صراط: تا کنون بحث های فراوانی در مورد اینکه چرا روحانی وزرای اقتصادی خود را تغییر نداده و در عوض در وزارتخانه های پرمخاطب و دارای پتانسیل تاثیرگذاری میان عامه مردم دست به تغییر زده انجام شده است.
به گزارش صراط، تغییر وزرای ارشاد، ورزش و آموزش و پرورش در شرایطی که عمده ترین وعده های روحانی در حوزه اقتصاد بر زمین مانده، پیام مشخصی دارد. اولا، هر سه این وزارتخانه ها، مخاطبان عامه فراوانی دارند. به طور مثال، وزارت آموزش و پرورش تقریبا با اکثریت مطلق خانواده ها ارتباط مستقیم دارد. وزارت ورزش نیز اگرچه مخاطبان کمتری دارد اما حساسیت بالایی در جامعه نسبت به آن دیده می شود.
اوضاع وزارت ارشاد البته کمی متفاوت است؛ تغییر وزیر ارشاد یک تیر و دو نشان برای روحانی به شمار می رود. این تغییر چه بسا با این هدف صورت گرفت که هم اصلاح طلبان را راضی کند که وزیر کم کار در حوزه دفاع از کنسرت ها برکنار شده! هم اصولگرایان را که وزیر ساختارشکنی که به صراحت دم از ادامه راه خاتمی زده، کنار رفته!
با این حال، این تغییرات، مطالبه عمومی و کارشناسی در مورد تغییر وزرای اقتصاد کابینه را هم تحت الشعاع قرار داد. نام وزرای صنعت، کار، اقتصاد و نفت و حتی وزرای راه و کشاورزی بیش از سایر وزرا برای تغییر شنیده می شد اما روحانی دست به ترکیب آنها نزد. شاید دلیل این موضوع را بتوان در اظهارات اخیر نوبخت یافت که گفته بود چرا باید تیم اقتصادی دولت را که تورم را تا این حد کنترل کرده تغییر داد؟
به بیان ساده تر، روحانی و دولت او تلاش می کنند تا این موضوع را به جامعه القا کنند که تیم اقتصادی دولت موفق عمل کرده است؛ از این نظر، تغییر وزرای اقتصادی، شاید به معنای پذیرش شکست سیاست های اقتصای از سوی دولت و حسن روحانی هم تلقی شود که ممکن است به طور مستقیم روی تعداد آرای روحانی در سال 96 هم تاثیر بگذارد! به همین دلیل دولت ترجیح داده تا وراد این ریسک نشود.
به گزارش صراط، تغییر وزرای ارشاد، ورزش و آموزش و پرورش در شرایطی که عمده ترین وعده های روحانی در حوزه اقتصاد بر زمین مانده، پیام مشخصی دارد. اولا، هر سه این وزارتخانه ها، مخاطبان عامه فراوانی دارند. به طور مثال، وزارت آموزش و پرورش تقریبا با اکثریت مطلق خانواده ها ارتباط مستقیم دارد. وزارت ورزش نیز اگرچه مخاطبان کمتری دارد اما حساسیت بالایی در جامعه نسبت به آن دیده می شود.
اوضاع وزارت ارشاد البته کمی متفاوت است؛ تغییر وزیر ارشاد یک تیر و دو نشان برای روحانی به شمار می رود. این تغییر چه بسا با این هدف صورت گرفت که هم اصلاح طلبان را راضی کند که وزیر کم کار در حوزه دفاع از کنسرت ها برکنار شده! هم اصولگرایان را که وزیر ساختارشکنی که به صراحت دم از ادامه راه خاتمی زده، کنار رفته!
با این حال، این تغییرات، مطالبه عمومی و کارشناسی در مورد تغییر وزرای اقتصاد کابینه را هم تحت الشعاع قرار داد. نام وزرای صنعت، کار، اقتصاد و نفت و حتی وزرای راه و کشاورزی بیش از سایر وزرا برای تغییر شنیده می شد اما روحانی دست به ترکیب آنها نزد. شاید دلیل این موضوع را بتوان در اظهارات اخیر نوبخت یافت که گفته بود چرا باید تیم اقتصادی دولت را که تورم را تا این حد کنترل کرده تغییر داد؟
به بیان ساده تر، روحانی و دولت او تلاش می کنند تا این موضوع را به جامعه القا کنند که تیم اقتصادی دولت موفق عمل کرده است؛ از این نظر، تغییر وزرای اقتصادی، شاید به معنای پذیرش شکست سیاست های اقتصای از سوی دولت و حسن روحانی هم تلقی شود که ممکن است به طور مستقیم روی تعداد آرای روحانی در سال 96 هم تاثیر بگذارد! به همین دلیل دولت ترجیح داده تا وراد این ریسک نشود.
