صراط: باب پیسلی در حضوری نزدیک به نیم قرن در لیورپول افتخارات زیادی را برای این تیم به ارمغان آورد.
به گزارش ایسنا، زمانی که بیل شنکلی به طور ناگهانی در 12 ژوئن سال 1972 لیورپول را ترک کرد، هیچ‌کس جانشینی بهتر از باب پیسلی برای به عهده گرفتن این سمت نمی دانست. پیسلی سال ها مدافع راست لیورپول محسوب می شد و زمانی که در سال 1954 از جهان فوتبال خداحافظی کرد، در کادر فنی باشگاه و در تیم های پایه مشغول به کار شد. با رسیدن شنکلی به لیورپول، پیسلی به عنوان دستیار به کارش در این باشگاه ادامه داد. دستیاری که به جایگاه های بالاتر فکر نمی کرد. او در میان بازیکنان جایگاه خاصی داشت و مشکلات موجود در تیم را حل می کرد. او به عبارتی مرد باشگاه بود.
به همین خاطر زمانی که شنکلی لیورپول را ترک کرد، هیچ‌کس به جز پیسلی به فرد دیگری فکر نکرد. باشگاه با اشخاص بزرگی به نام تامی اسمیت (کاپیتان تیم)، یان سینت جان (بازیکن قدیمی باشگاه)، برایان کلاف (مربی تیم) و جک استین (یکی از بزرگان سلتیک) صحبت شد اما پیسلی به عنوان جانشین شنکلی انتخاب شد. سرمربی انگلیسی زمان در مراسم معارفه به بازیکنان تیم گفت: آخرین چیزی که در دنیا دوست داشتم به عهده گرفتن این سمت بود. کوین کیگان با بازیکنان تیم صحبت کرد و گفت: باید تا جایی که می توانیم به تیم کمک کنیم. در غیر این صورت همه نابود خواهیم شد.
پیسلی نخستین سال مربی گری اش را بدون جام سپری کرد اما همه چیز را در دست گرفت. کیندی به عنوان یک گلزن به تیم آمده بود اما در رقابت با جان توشاک و کیگان نتوانسته بود جایی در تیم پیدا کند. سرمربی انگلیسی کندی را کمی عقب‌تر گذاشت و به عنوان هافبک تهاجمی چپ بازی کرد. سپس با مک‌درموت و فیل نیل قرارداد امضا کرد، آن ها عملکرد درخشانی در تیم داشتند. در دومین سال مربیگری پیسلی، جام قهرمانان اروپا و اف ای کاپ را فتح کرد و به مدت یک دهه دوران موفقی را سپری کرد. سال بعد قهرمانی در لیگ را به دست آورد و جام قهرمانان اروپا را دوباره بالای سر برد. همچنین با بازیکنان سطح بالایی همچون کنی دالگلیش، الن هانسن، گریم سونس و یان راش، قرارداد امضا کرد. با حضور این بازیکنان لیورپول موفقیت های بزرگی کسب کرد. به عبارتی می توان گفت لیورپول پیسلی هیچ‌گاه عمکرد ضعیف‌تری نسبت به لیورپول شنکلی نداشت و حتی موفق تر نیز بود.
فینال میلک کاپ (جام اتحادیه کنونی) آخرین حضورش در این باشگاه به عنوان سرمربی بود. لیورپول پس از یک بازی جذاب و دیدنی که در وقت های اضافه دنبال شد، دو بر یک منچستریونایتد را شکست داد و قهرمان شد. بازیکنان از سرمربی‌شان خواستند تا به همراه شان جام قهرمانی را بالای سر ببرد اما پیسلی قبول نکرد. او 20 قهرمانی با لیورپول به دست آورد و همیشه معتقد بود فوتبال متعلق به فوتبالیست ها است و نه سرمربیان.
به گزارش ایسنا، زمانی که بیل شنکلی به طور ناگهانی در 12 ژوئن سال 1972 لیورپول را ترک کرد، هیچ‌کس جانشینی بهتر از باب پیسلی برای به عهده گرفتن این سمت نمی دانست. پیسلی سال ها مدافع راست لیورپول محسوب می شد و زمانی که در سال 1954 از جهان فوتبال خداحافظی کرد، در کادر فنی باشگاه و در تیم های پایه مشغول به کار شد. با رسیدن شنکلی به لیورپول، پیسلی به عنوان دستیار به کارش در این باشگاه ادامه داد. دستیاری که به جایگاه های بالاتر فکر نمی کرد. او در میان بازیکنان جایگاه خاصی داشت و مشکلات موجود در تیم را حل می کرد. او به عبارتی مرد باشگاه بود.
به همین خاطر زمانی که شنکلی لیورپول را ترک کرد، هیچ‌کس به جز پیسلی به فرد دیگری فکر نکرد. باشگاه با اشخاص بزرگی به نام تامی اسمیت (کاپیتان تیم)، یان سینت جان (بازیکن قدیمی باشگاه)، برایان کلاف (مربی تیم) و جک استین (یکی از بزرگان سلتیک) صحبت شد اما پیسلی به عنوان جانشین شنکلی انتخاب شد. سرمربی انگلیسی زمان در مراسم معارفه به بازیکنان تیم گفت: آخرین چیزی که در دنیا دوست داشتم به عهده گرفتن این سمت بود. کوین کیگان با بازیکنان تیم صحبت کرد و گفت: باید تا جایی که می توانیم به تیم کمک کنیم. در غیر این صورت همه نابود خواهیم شد.
پیسلی نخستین سال مربی گری اش را بدون جام سپری کرد اما همه چیز را در دست گرفت. کیندی به عنوان یک گلزن به تیم آمده بود اما در رقابت با جان توشاک و کیگان نتوانسته بود جایی در تیم پیدا کند. سرمربی انگلیسی کندی را کمی عقب‌تر گذاشت و به عنوان هافبک تهاجمی چپ بازی کرد. سپس با مک‌درموت و فیل نیل قرارداد امضا کرد، آن ها عملکرد درخشانی در تیم داشتند. در دومین سال مربیگری پیسلی، جام قهرمانان اروپا و اف ای کاپ را فتح کرد و به مدت یک دهه دوران موفقی را سپری کرد. سال بعد قهرمانی در لیگ را به دست آورد و جام قهرمانان اروپا را دوباره بالای سر برد. همچنین با بازیکنان سطح بالایی همچون کنی دالگلیش، الن هانسن، گریم سونس و یان راش، قرارداد امضا کرد. با حضور این بازیکنان لیورپول موفقیت های بزرگی کسب کرد. به عبارتی می توان گفت لیورپول پیسلی هیچ‌گاه عمکرد ضعیف‌تری نسبت به لیورپول شنکلی نداشت و حتی موفق تر نیز بود.
فینال میلک کاپ (جام اتحادیه کنونی) آخرین حضورش در این باشگاه به عنوان سرمربی بود. لیورپول پس از یک بازی جذاب و دیدنی که در وقت های اضافه دنبال شد، دو بر یک منچستریونایتد را شکست داد و قهرمان شد. بازیکنان از سرمربی‌شان خواستند تا به همراه شان جام قهرمانی را بالای سر ببرد اما پیسلی قبول نکرد. او 20 قهرمانی با لیورپول به دست آورد و همیشه معتقد بود فوتبال متعلق به فوتبالیست ها است و نه سرمربیان.
