به گزارش العالم و به نقل از خبرگزاری رویترز، مروان النجار فلسطینی اهل جنوب غزه می گوید ده سال است آب لوله کشی شیرین را نچشیده است. وی هر روز مسافتی چهار کیلومتری طی می کند تا در ایستگاه محلی شیرین سازی آب، یک ظرف پلاستیکی بزرگ را پر آب کند.
غزه از مدت ها قبل با مشکلات جدی در زمینه آب روبرو است؛ سفره های آب زیرزمینی این منطقه با فاضلاب و مواد شیمیایی آلوده شده و آب دریا و سه کارخانه شیرین سازی آب دریا نیز نتوانسته است نیازهای آن را برطرف کند.
بیشتر مردم غزه برای رفع تشنگی از بطری های آب وارداتی استفاده می کنند.
ولی ربحی الشیخ نائب رئیس شرکت آب فلسطین می گوید بر اساس گفته مردم محلی و نیز کارشناسان توسعه، شرایط در حال وخامت بیشتراست و بیش از نود درصد آب موجود در سفره های زیرزمینی قابلیت استفاده خانگی ندارد.
النجار که شش فرزند دارد در حالی که در صف دریافت آب از ایستگاه شیرین سازی آب دریا ایستاده می گوید: آب لوله کشی شور است مثل اینکه آب را مستقیم از دریا آورده اند. ما از این آب دیگر استفاده نمی کنیم. وی و بقیه مردم برای مصارف نوشیدن و شستشو از آب شیرین سازی شده و آنهایی هم که استطاعت مالی دارند از آب بسته بندی شده در بطری ها استفاده می کنند. فتحی مهارب شصت ساله بیکار وصاحب شش فرزند می گوید: آب لوله کشی حتی برای خوردن حیوانات نیز مناسب نیست. ما برای نوشیدن، آب شیرین می خریم و از آب شور برای دوش گرفتن استفاده می کنیم.
این مشکل چندین علت دارد ولی همه این ها عمدتا ناشی از آلودگی سفره های آب است.
منبع اصلی آب غزه در طول یک سال حدود 55 تا 60 میلیون متر مکعب آب دارد ولی نیاز جمعیت دو میلیون نفری این منطقه از دویست میلیون متر مکعب نیز بالاتر است. این به این معنی است که سفره آب غزه تحت فشار قرار میگیرد و آب دریای مدیترانه در کنار فاضلاب و مواد شیمیایی وارد آن می شود.
سازمان ملل در گزارشی که در سال 2012 منتشر شد اعلام کرده بود غزه تا سال 2020 غیر قابل سکونت و سفره آب آن نیز تا 2016 غیر قابل استفاده خواهد شد. بر اساس استانداردهای بین المللی، اکنون سفره آب غزه تا حدود 96 و پنج دهم درصد غیرقابل استفاده است.
تلاش ناامیدانه مردم غزه برای استفاده از ذخایر آب زیرزمینی از طریق حفر چاه هایی در داخل خانه ها نیز کمکی به این شرایط نمی کند. به گفته شیخ، برخی از مردم نیز از روش های خانگی برای شیرین سازی آب استفاده می کنند و این آب را به فروش می رسانند ولی آبی که به این روش استحصال می شود آلوده است.
یک راه حل این است که غزه از فلسطین اشغالی که ظرفیت های گسترده ای در زمینه شیرین سازی آب دارد آب خریداری کند ولی فلسطینی ها بعد از بیست سال مذاکره از 1995 تا 2015 توانستند تنها پنج میلیون متر مکعب آب خریداری کنند.
محاصره غزه که در اکثریت دهه گذشته از سوی اسرائیل و مصر پیگیری شده است اجرای طرح های توسعه و ساخت تاسیسات جدید شیرین سازی آب را در این منطقه دشوار می کند. هفته گذشته یک کارخانه شیرین سازی آب دریا که با صرف هزینه ده میلیون یورویی توسط اتحادیه اروپا احداث شده بود افتتاح شد. این کارخانه در نهایت آب مصرفی 75 هزار نفر را تامین خواهد کرد.
بزرگترین امیدواری که وجود دارد ساخت یک کارخانه بزرگ شیرین سازی آب دریا به ارزش 500 میلیون یورو است که می تواند از تقاضاها جلو بیافتد. طرح هایی در این زمینه شروع شده است ولی به سال ها زمان نیاز دارد.
در شرایط کنونی دو کارخانه از سه کارخانه شیرین سازی آب دریا در غزه فعال است و هر روز 8600 متر مکعب آب شیرین تولید می کند.
