صراط: عضو شورای مشاوران حزب ندای ایرانیان گفت: ممکن است حس خویشتن‌دوستی آقای عارف گل کند و ایشان قصد داشته باشند دوباره در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کنند که بنده به ایشان توصیه می‌کنم از چنین کاری پرهیز کنند.
احمد نقیب‌زاده، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران و عضو شورای مشاوران حزب اصلاح‌طلب ندای ایرانیان گفت و گویی با روزنامه آرمان انجام داده که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:
- بنده انتقادات جدی به برخی عملکردهای آقای روحانی دارم. آقای روحانی در طول سه سال گذشته بیشتر انرژی و وقت خود را صرف حل مناقشه اتمی ایران کرد و تمایل داشت پس از فراغت از برجام دست به اصلاحات دیگری نیز در زمینه سیاسی و مدنی بزند. با این وجود تا این لحظه این اقدامات صورت نگرفته و به همین دلیل مورد انتقاد برخی از حامیان خود قرار گرفته است.
- در جامعه ایران به صورت طبیعی هر رئیس‌جمهور پس از مدتی با کاهش حمایت پایگاه اجتماعی خود مواجه می‌شود. به هر حال در شرایط کنونی آقای روحانی چهار سال رئیس‌جمهور کشور بوده و نمی‌توان انتظار داشت مردم همان دیدگاهی که در سال92 نسبت به ایشان داشتند در سال96 نیز داشته باشند. در بین این سال‌ها مردم به بسیاری از نقاط قوت و ضعف آقای روحانی پی برده‌اند و بر اساس همین شناخت در انتخابات 96 عمل خواهند کرد.
- از نظر سیاسی هیچ دولتی نمی‌تواند همه جریان‌های سیاسی را از خود راضی نگه دارد. به هر حال برخی از گروه‌های سیاسی ذاتا حالت اپوزیسیونی نسبت به دولت‌ها دارند و هماهنگ کردن همه اینها زیر یک چتر واحد تقریبا غیرممکن است.
- نکته مهم دیگر اینکه آقای روحانی باید در طول سه سال گذشته به این نتیجه رسیده باشد که کابینه مختلط کارایی چندانی ندارد و بهتر است کابینه حالت یک‌دست و هم‌رایی داشته باشد.
- نزدیک‌ترین حزب به آقای روحانی از نظر فکری و سیاسی حزب کارگزاران سازندگی است. با این وجود آقای روحانی از اعضای این حزب در کابینه خود استفاده نکرده است. البته از این نکته نیز نباید غافل شد که حزب کارگزاران در ارتباط با توده‌های مردم مشکل دارد و باید این نقیصه را هر چه زودتر برطرف کند. آقای روحانی نیز باید قاطعیت بیشتری در برخی زمینه‌ها و از جمله در زمینه سیاسی و مدنی از خود نشان بدهد.
- آقای علی جنتی به همان دلیلی برکنار شد که پیش از این آقای مهاجرانی برکنار شده بود. به همین دلیل اگر مردم از پشت پرده برکناری ایشان مطلع شوند از آقای روحانی به دلیل قاطعیت در این زمینه تشکر خواهند کرد.
- از سوی دیگر کابینه آقای روحانی نیاز به تغییر داشت و این خیلی دیر اتفاق افتاد. به نظر من آقای روحانی باید در دولت احتمالی دوم خود بیشتر از اعضای حزب کارگزاران استفاده کند. از سوی دیگر ایشان باید نسبت به وزارتخانه‌های مهم مانند وزرات فرهنگ و ارشاد توجه ویژه داشته باشد و از بهترین گزینه‌های خود در این زمینه استفاده کند. وزرای آقای روحانی باید فن سالار و تکنوکرات باشند تا به صورت کاربردی برای مردم خدمات انجام بدهند. اگر قرار باشد در دولت سیاست بازی و سیاست کاری صورت بگیرد دولت نمی‌تواند پاسخگوی مطالبات مردم باشد.
- مهم‌ترین خطری که ممکن است آقای روحانی را با چالش جدی مواجه کند معرفی گزینه‌هایی مانند آقای جهانگیری یا آقای ظریف از طرف اصلاح‌طلبان است که ممکن است در پایگاه اجتماعی آقای روحانی شکاف ایجاد کند. از سوی دیگر ممکن است حس خویشتن‌دوستی آقای عارف گل کند و ایشان قصد داشته باشند دوباره در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کنند که بنده به ایشان توصیه می‌کنم از چنین کاری پرهیز کنند. از سوی دیگر اصولگرایان به درستی به این نکته پی برده‌اند که پیروزی آقای روحانی در سال96 قطعی است و به همین دلیل تلاش می‌کنند خود را به آقای روحانی نزدیک کنند. به نظر من اصولگرایان سیاست صحیحی در پیش گرفته‌اند و با زیرکی و هوش بالا در این زمینه عمل می‌کنند. به نظر من آقای روحانی نیز باید امتیازاتی به اصولگرایان بدهد تا یک رابطه دوطرفه بین دولت و اصولگرایان به وجود بیاید.
