صراط: معاون امداد و نجات هلال‌احمر استان سمنان، آمار قطعی تلفات انسانی حادثه قطار دیروز را 45 نفر اعلام کرد و گفت: تعداد فوتی‌های نهایی از همان شب گذشته هم مشخص بود اما اشتباهات جزیی در شمارش ظاهرا سبب شد که برخی رسانه‌ها آن را به اشتباه 44 نفر اعلام کنند.
علی یحیایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: متاسفانه به دلیل حجم بالای حریق و شدت سوختگی اجساد، جداسازی آنها به سختی انجام می‌شد.
وی در پاسخ به چرایی اشتباه در اعلام تلفات گفت: امدادگران اجساد یک مادر و کودک را در یک کیسه گذاشته بودند که ظاهرا در شمارش‌ها یک نفر حساب شده بود. البته همکاران ما از اول عدد تلفات و فوتی‌ها را 45 نفر ثبت کرده بودند.
معاون امداد و نجات هلال‌احمر استان سمنان با بیان اینکه بیشتر اجساد به شدت سوخته بودند افزود: شدت آتش‌سوزی داخل واگن زیاد بود و برای همین وزن جسد یک فرد 60 یا 70 کیلیویی به پنج-شش کیلو رسیده بود.
وی در پاسخ به پرسشی در خصوص اعزام اولین گروه از امدادگران در صبح حادثه دیروز گفت: خبر حادثه ساعت 9:07 دقیقه به ما گزارش شد و بلافاصله امدادگران از طریق بالگرد و به فاصله کوتاهی به محل حادثه اعزام شدند. امددگران ما ساعت 9:25 دقیقه در محل سانحه بودند و این درحالی است که محل حادثه 70 کیلومتر از سمنان فاصله داشت و ریل هم در مسیر جاده نبود و امدادگران پیاده باید جاده خاکی منتهی به محل حادثه را طی می‌کردند. زمانی که ما به محل حادثه رسیدیم، تعدادی از افراد محلی هم آنجا بودند اما شدت حادثه و حجم آتش‌سوزی به حدی بود که فوتی‌ها در همان چند دقیقه اول حادثه جان باخته بودند.
یحیایی با بیان اینکه زمانی که ما رسیدیم کارکنان راه‌آهن، واگن‌ها را جدا کرده بودند، افزود: خوشبختانه پرسنل راه آهن به موقع واگن‌ها را جدا کرده و بخشی از مسافران را راهی کرده بودند تا حادثه‌ای مثل نیشابور در دامغان هم تکرار نشود.
معاون هلال‌احمر استان با بیان اینکه مسافران اکثرا در خواب بودند، خاطرنشان کرد: خیلی از مسافران در همان ثانیه‌های اول حادثه و بعد از برخورد دو قطار جان داده بودند، در چنین مواقعی معمولا در اثر همان برخورد اولیه و برخورد سر با بدنه قطار و یا دیگر موانع داخل قطار، فرد فوت شده یا آسیب می‌بینند.
وی در پاسخ به پرسشی درباره اینکه چرا اطفای حریق ساعت‌ها طول کشید، افزود: اولا انتقال خودروهای آتش‌نشانی با توجه به خاکی بودن بخشی از راه دسترسی و فاصله 70 کیلومتری آن زمان بیشتری می‌برد تا حوادث داخل شهر که مسیر کاملا شناخته شده و نزدیک است. دوم اینکه حجم آتش بالا بود و واگن کاملا آتش گرفته بود.
این امدادگر ارشد در پاسخ به این پرسش که چرا حجم آتش این همه زیاد بود، افزود: بدنه قطار به غیر بدنه بیرونی که از آهن است، مابقی قابل اشتعال است. بخش زیادی از آن چوب است، حجم زیادی از جنس ابر و اسفنج دارد، صندلی‌ها و پرده‌ها، همه و همه به شعله‌ور شدن بیشتر آتش کمک کرده بود.
وی با بیان اینکه همه نیروهای امدادی از آتش‌نشانی گرفته تا امدادونجات هلال احمر و اورژانس سریعا و در اولین فرصت بر سر صحنه حاضر شدند، یادآور شد: برای اطفای حریق این واگن‌ها به حداقل پنج ماشین آتش‌نشانی نیاز بود، ضمن اینکه با انفجار اولیه در همان دقایق اولیه بسیاری از مسافران جان باخته بودند.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا وسائل اطفای حریق در داخل قطارها وجود داشته یا نه، افزود: احتمالا این وسائل در داخل واگن‌ها بودند اما باید توجه داشت که آتشی در این حجم با این وسایل اطفای حریق معمولی خاموش نمی‌شود و برای خاموشی آن به چندین ماشین آتش‌نشانی نیاز است.
یحیایی با تقدیر از همه نیروهای امدادی گفت: همه دستگاه‌ها و مسئولان استان در این حادثه تلخ به خوبی و به موقع اقدام کردند که جای تقدیر دارد.
