صراط: وزنه بردار دسته ۹۴ کیلوگرم ایران که در مسابقات المپیک لندن با مهار وزنه
۱۸۳ یکضرب و ۲۱۹ دوضرب و مجموع ۴۰۲ کیلوگرم به مقام پنجم رسیده بود، با
مثبت اعلام شدن آزمایش دوپینگ چهار وزنه بردار برتر این دسته، مدال طلای
المپیک لندن را با ۴ سال تاخیر گرفت.
به گزارش خبرآنلاین، سعید محمدپور را می توان بدشانس ترین ورزشکار ایران و جهان نامید. او چهارسال پس از مسابقات المپیک لندن به عنوان قهرمانی این مسابقات رسید. وزنه بردار دسته 94 کیلوگرم ایران که در مسابقات المپیک لندن با مهار وزنه 183 یکضرب و 219 دوضرب و مجموع 402 کیلوگرم به مقام پنجم رسیده بود، با مثبت اعلام شدن آزمایش دوپینگ چهار وزنه بردار برتر این دسته، مدال طلای المپیک لندن را با 4 سال تاخیر گرفت. او درباره شرایط آن روزها با خبرآنلاین گفت و گو کرد که این مصاحبه را در ادامه می خوانید:
سعید تو رسما قهرمان طلایی المپیک هستی و زندگی این روزهای تو هیچ شباهتی با زندگی یک قهرمان المپیک ندارد
دقیقا همینطور است و من هیچ شباهتی با قهرمان المپیک ندارم. در این مدت بعضی افراد هم خواستند این قهرمانی را کم رنگ جلو دهند و کسب این مقام را شانسی می دانند اما اگر در روز مسابقه همه چیز عادی پیش می رفت من زودتر از این و همان روز مسابقه قهرمان المپیک می شدم.
آن زمان چند سالت بود؟
19 سال.
در لندن وزنه های خوبی هم زدی.
بله دقیقا من وزنه های خوبی زده بودم ولی متاسفانه بعضی افراد می خواهند این مساله را کم رنگ کنند. وزنه هایی که من در روز مسابقه زدم به جز همان دوره در همه دوره ای المپیک مدال داشت. خیلی جالبه شما می دانید که ورزش هایی چون وزنه برداری، شنا، دومیدانی و... رشته های رکوردی است و عملکرد ورزشکاران در مسابقات مختلف و المپیک مشخص است. مثلا در دومیدانی بولت رکورد المپیک را چند صدم ثانیه جابجا می کند یا در وزنه برداری حسین رضازاده یک کیلو رکورد المپیک را جابجا ی کند اما آن روز ایلیا 12 کیلوگرم رکورد المپیک را تغییر داد و این خیلی عجیب بود.
تو چه وزنه هایی زدی؟
من در یکضرب 183 و دوضرب 219 زدم. در حرکت دوضرب من وزنه های 224 و 226 را هم زدم اما از دستم افتاد. خود من اگر می توانستم وزنه 226 را بالای سر ببرم 3 کیلو بیشتر از رکورد دوره قبل المپیک وزنه می زدم و می توانستم برای نقره یا برنز رقابت کنم. خیلی جالبه سهراب مرادی در المپیک ریو در مجموع یک کیلو بیشتر از من وزنه زد. سهراب 403 کیلو را در مجموع زد و من 402 کیلو اما به نظر من خدا جای حق نشسته و حق را به کسی داد که حقش بود. شاید این مدال بعد از چهار سال به من رسید ولی این مدال حق من بود.
تو در آن روز هم خیلی خوب رقابت کردی
بله دقیقا. من عملکردم آن روز خیلی خوب بود و تونستم وزنه های خوبی بزنم. به شخصه من در روزهایی که مسابقه پر فشار باشد و رقیب های خوبی داشته باشم وزنه های خوبی می زنم حتی بهتر از رکوردهای تمریناتم. آن روزهم روی فرم بودم اما متاسفانه در دوضرب وزنه را بعد از حرکت قیچی وزنه را بالای سر بردم اما وقتی خواستم پای پشتی را صاف کنم یک دفعه بدنم خالی کرد و وزنه از دستم افتاد.
چه حسی داشتی آن زمان با ایلیا رقابت می کردی؟ایلیا آن زمان در دسته شما یک اسطوره بود.
راستش شاید با این حرف من بعضی ها بگویند سعید محمدپور دچار غرور شده اما من از همان کودکی در زندگی ورزشی ام هیچ الگویی نداشتم. من همیشه بر این باور بودم اگر بخواهم به آقای X برسم هیچوقت موفق نخواهم شد. من باید طوری عمل کنم که من برای دیگران الگو باشم.
