به گزارش صراط نیوز به نقل از فارس، نزديك به چهار دهه است كه از تاسيس ورزشگاه آزادي مي گذرد و اين استاديوم بزرگ در سال هاي اخير شاهد مسابقات بزرگي در رده ملي و باشگاهي بوده است . AFC بهترين ورزشگاه ايران را آزادي مي‌داند. در واقع تكميل‌ترين و مجهزترين ورزشگاه ايران در شرايطي لقب ورزشگاه را به خود گرفته كه مشكلات عديده‌اي به خصوص در بخش رسيدگي به هواداران و خبرنگاران دارد. البته قصد نداريم در اين گزارش چشم بر خوبي‌هاي ورزشگاه آزادي و تلاش‌هاي صورت گرفته در جهت حرفه‌اي شدن امكانات اين ورزشگاه ببنديم. به طور حتم مسئولان ورزشگاه آزادي براي كيفيت اين ورزشگاه تلاش‌هاي زيادي را انجام مي‌دهند اما وظيفه خود مي‌دانيم براي اطلاع‌رساني به مسئولان مربوطه به برخي از مشكلاتي كه نمي‌توان چشم بر آنها بست، اشاره كنيم. مشكلاتي كه مربوط به خبرنگاران مي شود و اصحاب رسانه در هر مسابقه داخلي و خارجي براي تهيه گزارش و اخبار با موانع و كاستي‌هايي روبهرو هستند.
نمايندگان كنفدراسيون فوتبال آسيا براي سهميه دادن به ايران در ليگ قهرمانان بيشترين ايرادها به ورزشگاه‌هاي كشور و كمبود امكانات به ويژه در بخش رسانه اي گرفته اند. با وجود تاكيد AFC بر حل اين مشكلات تلاش مضاعف براي معضلاتي ديده نمي‌شود. گويي رسيدگي به هواداران و خبرنگاران كه دو سرمايه اصلي كه در زمينه بازتاب و هيجان فوتبال به شمار مي روند، مشاهده نمي شود و به نوعي توجه به عوامل تاثير گذار در پيشرفت و توسعه فوتبال به فراموشي سپرده شده‌اند و درحالي كه در دنيا بيشترين توجه به اين دو قشر مي‌شود، در ايران كمترين امكانات با كمترين توجهات معطوف رسانه ها و خبرنگاران است.
روز گذشته مسابقه رسمي تيم هاي ملي ايران و اندونزي در ورزشگاه آزادي برگزار شد كه متاسفانه بايد اعتراف كرد كه طبق روال گذشته كاستي‌ها براي اصحاب رسانه وجود داشتند و خبرنگاران و عكاسان بر خلاف خواسته هاي كنفدراسيون فوتبال آسيا و فدراسيون بين المللي فوتبال با حداقل امكانات قلم ها و لنزهايشان را روانه مستطيل سبز كرده و گزارش هاي بازي را بازتاب دادند.
براي اشاره دقيق تر مي توان به برخي از مشكلات امكانات نرم افزاري و سخت افزاري اصحاب رسانه در جايگاه خبرنگاران در ورزشگاه آزادي اشاره كرد.
* مرور برفكي صحنه‌هاي بازي به كمك تلويزيون‌هاي 17 اينچي
خبرنگاراني كه هر هفته براي پوشش بازي‌هاي ليگ برتر به ورزشگاه آزادي مي‌روند با معضلي به نام نبود يك تلويزيون بزرگ براي تماشاي مسابقه روبهرو هستند. در جايگاه خبرنگاران در سمت راست و چپ دو تلويزيون 17 اينچي نصب شده كه اولا جايگاه تلويزيون‌ها به گونه‌اي است كه خبرنگاران نمي‌توانند ديد مناسبي داشته باشند و علاوه بر اين به دليل نامناسب بودن تصاوير تلويزيوني خبرنگاران ترجيح مي‌دهند بازي را از اين دو تلويزيون تماشا نكنند؛ مثلا روز گذشته خبرنگاراني كه براي پوشش بازي تيم ملي ايران مقابل اندونزي به ورزشگاه رفته بودند به دليل اينكه اين مسابقه از شبكه دو بخش شد، و آنتن اين 2 تلويزيون روي شبكه 3 تنظيم بود، با تصاوير برفكي روبهرو شدند و حتي عده‌اي از آنها ترجيح دادند يكي از اين تلويزيون‌ها را خاموش كنند.
* كمترين امكانات و جيره‌بندي در پذيرايي از خبرنگاران
در بين خبرنگاراني كه براي پوشش مسابقات به ورزشگاه آزادي مي‌روند هستند افرادي كه به كشورهاي مختلف آسيايي، اروپايي و حتي آمريكايي سفرهاي متعددي داشته‌اند و تجارب خوبي از نحوه چگونگي برخورد با خبرنگاران پيدا كردند. قياس بين نحوه برخورد با خبرنگاران در كشورهاي مختلف دنيا با ايران بسيار متفاوت است. در سفرهاي خارجي كه خبرنگاران داشتند و در ميزباني كشورهاي ميزبان همواره شاهد پذيرايي مفصل و حرفه‌اي از خبرنگاران در ورزشگاه‌ها بوده‌اند.
شايد پذيرايي خواسته جدي براي خبرنگاران در زمينه فعاليت رسانه اي آنها نباشد، اما نحوه برخورد و حفظ شان و منزلت خبرنگاران بيش از هر چيز اهميت داشته باشد. جيره بندي با يك شيريني در جايگاه خبرنگاران براي اصحاب رسانه جلوه خوبي ندارد؛ به ويژه در يك بازي ملي كه امكان حضور خبرنگار خارجي هم حضور دارد؛ نمي تواند ايده درست و به جايي تلقي شود، چون خبرنگارخارجي كه از بيرون وارد اين ورزشگاه مي شود بدون شك با پذيرايي جيره‌بندي شده يك عدد شيريني و يك ليوان چاي بي كيفيت كه سرد كردنش بين دونيمه بيش از 15 دقيقه زمان مي برد، بيگانه است.
