صراط: باراک اوباما سرانجام مصوبه قاطعانه کنگره آمریکا در تمدید ده ساله تحریم های ایران را امضا نکرد اما اجازه داد بدون امضای او، به قانون تبدیل شود.
به گزارش صراط، مصوبه مذکور میان 435 عضو مجلس نمایندگان و 100 عض سنا فقط یک مخالف داشت که از این نظر بسیار کم سابقه است. اوباما پیشتر اعلام کرده بود که ان مصوبه را وتو می کند اما از آنجا که بیش از دوسوم نمایندگان کنگره موافق آن بودند وتوی اوابما تاثیری بر آن نداشت. پس از آن بود که کاخ سفید اعلام کرد اوباما طرح را وتو نخواهد کرد.
با این حال اقدام اوباما در امضا نکردن مصوبه، جنبه نمادین داشت. چند احتمال را می توان برای ان موضوع در نظر گرفت.
اول اینکه این امضا نکردن تاثر دستور اخیر روحانی برای طراحی و ساخت پیشران هسته ای برای حمل نقل دریایی باشد. این احتمال منطقی نیست. چراکه اولا اوباما طرح را وتو نکرده؛ در ثانی کاخ سفید اعلام کرده دستور روحانی نقض برجام نیست و سوم اینکه اوباما مصوبه را برای اجرا ابلاغ کرده و این بدان معناست که اقدامی برای مخالفت با آن انجام نداده است.
احتمال دوم ارسال پالس مثبت به دولت ایران و حسن روحانی است. این احتمال هم به دور از واقعیت است؛ چراکه دولت اوباما تا کمتر از 25 روز دیگر به پایان می رسد و دولت مخالف او به ریاست ترامپ روی کار خواهد آمد. در این شرایط مجالی برای همکاری با ایران باقی نمانده که اوباما بخواهد برای آن زمینه سازی کند.
سومین احتمال، مصرف داخلی این اقدام در آمریکا است. در واقع اوباما با عدم امضای این مصوبه در روزهای آخر ریاست جمهوری خود، خواسته تا هم چهره موجهی از خود در آمریکا و نیز در میان دموکرات ها برجای بگذارد و هم مخالفت نمادین خود را با طرحی که جمهوری خواهان تندروتر موافق آن بوده اند نشان دهد.
در طول مدت مذاکرات، اظهارات مقام های آمریکایی به ویژه اوباما و کری بارها با همن تحلیل از سوی مقام های دولت روحانی توجیه شده بود. به طور مثال، اظهارات اوباما درباره باز کردن پیچ و مهره های تاسیسات هسته ای ایران از نگاه دولت روحانی فقط مصرف داخلی برای آمریکا داشت! همچنین اظهارات جان کری وزیر خارجه آمریکا در موارد متعدد علیه اقدامات کشورمان، و نیز امنیت اسراییل، هم همین توجیه را از سوی مقام های دولت روحانی به همراه داشت.
با این حال، ظاهرا این آخرین اقدام اوباما ضمن آنکه قانون تحریم های کشورمان و نقض برجام را تایید کرده، یک مصرف داخلی در مواجهه با مخالفان سیاسی خود در آمریکا هم دارد.
به گزارش صراط، مصوبه مذکور میان 435 عضو مجلس نمایندگان و 100 عض سنا فقط یک مخالف داشت که از این نظر بسیار کم سابقه است. اوباما پیشتر اعلام کرده بود که ان مصوبه را وتو می کند اما از آنجا که بیش از دوسوم نمایندگان کنگره موافق آن بودند وتوی اوابما تاثیری بر آن نداشت. پس از آن بود که کاخ سفید اعلام کرد اوباما طرح را وتو نخواهد کرد.
با این حال اقدام اوباما در امضا نکردن مصوبه، جنبه نمادین داشت. چند احتمال را می توان برای ان موضوع در نظر گرفت.
اول اینکه این امضا نکردن تاثر دستور اخیر روحانی برای طراحی و ساخت پیشران هسته ای برای حمل نقل دریایی باشد. این احتمال منطقی نیست. چراکه اولا اوباما طرح را وتو نکرده؛ در ثانی کاخ سفید اعلام کرده دستور روحانی نقض برجام نیست و سوم اینکه اوباما مصوبه را برای اجرا ابلاغ کرده و این بدان معناست که اقدامی برای مخالفت با آن انجام نداده است.
احتمال دوم ارسال پالس مثبت به دولت ایران و حسن روحانی است. این احتمال هم به دور از واقعیت است؛ چراکه دولت اوباما تا کمتر از 25 روز دیگر به پایان می رسد و دولت مخالف او به ریاست ترامپ روی کار خواهد آمد. در این شرایط مجالی برای همکاری با ایران باقی نمانده که اوباما بخواهد برای آن زمینه سازی کند.
سومین احتمال، مصرف داخلی این اقدام در آمریکا است. در واقع اوباما با عدم امضای این مصوبه در روزهای آخر ریاست جمهوری خود، خواسته تا هم چهره موجهی از خود در آمریکا و نیز در میان دموکرات ها برجای بگذارد و هم مخالفت نمادین خود را با طرحی که جمهوری خواهان تندروتر موافق آن بوده اند نشان دهد.
در طول مدت مذاکرات، اظهارات مقام های آمریکایی به ویژه اوباما و کری بارها با همن تحلیل از سوی مقام های دولت روحانی توجیه شده بود. به طور مثال، اظهارات اوباما درباره باز کردن پیچ و مهره های تاسیسات هسته ای ایران از نگاه دولت روحانی فقط مصرف داخلی برای آمریکا داشت! همچنین اظهارات جان کری وزیر خارجه آمریکا در موارد متعدد علیه اقدامات کشورمان، و نیز امنیت اسراییل، هم همین توجیه را از سوی مقام های دولت روحانی به همراه داشت.
با این حال، ظاهرا این آخرین اقدام اوباما ضمن آنکه قانون تحریم های کشورمان و نقض برجام را تایید کرده، یک مصرف داخلی در مواجهه با مخالفان سیاسی خود در آمریکا هم دارد.