احمد نقیب‌زاده، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران و عضو شورای مشاوران حزب اصلاح‌طلب ندای ایرانیان گفت و گویی با روزنامه آرمان انجام داده که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:
- بنده انتقادات جدی به برخی عملکردهای آقای روحانی دارم. آقای روحانی در طول سه سال گذشته بیشتر انرژی و وقت خود را صرف حل مناقشه اتمی ایران کرد و تمایل داشت پس از فراغت از برجام دست به اصلاحات دیگری نیز در زمینه سیاسی و مدنی بزند. با این وجود تا این لحظه این اقدامات صورت نگرفته و به همین دلیل مورد انتقاد برخی از حامیان خود قرار گرفته است.
- در جامعه ایران به صورت طبیعی هر رئیس‌جمهور پس از مدتی با کاهش حمایت پایگاه اجتماعی خود مواجه می‌شود. به هر حال در شرایط کنونی آقای روحانی چهار سال رئیس‌جمهور کشور بوده و نمی‌توان انتظار داشت مردم همان دیدگاهی که در سال92 نسبت به ایشان داشتند در سال96 نیز داشته باشند. در بین این سال‌ها مردم به بسیاری از نقاط قوت و ضعف آقای روحانی پی برده‌اند و بر اساس همین شناخت در انتخابات 96 عمل خواهند کرد.
- از نظر سیاسی هیچ دولتی نمی‌تواند همه جریان‌های سیاسی را از خود راضی نگه دارد. به هر حال برخی از گروه‌های سیاسی ذاتا حالت اپوزیسیونی نسبت به دولت‌ها دارند و هماهنگ کردن همه اینها زیر یک چتر واحد تقریبا غیرممکن است.
- نکته مهم دیگر اینکه آقای روحانی باید در طول سه سال گذشته به این نتیجه رسیده باشد که کابینه مختلط کارایی چندانی ندارد و بهتر است کابینه حالت یک‌دست و هم‌رایی داشته باشد.
- نزدیک‌ترین حزب به آقای روحانی از نظر فکری و سیاسی حزب کارگزاران سازندگی است. با این وجود آقای روحانی از اعضای این حزب در کابینه خود استفاده نکرده است. البته از این نکته نیز نباید غافل شد که حزب کارگزاران در ارتباط با توده‌های مردم مشکل دارد و باید این نقیصه را هر چه زودتر برطرف کند. آقای روحانی نیز باید قاطعیت بیشتری در برخی زمینه‌ها و از جمله در زمینه سیاسی و مدنی از خود نشان بدهد.
- آقای علی جنتی به همان دلیلی برکنار شد که پیش از این آقای مهاجرانی برکنار شده بود. به همین دلیل اگر مردم از پشت پرده برکناری ایشان مطلع شوند از آقای روحانی به دلیل قاطعیت در این زمینه تشکر خواهند کرد.
- از سوی دیگر کابینه آقای روحانی نیاز به تغییر داشت و این خیلی دیر اتفاق افتاد. به نظر من آقای روحانی باید در دولت احتمالی دوم خود بیشتر از اعضای حزب کارگزاران استفاده کند. از سوی دیگر ایشان باید نسبت به وزارتخانه‌های مهم مانند وزرات فرهنگ و ارشاد توجه ویژه داشته باشد و از بهترین گزینه‌های خود در این زمینه استفاده کند. وزرای آقای روحانی باید فن سالار و تکنوکرات باشند تا به صورت کاربردی برای مردم خدمات انجام بدهند. اگر قرار باشد در دولت سیاست بازی و سیاست کاری صورت بگیرد دولت نمی‌تواند پاسخگوی مطالبات مردم باشد.
- مهم‌ترین خطری که ممکن است آقای روحانی را با چالش جدی مواجه کند معرفی گزینه‌هایی مانند آقای جهانگیری یا آقای ظریف از طرف اصلاح‌طلبان است که ممکن است در پایگاه اجتماعی آقای روحانی شکاف ایجاد کند. از سوی دیگر ممکن است حس خویشتن‌دوستی آقای عارف گل کند و ایشان قصد داشته باشند دوباره در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کنند که بنده به ایشان توصیه می‌کنم از چنین کاری پرهیز کنند. از سوی دیگر اصولگرایان به درستی به این نکته پی برده‌اند که پیروزی آقای روحانی در سال96 قطعی است و به همین دلیل تلاش می‌کنند خود را به آقای روحانی نزدیک کنند. به نظر من اصولگرایان سیاست صحیحی در پیش گرفته‌اند و با زیرکی و هوش بالا در این زمینه عمل می‌کنند. به نظر من آقای روحانی نیز باید امتیازاتی به اصولگرایان بدهد تا یک رابطه دوطرفه بین دولت و اصولگرایان به وجود بیاید.
