به گزارش ورزش سه، رضا مهماندوست سرمربی ایرانی تیم ملی تکواندو آذربایجان المپیک فوق العاده ای را پشت سر گذاشت و پس از کسب یک طلا و یک برنز در ریو از رییس جمهور آذربایجان مدال شهرت گرفت. او در المپیک ریو با محمد پولادگر رییس فدراسیون تکواندو ایران وارد جنگ لفظی شدیدی شد که به شکایت آذربایجانی ها انجامید. با این حال او یک بار دیگر تمرینات تیم ملی این کشور را آغاز کرده است و در گفت و گو با همشهری ورزشی از شرایط خودش می گوید:
* قبول دارید آذربایجانی‌ها کسب سه مدال در تکواندو را در خوابشان هم نمی‌دیدند؟
بله. اولین مدال تاریخ المپیک در تکواندو را در ریو کسب کردیم. البته ما یک روند رو به رشد تا المپیک داشتیم؛ به این معنا که ابتدا بعد از 14سال اولین طلای جهان را گرفتیم و بعد از آن در المپیک اروپایی با سه مدال طلا قهرمان و در ادامه موفق شدیم در مسابقات قهرمانی کاپ اروپا در ترکیه همین عنوان را کسب کنیم و پس از آن قهرمان جام‌جهانی در مکزیک شدیم. در آخرهم رقابت‌های المپیک بود که ما در بخش مردان توانستیم قهرمان المپیک شویم.
* وضعیت قرادادتان با آذری‌ها چگونه است؟
من در حال حاضر قراردادی ندارم.
* بدون قرارداد کار می‌کنید؟
بله؛ وجدان کاری، نظم و دیسیپلین، دقت در شناخت بازیکنان خودم و حریف، طراحی تمرینات روز با کمترین مصرف انرژی و کسب بیشترین امتیاز. مهم‌تر از همه من در بخش روانی بسیار کار می‌کنم و به کار خودم ایمان دارد و نیازی به قرارداد نیست. آن زمان که در ایران قرارداد داشتم حقم را ندادند. یادم هست رئیس فدراسیون برگه قرارداد را هر زمانی که دلش می‌خواست منتشر می‌کرد و می‌گفت این آقا با ما قرارداد دارد ولی خودشان به قراردادشان پایبند نبودند. راستش بعد از آن اتفاقات تصمیم گرفتم دیگر قراردادی نداشته باشم و راحت‌تر کار کنم.
آذربایجانی‌ها به این موضوع اعتراض ندارند؟
* به آنها هم گفتم همین که حرف زدیم کافی است و اگر یک روز نخواستیم با هم کار کنیم خیلی راحت قطع همکاری می‌کنیم و تمام. حق و حقوممان را دادند که هیچ اگر ندادند هم آن را می‌بخشم و به کارم در جای دیگری ادامه می‌دهم.
* چقدر جایزه از جمهوری‌آذربایجان دریافت کردید؟
ببینید جمهوری‌آذربایجان هم همانند تمام کشورها برای مدال‌آوران المپیکش جوایزی را تعیین می‌کند. اینجا نصف جایزه مدال طلا را به مربی می‌دهند.
* یعنی یک‌میلیون دلار گرفتید؟
(باخنده) اصلا این‌طورنیست من بابت مدال طلا 200هزار دلار جایزه گرفتم، البته تقریبا نزدیک به همین مبلغ را هم رئیس فدراسیون به من داد.
* سه مدال در المپیک به دست آوردید؛ یعنی برای هر مدال جایزه دریافت کردید؟
خیر؛ فقط برای مدال طلا جایزه دریافت کردم چون دو برنز و یک طلا به‌دست آورده بودیم که جایزه مربی بر حسب بالاترین مدال کسب شده توسط شاگردانش محاسبه می‌شود.
