به گزارش ایسنا، موزه سینما شامگاه 9 مهر ماه میزبان هنرمندانی چون مسعود کیمیایی، ایران درودی،نادر مشایخی، محمدرضا دلپاک، حسن فتحی،علی رفیعی،علی معلم،علیرضا رئیسیان، قباد شیوا، کامبیز درمبخش ،اسدالله امرایی، غزل شاکری، نگار اسکندرفر، جعفر صانعی مقدم، مجتبی راعی، مرتضی رزاق کریمی و.... بود تا به تماشای روایتی از زندگی عباس کیارستمی بنشینند.
سیف‌الله صمدیان پیش از نمایش فیلم در سخنان کوتاهی با اشاره به نمایش این فیلم در جشنواره‌ی ونیز یادآور شد: آنجا جمله‌ای را خطاب به تماشاگران این فیلم گفتم که اینجا عینا همان جمله را تکرار می‌کنم چون حس واقعی‌ام تغییر نکرده است.
او با اشاره به آن جمله ادامه داد: در ونیز از اینکه در جمع تماشاچیانی از همه کشورهای مختلف دنیا بودم طبیعتا احساس خوشی داشتم و گفتم که خوشحالم که با شما هستیم به نام "سینما" تا یک فیلم را ببینیم و در همان حال بسیار ناراحت هستم که با شما هستم که به نام کیارستمی و در این وضعیت (درگذشت این هنرمند) فیلم را می‌بینیم.
سیف‌الله صمدیان در ادامه با اشاره به دلایل شکل گیری این فیلم توضیح داد: حدود یک ماه مانده به آغاز جشنواره‌ی ونیز، احمد کیارستمی (پسر عباس کیارستمی) یک وظیفه‌ِ غریبی را گردن من انداخت، با تلفنی که زد و گفت "عمو صمد" مراسم ویژه‌ای برای پدرم در ونیز گذاشته‌اند و ما هیچی متریالی نداریم تا نشان بدهیم.یک کاری بکنید و سابقه این را داشتم که گفته بود "پدرم در سی سال گذشته مقابل دوربین صمد آقا خیلی راحت بود." به هرحال این پیشنهاد شد و بعد از آن آلبرت باربارا (دبیر ونیز) زنگ زد و من در یک عمل حسی عاطفی و اجرایی کاملا انجام شده‌ای قرار گرفتم.
او ادامه داد: در عرض یک ماه از متریال‌هایی که 25 سال در رفت و آمدهای مختلفی که با آقای کیارستمی به نقاط مختلف ایران برای عکاسی ،لوکیشنیابی و حتی فیلم‌سازی داشتم، سعی کردم اثری را نه صرفا با حس سینمایی و نه دوستانه ارایه کنم.
صمدیان همچنین گفت: طبیعتا وقتی فیلم را داشتم آماده می‌کردم، خیلی می ترسیدم نه از لحاظ تکنیکی و سینمایی بدون تعارف و نه از سر غرور همش فکر می‌کردم یک اثری باشد که در شان لحظه‌های بسیار بسیار غریبی باشد که کیارستمی مقابل دوربین من داشت ولی نتیجه با بازخوردهای که در نمایش‌های مختلف تاکنون داشتم ظاهرا آبروریزی نشده است و کیارستمی را با اون موقعیتی که در ایران و خارج داشت،فکر نمی‌کنم زیاد اذیت‌اش کرده باشم چون انرژی خودش باعث شد که فیلم خوب پیش برود.
او ادامه داد: این فیلم از لحظات بسیار بسیار خصوصی ولی قابل نمایش است، به هرحال در دوستی و سفر خیلی از صحنه‌هایی پیش می‌آید که می‌شود آن را گرفت و نگرفت ولی امیدوارم صحنه‌هایی که بنده با یک فشردگی زمانی ولی با وسعت تمام این سال‌ها سرهم کردم، قابل قبول باشد.
صمدیان سخنانش را با قدردانی از محمدرضا دلپاک و استودیو روشنا در بخش صداگذاری و گروه ترجمه از جمله همکاری‌های بابک کریمی برای زیرنویس به پایان برد و گفت: مخلص همگی هر چی هست، همین که می‌بینید.