یعنی حسی به ایلیا نداشتی؟
من در 18 سالگی در مسابقات جهانی فرانسه با او رقابت کردم و چند کیلو از ایلیا کمتر زدم. ایلیا در مسابقات جهانی 407 کیلو زد و من 402. اما در المپیک به یکباره او 418 کیلو زد و 11 کیلو بیشتر از رکورد جهانی. من برای المپیک برنامه ریزی کرده بودم و از شرایط تمرینی ایلیا هم با خبر بودم اما منم اگر بدنم خالی نمی کرد می توانستم همان لندن به مدال برسم.
بدنت چرا خالی کرد؟
ما 40 روز قبل از المپیک به مسابقات جوانان جهان در گوآتمالا رفتم و این مسابقات کمی شرایط من را برهم زد. ما 11 ساعت اختلاف زمانی داشتیم و دو روز در راه بودم و بدنم خسته بود. وزنه برداری هم رشته ای است که اگر قبل از مسابقات در مسابقات دیگر شرکت کنی خوب نیست و بدنت را خسته می کند. آن زمان هم به خواسته آقای باقری به مسابقات رفتیم و آن اتفاقات افتاد و حسین توکلی من را 15 روز از اردو کنار گذاشت.
چرا؟ اتفاقی افتاده بود؟
به من گفت بر سر علی هاشمی داد زدی.
واقعا چنین چیزی بود؟
نه من فقط به علی هاشمی گفتم در را ببند قلنج می کنم.
همین؟
بله همین. آقای توکلی گفت باید اول به من می گفتی نه اینکه به علی هاشمی بگویی! منم گفتم تا بخواهم به شما بگویم و شما دستور بدید من قلنج می کرد. حالا این بحث ها گذشته و من نمی خواهم وارد حاشیه شوم.
تو جزو آن پنح نفر بودید که تیم ملی را تحریم کردید؟
بله
شما پنج نفری که آن برخورد را با سرمربی کردید، دیگر اتفاق های خوشایندی برای شما نیفتاد. بهداد هنوز که هنوزه بعد از آن اتفاقات هنوز مدال طلا نگرفته است...
بهداد بعد از آن داستان ها وزنه های خوبی زد و کم نزد. شما در المپیک ریو هم ببینید بهداد رکورد المپیک را جابجا می کند و در تمرینات هم وزنه های خوبی زده بود اما رقیبش خیلی خوب عمل کرد و توانست طلا بگیرد. من همه جا گفتم کوروش باقری من را از همه بشتر دوست داشت...
پس چرا آن کار با او کردید؟
من با کوروش باقری مشکلی نداشتم اما راستش به خاطر رفاقت با بچه ها.
کوروش توهین می کرد؟
نه اصلا. به من هیچ توهینی نکرد.
کوروش باقری هفته گذشته مصاحبه ای با ما داشت و گفت که من بر سر بچه داد می زدم و باید این کار را می کردم که فلانی موهایت را کوتاه کن یا این مدلی ریش نگذار...
راستش من چنین چیزهایی ندیدم. کوروش باقری هیچوقت نمی گفت موهایت را کوتاه کن. کیانوش رستمی دیر به تمرین آمد و باقری می خواست او را خط بزند اما با اصرار مربیان او را نگه داشت و فقط برای اینکه او را تنبیه کرده باشد موهایش را کوتاه کرد.
الان رابطه ات با کوروش باقری چطور است؟
من قلبا کوروش را دوست دارم و همه هم می دانند. هنوز هم با ایشان در ارتباط هستم و هر زمان به تهران بیایم به رسم ادب به دیدنش می روم.
الان قبول داری اشتباه کردی؟
من آن زمان در اردو بودم و هیچکدام از بچه ها دعوت نشده بودند و من به خاطر رفاقت با آنها اردوی تیم ملی را ترک کردم. آقای باقری دوباره من را دعوت کرد اما من به اردو نرفتم. قول دارم اشتباه کردم و چند مدال از دست دادم و خیلی عقب ماندم.
حالا برسیم به وقتی که فهمیدی مدالت طلا شده. اصلا چی بوده ماجرا؟
پیش از اعزام تیم ملی به المپیک من از طریق سایت فدراسیون جهانی فهمیدم مدالم نقره شده اما یک شب دیدم شخصی در اینستاگرام برایم نوشت که شاید خودت باور نکنی اما مدالت طلا شده است. من به سایت فدراسیون جهانی رفتم و دیدم برای ما قابل دسترس نیست. از همان طرف خواستم تا برایم اسکرین شات بگیرد و بفرستد. ایشان زحمت کشید و فرستاد اما من زیاد باورم نشد. تا اینکه فردا صبحش با خوشحالی پدر و مادرم بیدار شدم و فهمیدم که خبرش درست است.
