پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ایران با فتنه های بسیاری روبرو بوده است.اما در بین این فتنه ها,میتوان 9 دی را مهم ترین فتنه و یکی از مهم ترین رویداد های بعد از انقلاب دانست.نه دی نقطه پایان یک رویا بود،رویای سهم طلبی طلحه و زیبر ها در ایران اسلامی.
همه چیز از یک نامه آغاز شد,نامه ای بی سلام و والسلام که یار دیروز امام برای ولی فقیه جامعه اسلامی به قلم تحریر در آورد کرد؛ نامه ای که خبر از آتشفشانهایی از درون سینه‌های سوزان میداد و حکایت از فتنه ای خطرناک در فضای جامعه داشت و آتشی که دودش کشور را فرا خواهد گرفت.
هیچ کس از مردی که در جمهوری اسلامی ایران از همه راحت تر میتواند با رهبری فرزانه انقلاب دیدار کند؛انتظار نگارش چنین نامه ای را نداشت , نامه ای که حکمش همانند بنزین روی آتش بود. تنها چند ساعت پس از انتشار نامه آیت الله هاشمی رفسنجانی به حضرت آیت الله خامنه ای، ایشان با رهبر معظم انقلاب دیدار کرد.
از نامه اگر بگذریم تشویق خانواده هاشمی رفسنجانی,به خصوص همسر وی عفت مرعشی جهت حضور مردم در خیابان ها و تاکیید بر پروژه تقلب حکایت از دست های پشت پرده این فتنه دارد.فتنه ای که هیچگاه توسط هاشمی رفسنجانی محکوم نشد.
بی شک کسی نیست که نداند در فتنه سال 88 چه کسانی برنامه ریزی از قبل طراحی شده دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی را در کشور اجرا کردند.خیانتی آشکار به کشور که حکمش کمتر از اعدام نیست,نه در ایران اسلامی بلکه در هر کشوری به خطر انداختن امنیت ملی حکمی کمتر از اعدام ندارد.اگر چه کسانی به دلیل مصلحت و ملاحضاتی محصور نشده و آزادند اما کارشناسان به خوبی میدانند حکم مجازات و جنایت بعضی ها اگر از موسوی و کروبی بیشتر نباشد کمتر نیست.
طبق اعترافات عوامل فتنه 88 از مدت قبل از انتخابات دهم ریاست جمهوری جلساتی با عنوان بررسی انتخابات دهم توسط احزاب اصلاح طلب با حضور سید محمد خاتمی برگزار میشد.اعترافات تاج زاده و ابطحی نشان از همه تلاش های جریانی خاص در کشور برای اجرای درست برنامه دیکته شده دشمنان انقلاب دارد.
جریان ضدانقلاب مدت ها به دنبال بهانه ای برای اجرای نقشه کامل شده و بی نقصشان بودند,که بهترین گزینه را برای اجرایی کردن این نقشه یافتند.پروژه به نام تقلب بزرگ در انتخابات ریاست جمهوری دهم که با طرح کامل در دست داشته, وحدتی مثال نزدنی در جبهه نفاق و حمایت تمام قد خارجی احتمال آنان را برای پیروزی تبدیل به یقین کرده بود.
فتنه 88 در ظاهر پروژه ای برای شکستن کمر احمدی نژاد بود اما در واقعیت ولی فقیه جامعه اسلامی و اصل نظام نشانه گرفته شده بود.اگر هزینه های هنگفت خارجی و حمایت برخی نوکران در آستین بزرگ شده انقلاب در داخل از این پروژه وجود نداشت تردیدی نیست که فتنه در همان روزهای اول خاموش شده بود,اما آن کسانی که از آتشفشانهایی سوزان خبر دادند مثل اینکه خود دلیل فوران آتش فشان بودند.
جریان فتنه در کشور گمان میکرد طی بررسی های دقیق 30 ساله خود به روی مردم ایران آنها رو خوب شناخته است و مردم ایران در شرایط تحریم و فشار اقتصادی از ارزشها بریده و خسته میشوند و همه با پروژه آنها همراه خواهند شد تا برای رنگین شدن سفره هایشان نظام اسلامی را سرکوب کنند و شرایط حکومت را برای نوکران فریب خورده شان در ایران محیا میکنند.
اما غافل از اینکه به فرموده بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی:(ملت ایران در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول ا... و کوفه و عراق در عهد امیرالمومنین و حسین بن علی(ع) می باشند,زیرا مردم مسلمان حجاز از رسول ا... اطاعت نمیکردند و مردم کوفه با امیرالمونین آنقدر بدرفتاری کردند که شکایات حضرت از آنان در کتب نقل شده و آن مردم با حسین بن علی آن کردند که شد و آنان که در شهادت دست آلوده نکردند یا گریختند از مرکه و یا نشتند تا آن جنایت تاریخ انجام شود)
هواداران فریب خورده فتنه گران در مراسم 16 آذر به عکس امام خمینی(ره) اهانت میکنند,هنوز داغ این اهانت در قلب مردم انقلابی ایران احساس میشود که رسانه های بیگانه و معاند و حامیان رسانه ای فتنه در داخل تاسوعا و عاشورای حسینی را هدف جدید فتنه سبز اعلام کردند.
حرمت شکنی فتنه گران به پرچم و بیرق اباعبدا... نا خودآگاه همه نقشه هایشان را بهم میریزد.مردم انقلابی ایران اسلامی,همان مردمی که فتنه گران گمان میکردند خسته و بریده از شرایط موجود در کشور اند,تتوانستند این حرمت شکنی به بیرق حسین بن علی را تحمل کنند و سه روز پس از این حرمت شکنی در 9 دی 88 حماسه ای کم نظیر در تاریخ انقلاب اسلامی را به ثبت رساندند.مردم همه در سراسر کشور به خیابان ها آمدند و تمامی نقشه های دشمنان انقلاب اسلامی را خنثی کردند و نشان دادند وقتی پای اصل نظام و نهضت حسینی به میان میاید با هیچ اکبر و اصغری تعارف ندارند.
