عملیات انتحاری اصولگرایان با کاندیداتوری مشاور جوان!

بر اساس اخبار دریافتی، بذرپاش در هفته های اخیر، جلسات خود در میان دانشجویان و قشرهای مختلفی از جوانان را بیشتر کرده که محوز تمامی آنها آماده سازی برای کاندیداتوری است. با این حال، تلاش می شود تا نام او به این زودی ها به صورت جدی برای انتخابات مطرح نشود.

بذرپاش 36 ساله که سابقه مدیرعاملی سایپا، ریاست سازمان ملی جوانان و نمایندگی مجلس نهم را دارد در انتخابات 94 مانند دیگر اصولگرایان تحت مدیریت حداد عادل شکست خورد و با 770 هزار رای در تهران در رتبه سی و هفتم قرار گرفت. البته میزان رای وی در انتخاباتی که شکست خورد بالاتر از انتخابات مجلس نهم بود که وی توانست در مرحله دوم به مجلس راه یابد .

او در دوران بررسی برجام در کمیسیون ویژه مجلس که جلسات آن از تلویزیون پخش می شد تلاش کرد تا خود را به عنوان یکی از اصلی ترین مخالفان برجام معرفی و البته وجهه خود را نیز حفظ کند؛ شاید به همین خاطر بود که بعد از یکی از این جلسات که ظریف در آن حضور داشت، جلوی دوربین های تلویزیونی با لبخند به سمت وزیر خارجه رفت و او را در آغوش گرفت.

مدیریت علیرضا زاکانی بر کمیسیون مذکور، راه را برای ابراز وجود بذرپاش هموارتر کرده بود. زاکانی که این روزها همچنان تلاش می کند خود را از رسانه ها دور نکند، بی تردید در صف اول حامیان کاندیداتوری بذرپاش خواهد ایستاد.

بذرپاش در میان اصولگرایان حامیانی هم دارد که هر کدام به دلایلی ترجیح می دهند از کاندیداتوری او حمایت کنند با این حال، هنوز معلوم نیست او بتواند به عنوان کاندیدای نهایی اصولگرایان انتخاب شود.

موافقان می گویند بذرپاش علاوه بر ویژگی هایی مانند جوان بودن، می تواند دو گروه عمدتا ناراضی در میان اصولگرایان را به وحدت راضی کند. یکی جبهه پایداری که احتمال حمایتشان از بذرپاش بسیار زیاد است و دیگری حامیان محمود احمدی نژاد که به نظر می رسد هنوز برای انتخابات آینده تصمیم خاصی نگرفته اند و بعید است به راحتی از ائتلاف اصولگرایان حمایت کنند.

دلیل دیگر موافقان بذرپاش، احتمال عدم حضور یا موفقیت چهره های باسابقه تر مانند قالی باف و جلیلی است. بر اساس اطلاعات دریافتی، سعید جلیلی تصمیمی برای کاندیداتوری ندارد. در مورد قالی باف، نیز اگرچه با چنین قطعیتی نمی توان گفت که او کاندیدا نخواهد شد اما از آنجا که سومین حضور او در انتخابات هم احتمالا نتیجه ای جز شکست نخواهد داشت، بسیاری از تصمیم گیران اصولگرا ترجیح می دهند او را از حضور در انتخابات منصرف کنند.

دلیل دیگر موافقان کاندیداتوری بذرپاش، انتخاب یک اقدام انتحاری است؛ در واقع کاندیداتوری بذرپاش با توجه به سن و سال و سابقه او، بیش از آنکه ظهور یک رقیب جدی برای روحانی محسوب شود، دست حامیان او را برای توجیه شکست احتمالی باز می گذارد. شرایط نشان می دهد احتمال پیروزی بذرپاش در انتخابات پایین است و صرفا تحت شرایط ویژه ای که به عملکرد روحانی در زمان انتخابات نیز بازمی گردد ممکن است بارقه هایی از امید به پیروزی وجود داشته باشد.

در چنین شرایطی، شکست بذرپاش غیرمنتظره نیست؛ با این حال، امکان بهره برداری از آن وجود دارد. کم کردن آرای روحانی، مطرح کردن یک جوان کم تجربه به عنوان رقیب روحانی و در نهایت استفاده تبلیغاتی از فرصت انتخابات، همگی راه را برای توجیه شکست بذرپاش باز می گذارند.

در طرف دیگر ماجرا، اگر کاندیداتوری و شکست بذرپاش برای اصولگرایان مخالف این اقدام، آب نداشته باشد بدون تردید برای خود بذرپاش نان خواهد داشت. کاندیداتوری بذرپاش، نام او را در کنار نام هایی مانند قالی باف و جلیلی قرار خواهد داد و او بدون هزینه خاصی، ره صدساله را یک شبه خواهد پیمود.

از طرفی، این کاندیداتوری، پتانسیل حضور مجدد بذرپاش در انتخابات 1400 را هم حفظ و حتی آن را تقویت می کند. اما مهم ترین کارکرد کاندیداتوری بذرپاش احتمال تصاحب بهشت توسط او بعد از انتخابات است. اگر فرض کنیم که بذرپاش کاندیدا شود و شکست بخورد و از آن سو، اصولگرایان انتخابات شورای شهر تهران را ببرند، آن گاه احتمال مطرح شدن نام بذرپاش برای شهرداری تهران تا حد بسیار زیادی افزایش خواهد یافت. چراکه اصولگرایان نیز به نظر می رسد بعد از 12 سال، بی میل نیستند در بهشت را باز کنند و آن را از انحصار قالی باف خارج کنند.

در این صورت بذرپاش می تواند با استفاده از سکوی پرتاب کاندیداتوری ریاست جمهوری به آرزوی دیرینه اش یعنی شهرداری تهران برسد؛ منصبی که چند باری برای تصاحب آن به صورت پیدا و پنهان تلاش کرده و البته ناموفق مانده بود.