همان شب ما مطلبی نوشتیم که سعید محمدپور فرقش با بقیه قهرمانان این است که چهارسال دیرتر به مدالش رسید. دولت قبلی سرکار نیست و این دولت می گوید او مدالش برای چهار سال گذشته است...
مگر ما برای دولت مدال می گیریم؟ ما همه به اسم ایران در مسابقات شرکت می کنیم و برای کشورمان افتخار آفرینی می کنیم. امیدوارم مسئولین هم نگاه مثبتی به این قضیه داشته باشند تا من هم به حقم برسم.
چی شد یک دفعه چهار نفر دوپینگ شان مثبت اعلام شد.
نمی دانم برای ما هم عجیب بود. کشورهای مختلف به خاطر لابی هایی که دارند آن زمان نتیجه آزمایشاتشان اعلام نمی شود اگر هم اعلام شود خلافش را اعلام می کنند. آنها دوباره نمونه ها را مورد بررسی قرار دادند و این بار مثبت اعلام شد.
از تو هم آزمایش گرفته بودند؟
بله از من هم قبل از المپیک و هم بعد از بازی ها آزمایش گرفتند.
بعد از المپیک کسانی که مدال گرفتند زندگی شان زیرورو شد اما برای تو هیچ اتفاقی رخ نداد. پنجم شده بودی و جوایزی نگرفتی!
هیچی... هیچی... من در این چند سال که وزنه می زنم و افتخاراتی هم کسب کردم اما هیچ جوایزی و پاداشی دریافت نکردم. من تنها یک زمین در اردبیل به من دادند که آن را 30 میلیون فرختم.
الان هم جایزه آن زمان را هم بدهند راضی هستی؟
اگر جایزه طلا را هم به من بدهند مثل چهار سال گذشته نمی شود. وقتی مدال طلای المپیک را میگری و به کشور بر می گردی؛ همه ارگان ها ازت تجلیل می کنند. استانداری، شرکت های مختلف، دولت و ....... همه پاداش می دهند اما الان چه فایده دارد. الان حتی کسی من را به اسم دارنده طلای المپیک نمی شناسد.
برنامه ات چیست؟ دوباره به تیم ملی بر می گردی؟
من تمریناتم را شروع کردم و دوست دارم دوباره وزنه بزنم و امیدوارم بتوانم دوباره در عرصه جهانی و المپیک شرکت کنم.
به گزارش خبرآنلاین، سعید محمدپور را می توان بدشانس ترین ورزشکار ایران و جهان نامید. او چهارسال پس از مسابقات المپیک لندن به عنوان قهرمانی این مسابقات رسید. وزنه بردار دسته 94 کیلوگرم ایران که در مسابقات المپیک لندن با مهار وزنه 183 یکضرب و 219 دوضرب و مجموع 402 کیلوگرم به مقام پنجم رسیده بود، با مثبت اعلام شدن آزمایش دوپینگ چهار وزنه بردار برتر این دسته، مدال طلای المپیک لندن را با 4 سال تاخیر گرفت. او درباره شرایط آن روزها با خبرآنلاین گفت و گو کرد که این مصاحبه را در ادامه می خوانید:
سعید تو رسما قهرمان طلایی المپیک هستی و زندگی این روزهای تو هیچ شباهتی با زندگی یک قهرمان المپیک ندارد
دقیقا همینطور است و من هیچ شباهتی با قهرمان المپیک ندارم. در این مدت بعضی افراد هم خواستند این قهرمانی را کم رنگ جلو دهند و کسب این مقام را شانسی می دانند اما اگر در روز مسابقه همه چیز عادی پیش می رفت من زودتر از این و همان روز مسابقه قهرمان المپیک می شدم.
آن زمان چند سالت بود؟
19 سال.
در لندن وزنه های خوبی هم زدی.
بله دقیقا من وزنه های خوبی زده بودم ولی متاسفانه بعضی افراد می خواهند این مساله را کم رنگ کنند. وزنه هایی که من در روز مسابقه زدم به جز همان دوره در همه دوره ای المپیک مدال داشت. خیلی جالبه شما می دانید که ورزش هایی چون وزنه برداری، شنا، دومیدانی و... رشته های رکوردی است و عملکرد ورزشکاران در مسابقات مختلف و المپیک مشخص است. مثلا در دومیدانی بولت رکورد المپیک را چند صدم ثانیه جابجا می کند یا در وزنه برداری حسین رضازاده یک کیلو رکورد المپیک را جابجا ی کند اما آن روز ایلیا 12 کیلوگرم رکورد المپیک را تغییر داد و این خیلی عجیب بود.