* در این مدت چه‌کار کردید که تکواندوی آذربایجان به این شکل متحول شد؟
من تمرکزم روی کارم است و تمام بازیکنانم را از همه جهت زیر نظر دارم. یک بازیکن برای اینکه به موفقیت برسد، باید حرفه‌ای زندگی کند؛ زود خوابیدن، تغذیه مناسب، مسواک کردن دندان‌ها، کنترل موی سر و.... مواردی هستند که یک ورزشکار برای حرفه‌ای بودن باید به آن توجه کند.
* شما ناخن، مسواک زدن و موی سر بچه‌ها را هم چک می‌کنید؟
بله، من حتی به اتاقشان سر می‌زنم و تخت‌هایشان باید آنکارد باشند.
* شیوه کاری شما از قوانین سربازی هم سخت‌گیرانه‌تر به نظر می‌رسد.
کار ورزشکاران کمتر از سربازان نیست. چشم و امید یک ملت در مسابقات به آنهاست. وقتی ورزشکار نظم را رعایت کند برای خودش خوب است و عمر ورزشی‌اش بیشتر خواهد شد.
* تمرینات را برای تکواندوکارانتان شروع کردید؟
بله تمرینات را هرروز در دو نوبت پیگیری می‌کنیم.
* به مدال‌آوران المپیک استراحت ندادید؟
خیر؛ مدالی بود که کسب کردند، تمام شد و رفت. اتفاقا به رادیک که مدال طلا را در ریو کسب کرد هم روز اول تی دادم و گفتم سالن را تمیز کند.
* لقب رادیک در المپیک چه بود؟ چون ورزشکاران ما در المپیک القاب مختلفی داشتند ولی در کسب نتیجه ناکام ماندند.
این بازی فدراسیون جهانی بود که من درخصوصش هشدار داده بودم. القابی مثل نابودگر، سونامی، ترمیناتور، غوغاگر و... که به بچه‌های ما داده بودند برایشان دردسرساز شد. بچه‌های ما تکواندوکاران خوبی هستند ولی اینکه فکر کنند اگر فقط یک ضربه به حریف بزنند، او نابود می‌شود اصلا این‌طور نیست. خودتان هم که نتیجه‌اش را دیدید.
* در حال حاضر وضعیت تکواندوی ایران را چطور می‌بینید؟
متاسفانه در بخش مردان نوجوانان نتایج قابل قبولی کسب نشد. همین نوجوانان در آینده راهی بزرگسالان می‌شوند. تکواندوی ایران سطحش خیلی بالاتر از این حرف‌هاست و همیشه باید قهرمان یا حداقل نایب‌قهرمان دنیا باشیم ولی کسب نتیجه چهارمی نتیجه‌ای ضعیف محسوب می‌شود. البته در بخش بانوان نتیجه خوبی کسب شد و آن هم برای این است که در آن منم منم نداریم و بدون حاشیه کار انجام می‌شود. وقتی یک سیستم دیکتاتوری باشد نتیجه‌اش، نتیجه مطلوبی نخواهد بود.
* در خصوص مدالی هم که از رئیس‌جمهور آذربایجان گرفتید توضیح می‌دهید؟
آن مدال، مدال شهرت بود که به من دادند. خاطرم هست یک بار داشتم از ایران به آذربایجان می‌آمدم، مقداری دارو برای دخترم آورده بودم و اصلا حواسم به داروها نبود، یک لحظه دیدم نوار قرمز دور چمدانم پیچیده‌اند و من را به داخل یک اتاق بردند. آن زمان من کارتی که به همراه مدال دریافت کرده بودم را نشان دادم و همانجا مامور فرودگاه من را در آغوش گرفت و گفت: «تو برادر ما هستی» و حتی برایم تاکسی گرفتند. با این مدال همه جا صاحب احترام هستی و توجه ویژه‌ای به دارنده آن می‌شود.
* برای ادامه کار مربیگری، قصد بازگشتن به ایران ندارید؟
برگردم که چه کاری انجام بدهم؟ نباید این‌قدر به گذشته‌ها فکر کنم اما هنوز برخوردهایی که با من شد را یادم نرفته است.
* گفته بودید تا زمانی که پولادگر رئیس فدراسیون باشد برنخواهیدگشت؟
هنوز حرفم همان است.
