صراط: انسان تنها زمانیکه در خانه و در میان عزیزان خود است احساس آرامش میکند؛ قرار بود که مسکن مهر این آرامش را همگام با سایر نقاط کشور، به مردم شوش هدیه بدهد اما بایدهایی که مسؤولان استان و شهرستان برای تحقق این آرامش ترسیم میکردند تاکنون به فعلیت نرسیده است.
به گزارش فارس، این شرایط باعث شد تا مسکن مهر هرگز نتواند نیاز خانوادههای شوشی در این بخش را برطرف کند.
اصل سی و یک قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران دسترسی به مسکن مناسب را حق هر خانواده ایرانی عنوان داشته است؛ اما تلاش برای تحقق این هدف بزرگ در بخش مسکن مهر شوش هنوز به نتیجه نرسیده است، شاید این سوال را از خود بپرسید که مشکل دقیقا کجاست؟
گریز به سالهای آغاز طرح مسکن مهر در شهرستان شوش میتواند سرنخی از فراز و فرود عملیات اجرایی این طرح را برای ما آشکار سازد.
*خوب شروع شد
برگردیم به سال 89؛ سالی که روند پیشرفت طرح مسکن مهر شوش از نگاه مدیرکل تعاون وقت خوزستان نسبت به دیگر شهرستانهای استان از نظر پیشرفت فیزیکی بهتر ارزیابی میشد.
به گفته مسعود امینی، در این سال 15 هزار و 286 متقاضی مسکن ساکن این شهرستان در سایت تعاون ثبتنام کرده و از این تعداد 11 هزار و 649 متقاضی واجد شرایط چهارگانه به مسکن و شهرسازی در تشکلهای تعاونی و گروهی معرفی شده بود.
شرایط مسکن مهر شوش در سال 90 نیز به نظر روبهراه میرسد؛ برنامهریزی برای ساخت این واحدهای مسکن بسیار دقیق عنوان میشد، مسؤولان این شرایط مثبت را از طریق رسانهها با مردم در میان میگذاشتند.
فرماندار وقت این شهرستان «سرعت عمل در پروژه مسکن مهر شوش(در سال 90) را بسیار قابل توجه توصیف میکرد و این روند را تنها به دلیل توجه ویژه مدیران شهرستانی و استانی به این پروژه ملی میدانست».
*پیشبینیهای غلط از آب درآمد
به گفته عبدالرضا سعیدینیا، تا پایان سال 90 بیش از یکهزار و 400 واحد مسکونی مسکن مهر این شهرستان به متقاضیان تحویل داده میشود.
اما سال 90 که به نیمه میرسد مصاحبههای خبری در ارتباط با مسکن مهر شوش شکل قابل تأملی به خود میگیرند؛ آن برنامهریزی دقیقی که مسؤولان وقت از آن صحبت میکردند آنچنان هم به نظر دقیق نمیرسید؛ در نیمه دوم همان سال مسؤولان محلی خطر نبود زیرساختهای لازم برای این واحدهای مسکونی را احساس کردند.
برخی مسؤولان بیپرده اعلام کردند که «مسکن مهر این شهرستان از نظر زیرساختها با مشکل روبهرو است».
این شرایط باعث شد که در ماههای آخر سال 90، فرماندار وقت شوش در پیشبینی خود تجدید نظر کند؛ وی در حالی که پیش از این خبر از افتتاح یکهزار و 400 واحد مسکونی تا پایان سالجاری را داده بود، در مصاحبهای دیگر اظهار کرد: « تا پایان سال (90) 700 واحد مسکن مهر افتتاح میشود و تا پایان خردادماه سال آینده نیز حدود هزار واحد دیگر به بهرهبرداری میرسد».
اما این پیشبینی هم درست از آب در نیامد و تنها 300 واحد مسکنمهر تا پایان سال 90 به متقاضیان تحویل داده شد.
در سال 92 نیز شرایط تغییر چندانی نکرد تا مشکلات زیرساختی مانعی در جهت تحقق مسکن مهر در شهرستان شوش باشد؛ عدم پایبندی برخی دستگاههای متولی به تعهدات خود در قبال انجام زیرساختهای لازم، تنها دلیل مشکلات این پروژه مطرح میشد.
*بایدهایی که محقق نشد
در سال 93 رضا نجاتی بهعنوان فرماندار جدید شوش معرفی شد؛ این فرماندار در همان روزهای ابتدایی ریاست خود بر ضرورت اقدام فوری دستگاههای ذیربط در برطرف کردن مشکلات و نواقص مسکن مهر تأکید کرد.
وی در گفتوگو با برخی رسانهها تصریح کرد که «فرمانداری شوش با تمام توان، پیگیر حل مشکلات مسکن مهر است».
سال 93 نیز به پایان رسید تا در سال 94 رئیس اداره راه و شهرسازی وقت خبر از تحویل یکهزار و 840 واحد مسکن مهر به متقاضیان را بدهد؛ واحدهایی که هنوز عملیات روبنایی آن تکمیل نشده بود.
