صراط: معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری می‌گوید: در حال حاضر پرونده‌ی الواح هخامنشی تنها پرونده از آثار تاریخی ایران است که برای بازگرداندن‌شان به ایران تلاش می‌کنیم.
به گزارش ایسنا، دی ماه سال ۹۳ بود که دادگاه بلژیک رای به بازگشت آثار «خوروین» به ایران داد، دومین محموله‌ی تاریخی ایران اردیبهشت ۹۴، شامل ۱۰۸ شیء ارزشمند متعلق به محوطه «چغامیش» را پس از ۵۱ سال از موسسه‌ی شرق‌شناسی شیکاگو پس گرفت و به ایران برگرداند.
مرداد ماه سال گذشته نیز خبرِ پیدا شدن مجموعه‌ای تاریخی از آثار ایران در کشور ایتالیا رسید و سرانجام براساس کنوانسیون «یونیدروا» درمورد استرداد اموال فرهنگی مسروقه، رای به بازگشت این آثار داده شد و آن‌ها حدود یک هفته است که در موزه‌ی ملی ایران به نمایش درآمده‌اند.
به حتم قبل و چند سال بعد از انقلاب اسلامی، آثار تاریخی زیادی به طور غیرقانونی از کشور خارج شدند که با شناسایی آن‌ها می‌توان با استفاده از قوانین و کنوانسیون‌های مختلف دنیا رای نهایی برای بازگرداندن آن‌ها به ایران را گرفت.
آثاری تاریخی مانند «الواح هخامنشی» که هنوز پرونده‌ی آن در دادگاه امریکا باز است و فقط یک رای مانده تا بازگشتش به ایران، یا «سرِ سرباز هخامنشی» که سال‌های گذشته بحث‌های بیشتری درباره‌ی احتمال بازگشت آن‌ها به کشور مطرح می‌شد.
اما در حال حاضر محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به ایسنا می‌گوید: در حال حاضر تنها پرونده‌ی در دست بررسی از سوی ایران «الواح هخامنشی» است که منتظر رای آخر آن‌ها هستیم.
او درباره‌ی زمان برگزاری دادگاه برای گرفتن آخرین رای این پرونده توضیح می‌دهد: وزارت امور خارجه کشور مسئول پیگیری دادگاه آخر است و می‌دانم که آن‌ها این قضیه را پیگیری می‌کنند، اما هنوز نظر آخر درباره‌ی زمان برگزاری دادگاه الواح شیکاگو به میراث فرهنگی اعلام نشده است.
پیش از این محمدرضا کارگر، مدیرکل اداره اموال منقول تاریخی اعلام کرده بود: «فرآیند بازگرداندن الواح هخامنشی به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود، روندی که برای بازگشت این اشیاء طی شده غیرقابل بازگشت است و فقط یک رای دیگر تا ورود این اشیاء تاریخی فاصله داریم.
وی با بیان اینکه باقیمانده الواح هخامنشی در آینده نزدیک به کشورمان تحویل داده می‌شود، اضافه کرد: پیگیری و تلاش برای بازگرداندن اشیاء تاریخی ایران که به کشورهای دیگر قاچاق شده است، جزء رسالت‌های مهم سازمان میراث فرهنگی است، اما نکته اینجاست که با کشف این اشیاء ما می‌توانیم فرآیند بازگرداندن را در پیش بگیریم.
به گزارش ایسنا، دی ماه سال ۹۳ بود که دادگاه بلژیک رای به بازگشت آثار «خوروین» به ایران داد، دومین محموله‌ی تاریخی ایران اردیبهشت ۹۴، شامل ۱۰۸ شیء ارزشمند متعلق به محوطه «چغامیش» را پس از ۵۱ سال از موسسه‌ی شرق‌شناسی شیکاگو پس گرفت و به ایران برگرداند.
مرداد ماه سال گذشته نیز خبرِ پیدا شدن مجموعه‌ای تاریخی از آثار ایران در کشور ایتالیا رسید و سرانجام براساس کنوانسیون «یونیدروا» درمورد استرداد اموال فرهنگی مسروقه، رای به بازگشت این آثار داده شد و آن‌ها حدود یک هفته است که در موزه‌ی ملی ایران به نمایش درآمده‌اند.
به حتم قبل و چند سال بعد از انقلاب اسلامی، آثار تاریخی زیادی به طور غیرقانونی از کشور خارج شدند که با شناسایی آن‌ها می‌توان با استفاده از قوانین و کنوانسیون‌های مختلف دنیا رای نهایی برای بازگرداندن آن‌ها به ایران را گرفت.
آثاری تاریخی مانند «الواح هخامنشی» که هنوز پرونده‌ی آن در دادگاه امریکا باز است و فقط یک رای مانده تا بازگشتش به ایران، یا «سرِ سرباز هخامنشی» که سال‌های گذشته بحث‌های بیشتری درباره‌ی احتمال بازگشت آن‌ها به کشور مطرح می‌شد.
اما در حال حاضر محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به ایسنا می‌گوید: در حال حاضر تنها پرونده‌ی در دست بررسی از سوی ایران «الواح هخامنشی» است که منتظر رای آخر آن‌ها هستیم.
او درباره‌ی زمان برگزاری دادگاه برای گرفتن آخرین رای این پرونده توضیح می‌دهد: وزارت امور خارجه کشور مسئول پیگیری دادگاه آخر است و می‌دانم که آن‌ها این قضیه را پیگیری می‌کنند، اما هنوز نظر آخر درباره‌ی زمان برگزاری دادگاه الواح شیکاگو به میراث فرهنگی اعلام نشده است.
پیش از این محمدرضا کارگر، مدیرکل اداره اموال منقول تاریخی اعلام کرده بود: «فرآیند بازگرداندن الواح هخامنشی به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود، روندی که برای بازگشت این اشیاء طی شده غیرقابل بازگشت است و فقط یک رای دیگر تا ورود این اشیاء تاریخی فاصله داریم.
وی با بیان اینکه باقیمانده الواح هخامنشی در آینده نزدیک به کشورمان تحویل داده می‌شود، اضافه کرد: پیگیری و تلاش برای بازگرداندن اشیاء تاریخی ایران که به کشورهای دیگر قاچاق شده است، جزء رسالت‌های مهم سازمان میراث فرهنگی است، اما نکته اینجاست که با کشف این اشیاء ما می‌توانیم فرآیند بازگرداندن را در پیش بگیریم.