تو چه وزنه هایی زدی؟
من در یکضرب 183 و دوضرب 219 زدم. در حرکت دوضرب من وزنه های 224 و 226 را هم زدم اما از دستم افتاد. خود من اگر می توانستم وزنه 226 را بالای سر ببرم 3 کیلو بیشتر از رکورد دوره قبل المپیک وزنه می زدم و می توانستم برای نقره یا برنز رقابت کنم. خیلی جالبه سهراب مرادی در المپیک ریو در مجموع یک کیلو بیشتر از من وزنه زد. سهراب 403 کیلو را در مجموع زد و من 402 کیلو اما به نظر من خدا جای حق نشسته و حق را به کسی داد که حقش بود. شاید این مدال بعد از چهار سال به من رسید ولی این مدال حق من بود.
تو در آن روز هم خیلی خوب رقابت کردی
بله دقیقا. من عملکردم آن روز خیلی خوب بود و تونستم وزنه های خوبی بزنم. به شخصه من در روزهایی که مسابقه پر فشار باشد و رقیب های خوبی داشته باشم وزنه های خوبی می زنم حتی بهتر از رکوردهای تمریناتم. آن روزهم روی فرم بودم اما متاسفانه در دوضرب وزنه را بعد از حرکت قیچی وزنه را بالای سر بردم اما وقتی خواستم پای پشتی را صاف کنم یک دفعه بدنم خالی کرد و وزنه از دستم افتاد.
چه حسی داشتی آن زمان با ایلیا رقابت می کردی؟ایلیا آن زمان در دسته شما یک اسطوره بود.
راستش شاید با این حرف من بعضی ها بگویند سعید محمدپور دچار غرور شده اما من از همان کودکی در زندگی ورزشی ام هیچ الگویی نداشتم. من همیشه بر این باور بودم اگر بخواهم به آقای X برسم هیچوقت موفق نخواهم شد. من باید طوری عمل کنم که من برای دیگران الگو باشم.
یعنی حسی به ایلیا نداشتی؟
من در 18 سالگی در مسابقات جهانی فرانسه با او رقابت کردم و چند کیلو از ایلیا کمتر زدم. ایلیا در مسابقات جهانی 407 کیلو زد و من 402. اما در المپیک به یکباره او 418 کیلو زد و 11 کیلو بیشتر از رکورد جهانی. من برای المپیک برنامه ریزی کرده بودم و از شرایط تمرینی ایلیا هم با خبر بودم اما منم اگر بدنم خالی نمی کرد می توانستم همان لندن به مدال برسم.
بدنت چرا خالی کرد؟
ما 40 روز قبل از المپیک به مسابقات جوانان جهان در گوآتمالا رفتم و این مسابقات کمی شرایط من را برهم زد. ما 11 ساعت اختلاف زمانی داشتیم و دو روز در راه بودم و بدنم خسته بود. وزنه برداری هم رشته ای است که اگر قبل از مسابقات در مسابقات دیگر شرکت کنی خوب نیست و بدنت را خسته می کند. آن زمان هم به خواسته آقای باقری به مسابقات رفتیم و آن اتفاقات افتاد و حسین توکلی من را 15 روز از اردو کنار گذاشت.
چرا؟ اتفاقی افتاده بود؟
به من گفت بر سر علی هاشمی داد زدی.
واقعا چنین چیزی بود؟
نه من فقط به علی هاشمی گفتم در را ببند قلنج می کنم.
همین؟
بله همین. آقای توکلی گفت باید اول به من می گفتی نه اینکه به علی هاشمی بگویی! منم گفتم تا بخواهم به شما بگویم و شما دستور بدید من قلنج می کرد. حالا این بحث ها گذشته و من نمی خواهم وارد حاشیه شوم.
تو جزو آن پنح نفر بودید که تیم ملی را تحریم کردید؟
بله
شما پنج نفری که آن برخورد را با سرمربی کردید، دیگر اتفاق های خوشایندی برای شما نیفتاد. بهداد هنوز که هنوزه بعد از آن اتفاقات هنوز مدال طلا نگرفته است...
بهداد بعد از آن داستان ها وزنه های خوبی زد و کم نزد. شما در المپیک ریو هم ببینید بهداد رکورد المپیک را جابجا می کند و در تمرینات هم وزنه های خوبی زده بود اما رقیبش خیلی خوب عمل کرد و توانست طلا بگیرد. من همه جا گفتم کوروش باقری من را از همه بشتر دوست داشت...