از 2 هزار و 985 واحد مسکن در این شهرستان، 2 هزار واحد موفق به اخذ پایان کار تا سال 94 شدند.
احمد ناصر ضعف مدیریتی مدیران عامل تعاونیها و ناتوانی مالی اعضا را مهمترین موانع اجرای عملیات روبنایی عنوان کرد و افزود: زیرساختهایی مانند فاضلاب، آسفالت معابر، جدول و پیادهرو به دلیل مشکلات اعتباری تاکنون تکمیل نشده است.
*مسکن مهر؛ طرحی متفاوت در شوش
وی مسکن مهر در این شهرستان شوش را در سطح استان متفاوت و کم نظیر توصیف میکند.
احمد ناصر در این ارتباط به خبرنگار فارس میگوید: طرح مسکن مهر شوش در سطح استان بینظیر است به این ترتیب که به پنج تکه و قسمت جداگانه تقسیم شده است؛ این شرایط کار را برای تکمیل زیرساختهای مورد نیاز سخت کرده است.
رئیس اداره راه و شهرسازی سابق شوش که چندی پیش تودیع شد، ایجاد زیرساختهای لازم برای تکمیل مسکن مهر را نیازمند اعتبارات قابل توجهی عنوان میکند؛ اعتباراتی که شرایط متفاوت مسکن مهر شوش، آنها را سنگینتر هم کرده است.
ناصر ادامه داد: در همین ارتباط اداره کل راه و شهرسازی استان با انعقاد تفاهمنامه با شهرداری شوش که مراحل نهایی آن در حال انجام است، مقرر کرد؛ به میزان هزینه عملیات اجرایی آسفالت و جدول کاری و پیادهروسازی توسط شهرداری، اداره کل راه و شهرسازی قیر تهیه کند و تحویل شهرداری شوش بدهد.
*تعیین تکلیف شد؟
شرایط نامناسب مسکن مهر در شهرستان شوش، واکنش فرماندار این شهرستان را در پی داشت؛ رضا نجاتی در هشدار به عوامل اجرایی این پروژه تأکید کرد: طرح مسکن مهر شوش تا پایان امسال باید تعیین تکلیف شود.
وی یادآور شد: در اجرای طرح مسکن مهر در شهرستان شوش و واگذاری طرح، باز پرداخت پیمانکاران و عدم پرداخت مطالبات پیمانکاران مشکلاتی وجود دارد اما به رغم این مشکلات باید پروژه مسکن مهر تا پایان سال 94 به اتمام برسد.
این مسؤول تصریح کرد: اداره راه و شهرسازی، و اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستان شوش موظفاند در این ارتباط با پیمانکاران، تعاونیها و اعضا برابر مقررات برخورد کنند.
اما این هشدار، تأکید و خط و نشان فرماندار شهرستان هم کارساز نشد تا مشکلات مسکن مهر دست نخورده باقی بمانند؛ چالشی که مرور زمان آن را عمیقتر هم میکند.
گفتنی است از تعداد 3 هزار و 2 واحد مسکن مهر شهرستان شوش تا پایان سال 94، تنها هزار و 200 واحد به متقاضیان واگذار شده است.
*شرایط نامناسب زندگی در مسکن مهر
این در حالی است که مردم ساکن در واحدهای مسکن مهر از شرایط نامناسب این واحدها و نبود زیرساختهای لازم ضروری ابراز گلایه میکنند.
یکی از ساکنان این منطقه میگوید: کلید منازل را در حالی به ما تحویل ما دادند که این منطقه مسکونی از زیر ساختهای اساسی همچون فاضلاب بیبهره است.
وی ادامه داد: وجود سگهای ولگرد، مار و خزندهها، وجود نخالههای ساختمانی، نبود فضای سبز و البته مشکلات دیگری که از زبان از بیان آنها عاجز است، ما را سخت کلافه کرده است.
هجوم سگهای ولگرد به اهالی این منطقه بارها خطرساز بوده است به نحوی که اخیرا دختر بچهای به همین دلیل مصدوم شد.
رضا یکی دیگر از اهالی این مناطق است که ضمن ابراز گلایه از شرایط مسکن مهر میگوید: لولههای فاضلاب از ساختمانها برای هدایت به فاضلاب تا بیرون ساختمان کشیده شدهاند اما به حالت خود باقی ماندهاند و در برخی از خیابانها به چاه فاضلاب هدایت شدهاند اما چون این چاه ها خروجی ندارند بارها سر ریز شده و بوی آب مردم را آزار داده است.
براساس این گزارش، برقرسانی و انجام زیرساختهای خدماترسان از مشکلات دیگر این منازل مسکونی به شمار میرود که با وجود پیگیریهای مستمر مردم و مسؤولان محلی پس از سالها اما همچنان پابرجاست؛ «کار را که کرد؟ آنکه تمام کرد»!