به گزارش تسنیم، تورنمنت نامنظم و پرحاشیه لیگ قهرمانان آسیا در سال 2016 بالاخره به اتمام رسید و یک باشگاه کره‌ای بار دیگر توانست جام را به خانه ببرد. پیشرفت فوتبال کره جنوبی در همه ابعاد قابل مشاهده است و این افتخارات باشگاهی، فقط بخشی از موفقیت‌های فدراسیون «برنامه‌محور و آینده‌بین» کره‌ای‌هاست.
در فصلی که باشگاه‌های عربستانی، سیاست را به صورت علنی وارد فوتبال کردند و از سفر به ایران برای انجام بازی سر باز زدند و همچنین باشگاه‌های ایرانی را مجبور کردند برای انجام بازی‌‌های رودررو با نمایندگان عربستانی، از ایران خارج شوند، بار دیگر شرق آسیا بود که صاحب قهرمانی شد.
موضوع قهرمانی باشگاه چونبوک موتورز کره‌جنوبی در لیگ قهرمانان سال 2016 اما یک نکته بسیار مهم در دل خود دارد. کره‌ای‌ها با یک مربی بومی به این مهم رسیدند. مربی سرشناسی که سابقاً روی نیمکت تیم ملی این کشور می‌نشست و قبل از آن که هدایت چونبوک موتورز را به‌عهده بگیرد، برای کشورش سهمیه حضور در جام جهانی را به دست آورده بود.
این فرد، همان «چوی کانگ‌هی» معروف است. کانگ‌هی کسی بود که با وجود تفکرات حرفهای در زمینه فوتبال و قدرت تاکتیکی و فنی که داشت، فوتبال کشورش را به خاطر مصاحبه‌های غیرحرفه‌ای «شرمسار» کرد و بابت همین مسئله از نیمکت کره‌جنوبی اخراج شد.
کانگ‌هی هدایت تیم ملی کره جنوبی در
مقدماتی جام جهانی 2014 برزیل را به‌عهده داشت اما هر وقت مصاحبه می‌کرد،
حرف‌هایی به زبان می‌آورد که هر کسی را متعجب می‌کرد. به عنوان مثال
کانگ‌هی قبل از شروع مرحله مقدماتی جام جهانی، به بدترین شکل ممکن به تحقیر
همگروهی‌های خود یعنی ایران، ازبکستان، قطر و لبنان پرداخت و در مصاحبه‌ای
گفت: «با اختلاف 10 امتیاز نسبت به تیم‌های دیگر از این گروه به جام جهانی
صعود می‌کنیم.»
این، پایان توهین‌های کانگ‌هی به رقبای خود نبود. با اینکه کره جنوبی نسبت به سایر رقبا در سه هفته پایانی بهترین شرایط برای صعود به جام جهانی را داشت اما کانگ‌هی قبل از دیدار نهایی گروه با ایران، حرفهای عجیبی به زبان آورد. او گفت: «رفتار بد ایرانی‌ها را در تهران به خاطر می آورم. رفتاری که آنها با ما کردند اصلا خوب نبود. آنها میزبان خوبی نبودند و حق میزبانی را به جای نیاوردند. گذشته از این که چه تیمی به جام جهانی می‌رود، دوست دارم با هر قیمتی برابر ایران به پیروزی برسیم. با صراحت هر چه تمام‌تر می‌گویم که از ایران بیشتر از ازبکستان بدم می‌آید. امیدوارم ازبکستان به جام جهانی صعود کند. می‌خواهیم شکست یک بر صفر برابر ایران در بازی رفت را جبران کنیم و از این تیم انتقام بگیریم.»
پایان این ماجرا را البته می‌دانید. تیم ملی توانست در شهر اولسان، کره‌جنوبی را در بازی که شرایط خاصی داشت، شکست دهد و به عنوان تیم اول از گروه خود به جام جهانی صعود کند. کره جنوبی نیز بسیار خوش شانس بود زیرا ممکن بود با رد و بدل شدن فقط یک گل دیگر در دیدار ازبکستان و قطر، ازبک‌ها به جام جهانی صعود کنند و کره جنوبی را به پلی‌آف بفرستند.
قهرمانی چونبوک موتورز با بهترین مربی بومی کره جنوبی به دست آمد اما حالا که کانگ‌هی قهرمان آسیا شده، بار دیگر به یاد می‌آوریم او نیز مانند اشتیلیکه و مربیان قبل از او در تیم ملی کره، در سال‌های اخیر یک تیم شکست خورده برابر ایران بوده‌اند به خصوص در روزهایی که به ایرانی‌ها توهین کردند و جواب توهین‌های‌شان را داخل زمین گرفتند.
کاش در رده باشگاهی، ایران نیز مانند کشورهای دیگر به جای خرید بازیکنان بی‌کیفیت خارجی با بودجه‌های کلان، به دنبال تقویت «واقعی و فنی» تیم‌های خود می‌رفتند تا در آسیا، سری بین سرها داشته باشند و به قهرمانی فکر کنند نه اینکه صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان، برای مربیان خوشحال‌کننده باشد. دیدن مربیان بداخلاق کره‌ای بر بام فوتبال آسیا تلخ است و کاش یک مربی ایرانی بتواند برای آینده، قهرمان آسیا شود.