بهترين امكانات كه جزئي‌ترين آن در اختيار گذاشتن خودكار و سربرگ همان مسابقه است، در اختيار نمايندگان رسانه‌ها قرار مي‌گيرد. معمولاً در ورزشگاه‌هاي حرفه‌اي دنيا در جايگاه خبرنگاران سيم‌كشي مناسبي براي استفاده از لب‌تاپ و مونيتور وجود دارد اما در جايگاه خبرنگاران ورزشگاه آزادي چنين امكاناتي ديده نمي‌شود. هرچند كه چند ماهي است اينترنت ورزشگاه آزادي در جريان است، اما گاهي پيش مي‌آيد كه همين اينترنت قطع مي شود و خبرنگاران براي ارسال اخبار خود با مشكلات زيادي روبهرو مي‌شوند.
كاش مسئولان ورزشگاه آزادي بگويند وقتي براي برگزاري هر بازي در ورزشگاه از 2 باشگاه پرسپوليس و استقلال 20 ميليون تومان اجاره گرفته مي‌شود، از اين 20 ميليون تومان نمي‌توان شيريني تازه خريداري كرد يا يك LCD براي راحتي حال خبرنگاران تهيه شود؟! عجيب است كه ورزشگاهي مثل آزادي براي نصب دوربين عنكبوتي كه حتي در بزرگ‌ترين ورزشگاه‌هاي دنيا چنين دوربيني نصب نشده هزينه مي‌شود، اما براي رفاه حال خبرنگاران و تماشاگران كمترين خرجي نمي‌شود.
* جايگاه ويژه بدون امكانات
يكي ديگر از معضلات ورزشگاه آزادي كمبود امكانات و عدم دسترسي به امكانات در جايگاه ويژه است. افرادي كه در اين جايگاه به تماشاي بازي مي‌پردازند بين دو نيمه اگر احتياج به آب و چاي پيدا كنند، مجبورند از جايگاه بيرون بيايند، ابتدا بازرسي بدني شوند و سپس اگر بوفه ورزشگاه آزادي فعال بود، مايحتاج خود را تهيه كنند و سپس بار ديگر پس از بازرسي بدني به جايگاه باز گردند.
* درب ورودي جايگاه خبرنگاران دير باز و زود بسته مي‌شود
يكي ديگر از معضلات خبرنگاران به خصوص براي بازي‌هاي حساس مثل دربي اين است كه در جايگاه خبرنگاران دير باز مي‌شود، مثلا اگر خبرنگاري بخواهد از 7 يا 8 صبح راهي ورزشگاه شود با در‌هاي بسته جايگاه روبهرو مي‌شود و مجبور است تا ساعت 14 تا 15 صبر كند. از طرفي بازي كه تمام مي‌شود، برخلاف دنيا كه خبرنگاران حتي پس از نشست خبري مي‌توانند به جايگاه خبرنگاران باز گردند تا از امكانات آن استفاده كنند، درب ورودي ورزشگاه آزادي به سرعت درها بسته مي‌شود و ديگر خبرنگاران نمي‌توانند از امكانات جايگاه خبرنگاران استفاده كنند.
*مصاحبه با بازيكنان در بدترين مكان ورزشگاه
مكاني كه براي مصاحبه خبرنگاران و بازيكنان درنظر گرفته شده بدترين مكان ورزشگاه آزادي است. اين مكان با زنجير در يك راهرويي درست شده كه وقتي بازي به پايان مي‌رسد هواداران به راحتي مي‌توانند به اين مكان دسترسي داشته باشند و با سروصداي زيادي كه ايجاد مي‌شود خبرنگاران به هيچ‌وجه نمي‌توانند به راحتي به پوشش اخبار بپردازند. اين معضل به خصوص در بازي‌هايي كه تعداد تماشاگران زياد است بيشتر از هميشه به چشم مي‌آيد. خبرنگاران اكنون نگران بازي 24 شهريور بين تيم‌هاي پرسپوليس و استقلال هستند چرا كه مي‌دانند با ازدحام جمعيت نمي‌توانند به پوشش اخبار بپردازند.
* كارت‌هاي خبرنگاري براي برخي ماموران ناشناخته است
يكي از مشكلاتي كه همواره خبرنگاران به هنگام ورود به ورزشگاه آزادي با آن روبهرو هستند، عدم شناخت كافي برخي از ماموران حاضر در ورزشگاه نسبت به كارت‌هاي خبرنگاري است. برخي از اين ماموران حتي بازيكنان و مديران فوتبالي را نمي‌شناسند و از ورود آنها به ورزشگاه خودداري مي‌كنند. مثل روز گذشته كه از كريم انصاري‌فرد و مازيار زارع خواسته بودند كه بليت تهيه كنند.
موارد ذكر شده بخش كوچكي از مشكلات ورزشگاه آزادي كه گفته مي‌شود بهترين ورزشگاه ايران است بود. تنها هدف از نگارش اين گزارش اين بود كه مسئولان مربوطه ارزش واقعي براي قشر خبرنگار و هوادار قائل شوند و براي حرفه‌اي شدن به معني واقعي تلاش درست انجام دهند. گاهي اوقات تلاش‌هاي صورت گرفته كاملا بي‌هدف و براي انجام وظيفه بوده است.
