صراط: در فاصله چند ماه مانده به المپیک ریو، وزنه‌برداری کشورمان با یک مشکل جدی
روبرو شد مشکلی که آغازگر آن کیانوش رستمی بود و این وزنه‌بردار اعلام کرد
قصد دارد به تنهایی تمرینات خود را دنبال کند و در اردوی تیم ملی
وزنه‌برداری حاضر نخواهد شد.
به گزارش میزان، رستمی در رکوردگیری که پیش از المپیک انجام شد توانست رکورد خوبی از خود به جای بگذارد تا بسیاری از اهالی وزنه‌برداری از آمادگی بالای رستمی متعجب شوند چرا که او تمریناتش را به صورت انفرادی انجام می‌داد و برنامه تمرینی‌اش را خودش تنظیم می‌کرد. سایر ملی‌پوشان المپیکی هم زیر نظر انوشیروانی تمرینات خود را پیگیری می‌کردند. از همان زمان پیش‌بینی درباره موفقیت وزنه‌برداران المپیکی سخت به نطر می‌رسید و رقابت انوشیروانی و رستمی به یک دوئل شبیه شده بود.
در المپیک ریو کیانوش رستمی توانست اولین مدال طلای کاروان کشورمان را کسب کند. مدالی که باعث شد مهر تاییدی بر تمرینات انفرادی این وزنه‌بردار باشد. سایر وزنه‌بردارانی که در المپیک حاضر بودند تنها یک مدال طلا کسب کردند و حذف بهداد سلیمی از المپیک هم باعث شد انتقادات نسبت به انوشیروانی افزایش پیدا کند.
با پایان المپیک ریو، حضور یا عدم حضور کیانوش رستمی در تمرینات تیم ملی به یک معضل برای وزنه‌برداری کشورمان تبدیل شد. از یک سو رستمی و انوشیروانی در مصاحبه‌های مختلف روی مواضع خود تاکید می‌کنند و از سوی دیگر فدراسیون وزنه‌بردای تا به امروز نتوانسته در این باره یک تصمیم منطقی اتخاذ کند. مرادی و سیار مسئولان فدراسیون وزنه‌برداری تصمیم‌گیری درباره حضور کیانوش رستمی را یه شورای فنی سپرده‌اند و این شورا هم در آخرین جلسه خود هیچ مصوبه‌ای در این مورد نداشت تا حاشیه‌های اختلاف انوشیروانی و رستمی به بالاترین حد خود برسد.
به نظر می‌رسد آتش این اختلافات بیشتر از هر چیزی به چشم وزنه‌برداری ایران خواهد رفت. این که یک وزنه‌بردار ملی‌پوش اعتقادی به سرمربی تیم ملی ندارد فدراسیون وزنه‌برداری را زیر سوال خواهد برد. زیرا سرمربی تیم ملی توسط رئیس فدراسیون انتخاب می‌شود و در جایی که مرادی باید از سرمربی تیم ملی حمایت کند تصمیم‌گیری درباره این مسئله را منوط به تصمیم شورای فنی کرده و این شورا هم در یک دو راهی قرار گرفته است، چرا که اگر حق را به کیانوش رستمی بدهد ادامه کار برای انوشیروانی مشکل خواهد بود آن هم در شرایطی که این مربی اعلام کرده اگر کیانوش رستمی در اردوی تیم ملی حاضر نشود از سرمربیگری تیم ملی کناره‌گیری خواهد کرد. از سوی دیگر در صورتی که کیانوش رستمی ملزم به حضور در اردوی تیم ملی شود این وزنه‌بردار چنین کاری نخواهد کرد. چه بسا اینکه این مسئله را بارها عنوان کرده است. شاید اگر از همان زمانی که کیانوش رستمی چنین تصمیمی اتخاذ کرد فدراسیون وزنه‌برداری موضع سرسختانه‌تری در قبال این مسئله اتخاذ می‌کرد چنین اتفاقاتی رخ نخواهد داد.
بدون شک این مسئله به ترویج بیشتر معضل «ورزشکارسالاری» در وزنه‌برداری ایران دامن خواهد زد. معضلی که فدراسیون وزنه‌برداری باعث ایجاد آن بود و در جایی که باید از سرمربی تیم ملی حمایت می‌کرد با یک تصمیم اشتباه، شعله‌ور شدن «ورزشکارسالاری» را به دنبال داشت.
باید دید تکلیف حضور یا عدم حضور کیانوش رستمی چه زمانی مشخص خواهد شد. اما آنچه مسلم است در صورتی که تصمیم منطقی در این باره اتخاذ نشود باید منتظر تمرینات انفرادی سایر ملی‌پوشان هم باشیم. شاید اگر از مدال طلای رستمی در المپیک ریو چشم‌پوشی می‌شد امکان این که آینده روشنی را برای وزنه‌برداری ایران متصور بود زیاد بود اما با شرایط فعلی چنین چیزی بعید به نظر می‌رسد.
