صراط: دو سال قبل زمانی که اوپک تصمیم گرفت تا تولید خود را کاهش ندهد و اجازه دهد قیمت ها سقوط کند، بسیاری از تحلیلگران از مرگ این سازمان سخن گفتند. اما روز چهارشنبه، اوپک تصمیمی گرفت که به معنای دمیده شدن روح جدید در کالبد این سازمان بود.
به گزارش تسنیم به نقل از رویترز، در حالی که اوپک در خواب زمستانی به سر می برد، تصمیم عربستان برای هموار کردن مسیر سقوط قیمت نفت همواره یک تصمیم عملگرایانه بوده، نه تصمیمی ایدئولوژیک.
در نوامبر 2014، تولید نفت شیل آمریکا سالانه حدود یک میلیون بشکه در حال افزایش بود که یک رشد تولید قابل توجه محسوب می شود. قیمت ها بالا و با ثبات نفت موجب سرازیر شدن صدها میلیارد دلار سرمایه به بخش تولید نفت از منابع پرهزینه در قطب شمال، عمیق ترین مناطق دریا و شن های نفتی شده بود.
صادرات نفت ایران از 2.4 میلیون بشکه در روز به کمتر از یک میلیون بشکه در سال 2013 رسیده بود و انتظار می رفت با اجرای توافق هسته ای، و لغو تحریم ها صادرات نفت این کشور بار دیگر افزایش یابد، به علاوه، اکثر دیگر اعضای اوپک و تولید کنندگان غیر عضوی ظیر مکزیک و روسیه این سیگنال را ارسال می کردند که حاضر به کاهش تولید و خالی کردن بازار به نفع یکه تازی های عربستان نیستند.
سعودی ها یک بار قبلا نیز این شرایط را تجربه کرده بودند. در دهه 1980 یمانی، وزیر نفت وقت عربستان برای حمایت از قیمت ها تولید را کاهش داد و این موجب کاهش سهم ریاض از بازار نفت شد که پس گرفتن آن سال ها به طول انجامید. این یکی از پرهزینه ترین اشتباهات عربستان در مدیریت بازار نفت بود که این کشر قصد تکرار مجدد آن را نداشت.
در کنار همه این چالش ها، ظاهرا پیش بینی عربستان در مورد چگونگی واکنش آمریکا و دیگر تولید کنندگان به کاهش قیمت ها اشتباه بود. انتظار می رفت که تولید نفت شیل آمریکا به دلیل افت قیمت ها به شدت کاهش یابد. همچنین کاهش رشد تقاضای جهانی برای نفت در اواخر سال 2014، از جمله از ناجیه چین، بسیاری از تولید کنندگان از جمله عربستان را غافلگیر کرد.
عوامل ژئوپلتیک نیز در تصمیم عربستان برای سرازی کردن بشکه های نفتی فراوان به بازار موثر بود. درست در زمانی که ایران تلاش می کردن به بازار نفت برگردد، عربستان نمی خواست با افزایش قمیت ها نفت و واگذاری فضای بیشتر در بازار، این کار را برای ایران آسان تر کند.
اما وضعیت بازار نفت امروز کاملا متفاوت از 2 سال قبل به نظر می رسد. وضعیت اقتصادی کشورهای عضو اوپک و به ویژه عربستان نیز فرق کرده است. همین عوامل موجب شد تا زمینه برای دستیابی به توافق کاهش تولید فراهم گردد.
هرچند در مجموع به نظر نمی رسد که امروز اوپک همچون گذشته قادر به کنترل بازار نفت باشد، اما پس از توافق 30 نوامبر، تحلیل ها در مورد مرگ این سازمان نیز دیگر رنگ باخته است.
به گزارش تسنیم به نقل از رویترز، در حالی که اوپک در خواب زمستانی به سر می برد، تصمیم عربستان برای هموار کردن مسیر سقوط قیمت نفت همواره یک تصمیم عملگرایانه بوده، نه تصمیمی ایدئولوژیک.
در نوامبر 2014، تولید نفت شیل آمریکا سالانه حدود یک میلیون بشکه در حال افزایش بود که یک رشد تولید قابل توجه محسوب می شود. قیمت ها بالا و با ثبات نفت موجب سرازیر شدن صدها میلیارد دلار سرمایه به بخش تولید نفت از منابع پرهزینه در قطب شمال، عمیق ترین مناطق دریا و شن های نفتی شده بود.
صادرات نفت ایران از 2.4 میلیون بشکه در روز به کمتر از یک میلیون بشکه در سال 2013 رسیده بود و انتظار می رفت با اجرای توافق هسته ای، و لغو تحریم ها صادرات نفت این کشور بار دیگر افزایش یابد، به علاوه، اکثر دیگر اعضای اوپک و تولید کنندگان غیر عضوی ظیر مکزیک و روسیه این سیگنال را ارسال می کردند که حاضر به کاهش تولید و خالی کردن بازار به نفع یکه تازی های عربستان نیستند.
سعودی ها یک بار قبلا نیز این شرایط را تجربه کرده بودند. در دهه 1980 یمانی، وزیر نفت وقت عربستان برای حمایت از قیمت ها تولید را کاهش داد و این موجب کاهش سهم ریاض از بازار نفت شد که پس گرفتن آن سال ها به طول انجامید. این یکی از پرهزینه ترین اشتباهات عربستان در مدیریت بازار نفت بود که این کشر قصد تکرار مجدد آن را نداشت.
در کنار همه این چالش ها، ظاهرا پیش بینی عربستان در مورد چگونگی واکنش آمریکا و دیگر تولید کنندگان به کاهش قیمت ها اشتباه بود. انتظار می رفت که تولید نفت شیل آمریکا به دلیل افت قیمت ها به شدت کاهش یابد. همچنین کاهش رشد تقاضای جهانی برای نفت در اواخر سال 2014، از جمله از ناجیه چین، بسیاری از تولید کنندگان از جمله عربستان را غافلگیر کرد.
عوامل ژئوپلتیک نیز در تصمیم عربستان برای سرازی کردن بشکه های نفتی فراوان به بازار موثر بود. درست در زمانی که ایران تلاش می کردن به بازار نفت برگردد، عربستان نمی خواست با افزایش قمیت ها نفت و واگذاری فضای بیشتر در بازار، این کار را برای ایران آسان تر کند.
اما وضعیت بازار نفت امروز کاملا متفاوت از 2 سال قبل به نظر می رسد. وضعیت اقتصادی کشورهای عضو اوپک و به ویژه عربستان نیز فرق کرده است. همین عوامل موجب شد تا زمینه برای دستیابی به توافق کاهش تولید فراهم گردد.
هرچند در مجموع به نظر نمی رسد که امروز اوپک همچون گذشته قادر به کنترل بازار نفت باشد، اما پس از توافق 30 نوامبر، تحلیل ها در مورد مرگ این سازمان نیز دیگر رنگ باخته است.
