بوده و از بین رفته و طبق قوانین، جراح آن قسمت را برداشته است اما عفونت وارد بدن بیمار شده بود و پس از انتقال به بیمارستانی در تهران فوت می‌کند.»