پس چرا آن کار با او کردید؟
من با کوروش باقری مشکلی نداشتم اما راستش به خاطر رفاقت با بچه ها.
کوروش توهین می کرد؟
نه اصلا. به من هیچ توهینی نکرد.
کوروش باقری هفته گذشته مصاحبه ای با ما داشت و گفت که من بر سر بچه داد می زدم و باید این کار را می کردم که فلانی موهایت را کوتاه کن یا این مدلی ریش نگذار...
راستش من چنین چیزهایی ندیدم. کوروش باقری هیچوقت نمی گفت موهایت را کوتاه کن. کیانوش رستمی دیر به تمرین آمد و باقری می خواست او را خط بزند اما با اصرار مربیان او را نگه داشت و فقط برای اینکه او را تنبیه کرده باشد موهایش را کوتاه کرد.
الان رابطه ات با کوروش باقری چطور است؟
من قلبا کوروش را دوست دارم و همه هم می دانند. هنوز هم با ایشان در ارتباط هستم و هر زمان به تهران بیایم به رسم ادب به دیدنش می روم.
الان قبول داری اشتباه کردی؟
من آن زمان در اردو بودم و هیچکدام از بچه ها دعوت نشده بودند و من به خاطر رفاقت با آنها اردوی تیم ملی را ترک کردم. آقای باقری دوباره من را دعوت کرد اما من به اردو نرفتم. قول دارم اشتباه کردم و چند مدال از دست دادم و خیلی عقب ماندم.
حالا برسیم به وقتی که فهمیدی مدالت طلا شده. اصلا چی بوده ماجرا؟
پیش از اعزام تیم ملی به المپیک من از طریق سایت فدراسیون جهانی فهمیدم مدالم نقره شده اما یک شب دیدم شخصی در اینستاگرام برایم نوشت که شاید خودت باور نکنی اما مدالت طلا شده است. من به سایت فدراسیون جهانی رفتم و دیدم برای ما قابل دسترس نیست. از همان طرف خواستم تا برایم اسکرین شات بگیرد و بفرستد. ایشان زحمت کشید و فرستاد اما من زیاد باورم نشد. تا اینکه فردا صبحش با خوشحالی پدر و مادرم بیدار شدم و فهمیدم که خبرش درست است.
همان شب ما مطلبی نوشتیم که سعید محمدپور فرقش با بقیه قهرمانان این است که چهارسال دیرتر به مدالش رسید. دولت قبلی سرکار نیست و این دولت می گوید او مدالش برای چهار سال گذشته است...
مگر ما برای دولت مدال می گیریم؟ ما همه به اسم ایران در مسابقات شرکت می کنیم و برای کشورمان افتخار آفرینی می کنیم. امیدوارم مسئولین هم نگاه مثبتی به این قضیه داشته باشند تا من هم به حقم برسم.
چی شد یک دفعه چهار نفر دوپینگ شان مثبت اعلام شد.
نمی دانم برای ما هم عجیب بود. کشورهای مختلف به خاطر لابی هایی که دارند آن زمان نتیجه آزمایشاتشان اعلام نمی شود اگر هم اعلام شود خلافش را اعلام می کنند. آنها دوباره نمونه ها را مورد بررسی قرار دادند و این بار مثبت اعلام شد.
از تو هم آزمایش گرفته بودند؟
بله از من هم قبل از المپیک و هم بعد از بازی ها آزمایش گرفتند.
بعد از المپیک کسانی که مدال گرفتند زندگی شان زیرورو شد اما برای تو هیچ اتفاقی رخ نداد. پنجم شده بودی و جوایزی نگرفتی!
هیچی... هیچی... من در این چند سال که وزنه می زنم و افتخاراتی هم کسب کردم اما هیچ جوایزی و پاداشی دریافت نکردم. من تنها یک زمین در اردبیل به من دادند که آن را 30 میلیون فرختم.
الان هم جایزه آن زمان را هم بدهند راضی هستی؟
اگر جایزه طلا را هم به من بدهند مثل چهار سال گذشته نمی شود. وقتی مدال طلای المپیک را میگری و به کشور بر می گردی؛ همه ارگان ها ازت تجلیل می کنند. استانداری، شرکت های مختلف، دولت و ....... همه پاداش می دهند اما الان چه فایده دارد. الان حتی کسی من را به اسم دارنده طلای المپیک نمی شناسد.
برنامه ات چیست؟ دوباره به تیم ملی بر می گردی؟
من تمریناتم را شروع کردم و دوست دارم دوباره وزنه بزنم و امیدوارم بتوانم دوباره در عرصه جهانی و المپیک شرکت کنم.