به گزارش میزان، رستمی در رکوردگیری که پیش از المپیک انجام شد توانست رکورد خوبی از خود به جای بگذارد تا بسیاری از اهالی وزنه‌برداری از آمادگی بالای رستمی متعجب شوند چرا که او تمریناتش را به صورت انفرادی انجام می‌داد و برنامه تمرینی‌اش را خودش تنظیم می‌کرد. سایر ملی‌پوشان المپیکی هم زیر نظر انوشیروانی تمرینات خود را پیگیری می‌کردند. از همان زمان پیش‌بینی درباره موفقیت وزنه‌برداران المپیکی سخت به نطر می‌رسید و رقابت انوشیروانی و رستمی به یک دوئل شبیه شده بود.
در المپیک ریو کیانوش رستمی توانست اولین مدال طلای کاروان کشورمان را کسب کند. مدالی که باعث شد مهر تاییدی بر تمرینات انفرادی این وزنه‌بردار باشد. سایر وزنه‌بردارانی که در المپیک حاضر بودند تنها یک مدال طلا کسب کردند و حذف بهداد سلیمی از المپیک هم باعث شد انتقادات نسبت به انوشیروانی افزایش پیدا کند.
با پایان المپیک ریو، حضور یا عدم حضور کیانوش رستمی در تمرینات تیم ملی به یک معضل برای وزنه‌برداری کشورمان تبدیل شد. از یک سو رستمی و انوشیروانی در مصاحبه‌های مختلف روی مواضع خود تاکید می‌کنند و از سوی دیگر فدراسیون وزنه‌بردای تا به امروز نتوانسته در این باره یک تصمیم منطقی اتخاذ کند. مرادی و سیار مسئولان فدراسیون وزنه‌برداری تصمیم‌گیری درباره حضور کیانوش رستمی را یه شورای فنی سپرده‌اند و این شورا هم در آخرین جلسه خود هیچ مصوبه‌ای در این مورد نداشت تا حاشیه‌های اختلاف انوشیروانی و رستمی به بالاترین حد خود برسد.
به نظر می‌رسد آتش این اختلافات بیشتر از هر چیزی به چشم وزنه‌برداری ایران خواهد رفت. این که یک وزنه‌بردار ملی‌پوش اعتقادی به سرمربی تیم ملی ندارد فدراسیون وزنه‌برداری را زیر سوال خواهد برد. زیرا سرمربی تیم ملی توسط رئیس فدراسیون انتخاب می‌شود و در جایی که مرادی باید از سرمربی تیم ملی حمایت کند تصمیم‌گیری درباره این مسئله را منوط به تصمیم شورای فنی کرده و این شورا هم در یک دو راهی قرار گرفته است، چرا که اگر حق را به کیانوش رستمی بدهد ادامه کار برای انوشیروانی مشکل خواهد بود آن هم در شرایطی که این مربی اعلام کرده اگر کیانوش رستمی در اردوی تیم ملی حاضر نشود از سرمربیگری تیم ملی کناره‌گیری خواهد کرد. از سوی دیگر در صورتی که کیانوش رستمی ملزم به حضور در اردوی تیم ملی شود این وزنه‌بردار چنین کاری نخواهد کرد. چه بسا اینکه این مسئله را بارها عنوان کرده است. شاید اگر از همان زمانی که کیانوش رستمی چنین تصمیمی اتخاذ کرد فدراسیون وزنه‌برداری موضع سرسختانه‌تری در قبال این مسئله اتخاذ می‌کرد چنین اتفاقاتی رخ نخواهد داد.
بدون شک این مسئله به ترویج بیشتر معضل «ورزشکارسالاری» در وزنه‌برداری ایران دامن خواهد زد. معضلی که فدراسیون وزنه‌برداری باعث ایجاد آن بود و در جایی که باید از سرمربی تیم ملی حمایت می‌کرد با یک تصمیم اشتباه، شعله‌ور شدن «ورزشکارسالاری» را به دنبال داشت.
باید دید تکلیف حضور یا عدم حضور کیانوش رستمی چه زمانی مشخص خواهد شد. اما آنچه مسلم است در صورتی که تصمیم منطقی در این باره اتخاذ نشود باید منتظر تمرینات انفرادی سایر ملی‌پوشان هم باشیم. شاید اگر از مدال طلای رستمی در المپیک ریو چشم‌پوشی می‌شد امکان این که آینده روشنی را برای وزنه‌برداری ایران متصور بود زیاد بود اما با شرایط فعلی چنین چیزی بعید به نظر می‌رسد.
