به گزارش ایسنا، مشارکت همه جانبه مردم ایران از تمام اقوام و ادیان در دفع تجاوز، تعاون و همکاری در کارها، حفظ وحدت ملی در رویارویی با تضادها و تعارضهای داخلی، انتقال بدون چشم داشت تجربهها، میهن‌دوستی، کمک‌های مالی و جانی در دفاع و از انسجام ملی حکایت دارد.در دوران هشت ساله دفاع مقدس با اولویت یافتن نیازهای جمعی در عرصه عمومی، منافع فردگرایانه کمتر مجال بروز یافتند و روحیه همیاری، اعتماد متقابل، ایثار، مقاومت و مسائلی از این دست در فضای شهری و روستایی جامعه به عنوان ارزش شناخته شدند.
درخواست کمک افراد از یکدیگر باعث افزایش مقدار سرمایه اجتماعی شد. با وقوع جنگ تحمیلی، مناطقی از جنوب و غرب کشور توسط دشمن بعثی اشغال شد. این روند، باعث بیخانمانی طیف وسیعی از ساکنین این مناطق شد؛ شمار زیادی از این افراد، بستگان درجه یک خود را از دست دادند. از همین رو دستاوردهای انقلاب با ادامه حملات در معرض تهدید قرار گرفت. اما از آن‌جایی که انقلاب اسلامی که با تکیه بر نیروهای مردمی به پیروزی رسیده بود؛ در سالهای پس از پیروزی هم بخش بیشتری از اداره امور کشور را بر عهده همین مردم گذاشته بود.
مردمی بودن نظام سیاسی سبب شده بود با تقویت روحیه انقلابی، اسلامی، فرد فرد آحاد اجتماع خود را بخش غیرقابل تفکیک از ملت بدانند. این احساس یگانگی با ملت، با حمله عراق به ایران تقویت شد و بسیاری از افراد نواحی مختلف کشور، برای کمک به سایر هموطنان عازم جبهه‌ها شدند. براساس چارچوب سرمایه اجتماعی، افراد در شرایط سخت روابط اجتماعی پایدارتری برقرار کردند به طوری که هر یک از مردم برای سهیم شدن در حمایت از یک ضرورت اجتماعی به میدان آمدند.
جوانان در جبهه‌ها حضور یافتند و آن‌ها که توان حضور نداشتند در شهرهای خود به کمک و پشتیبانی از جبهه و رزمندگان پرداختند. در این میان هرکسی به وسع خود به حمایت پرداخت.
چند سند با ارزش از برگه‌های کمک‌های مردمی استان زنجان در دوران دفاع مقدس:
