صراط: "تولید ناخالص داخلی" شاخصی برای ارزیابی ثروت کشورها است اما نمی‌توان به
هیچ وجه از آن برای سنجش احساسات مردم ملیت‌های مختلف استفاده کرد.
احساسی‌ترین کشورهای جهان کدام هستند؟ شاید به همین دلیل باشد که کشور
بوتان شاخص GNH یا همان "شادی ناخالص ملی" را اندازه گیری می‌کند!
به گزارش فرادید به نقل از بی بی سی انگلیسی، موسسه نظرسنجی گالوپ به شکلی منظم گزارش شاخص احساسات جهانی را در کشورهای مختلف پیاده می‌کند. در این بررسی که در 148 کشور جهان انجام می‌شود، احساسات مثبت و منفی شهروندان بر اساس رویه‌ای روزمره سنجیده می‌شود تا احتمال خندید‌ن و یا حتی عصبانیت آن‌ها مشخص شود.
بر اساس نتایج آخرین پژوهش انجام شده، اغلب کشورهای احساسی در قاره آمریکای جنوبی واقع شده‌اند. در ادامه اسامی کشورهای برتر از نظر ابراز احساسات منفی و مثبت را به شما معرفی خواهیم کرد.
بولیوی
بولیوی در صدر نظرسنجی موسسه گالوپ قرار گرفت. در گزارش منتشر شده، نزدیک به 60 درصد از شهروندان این کشور در یک روز خاص یا سرشار از احساسات مثبت بودند و یا منفی.
گردشگران فراوانی به بولیوی نمی‌روند و از این جهت مردم مناطق روستایی بسیار خجالتی هستند. ضعفِ صنعت گردشگری بولیوی (برخلاف کشور همسایه پرو) ریشه در غرور مردم این کشور دارد. مردم نسبت به گردشگران کنجکاوی به خرج می‌دهند اما لزوما دوست ندارند که دیگران نسبت به آن‌ها دید بالا به پایین داشته باشند. شاید به همین دلیل باشد که گردشگران تمایل دارند به جای چند روز، چندین ماه در این کشور بمانند.
کامبوج
زخم تاریخ به کامبوج هنوز تازه است؛ مردم این کشور هنوز دوران حکومت وحشتناک پول پوت و خمرها را به یاد دارند. در آن دوران، 20 درصد از جمعیت کشور کامبوج جانشان را از دست دادند. به همین دلیل است که حتی پس از گذشت 40 سال از آن دوران، مردم کامبوج هنوز هم به شدت احساسی هستند.
فیلیپین
جزیره فیلیپین تنها کشور غیر آمریکای لاتین در بین پنج کشور برتر نظرسنجی موسسه گالوپ است. جالب اینجا است که برخی نقاط اشتراک فرهنگی بین فرهنگ فیلیپینی و فرهنگ آمریکای لاتین وجود دارد؛ هر چه باشد هر دو منطقه برای مدتی تحت استعمار اسپانیا بوده و از این حیث به یکدیگر نزدیک هستند.
در این کشور هم فرهنگ اصیل شرقی مشاهده می‌شود و هم فرهنگ غربی. هر دو زبان فیلیپینی و انگلیسی در آنجا رسمی بوده و حتی هرزگاهی می‌توان چند واژه اسپانیایی را نیز شنید. مردم فیلیپین در مورد نکات منفی چندان صریح نیستند و تلاش می‌کنند تا این احساسات را پنهان کنند. آن‌ها حتی سعی می‌کنند تا در مورد آن مورد با دیگران صحبت کنند. به قول یکی از فیلیپینی‌های اصیل «اگر در مورد چیکا-چیکا (شایعه سازی) چیزی ندانید، پس اصلا فیلیپینی به حساب نمی‌آیید.»
گواتمالا
این کشور که در آمریکای مرکزی واقع شده و زمانی که نامش بین کشورهای احساسی جهان آمد، زارا کویروگا، وبلاگر پرتغالی ساکن در این کشور، اصلا متعجب نشد. خانم کویروگا می‌گوید: «مردم گواتمالا بسیار خوش‌برخورد و احساسی هستند... آن‌ها حتی رازهای شخصی‌شان را به راحتی با افراد تازه وارد در میان می‌گذارند.»
احساسات مردم حتی در رنگ‌های روزمره زندگی مردم نیز دیده می‌شود: تزیین و لباس پوشیدن در این کشور اصلا چیز ساده‌ای نیست. رنگ آمیزی خانه‌ها حتی این ادعا را تایید می‌کنند.
عراق
اتفاقات جهان بدون شک بر احساسات مردم این سرزمین، به ویژه احساسات منفی، تاثیر گذاشته است. مدت‌های زیادی است که عراق یکی از احساسی‌ترین کشورهای جهان محسوب می‌شود.
وعل السلامی، اصالتا اهل عراق بوده و می‌گوید: «سال 2009، قبل از هر تخریبی، من به سوریه رفتم. مردم آنجا به هر نوع موسیقی غمگینی می‌گفتند "موسیقی عراقی." غم بیش از شادی در فرهنگ مردم عراق ریشه دوانده است.» السلامی همچنین می‌گوید که از نظر شوخ طبعی، مردم مصر بین کشورهای عربی از بقیه جلوترند، اما از نظر شعر عراق اول است.
به گزارش فرادید به نقل از بی بی سی انگلیسی، موسسه نظرسنجی گالوپ به شکلی منظم گزارش شاخص احساسات جهانی را در کشورهای مختلف پیاده می‌کند. در این بررسی که در 148 کشور جهان انجام می‌شود، احساسات مثبت و منفی شهروندان بر اساس رویه‌ای روزمره سنجیده می‌شود تا احتمال خندید‌ن و یا حتی عصبانیت آن‌ها مشخص شود.
بر اساس نتایج آخرین پژوهش انجام شده، اغلب کشورهای احساسی در قاره آمریکای جنوبی واقع شده‌اند. در ادامه اسامی کشورهای برتر از نظر ابراز احساسات منفی و مثبت را به شما معرفی خواهیم کرد.
بولیوی
بولیوی در صدر نظرسنجی موسسه گالوپ قرار گرفت. در گزارش منتشر شده، نزدیک به 60 درصد از شهروندان این کشور در یک روز خاص یا سرشار از احساسات مثبت بودند و یا منفی.
گردشگران فراوانی به بولیوی نمی‌روند و از این جهت مردم مناطق روستایی بسیار خجالتی هستند. ضعفِ صنعت گردشگری بولیوی (برخلاف کشور همسایه پرو) ریشه در غرور مردم این کشور دارد. مردم نسبت به گردشگران کنجکاوی به خرج می‌دهند اما لزوما دوست ندارند که دیگران نسبت به آن‌ها دید بالا به پایین داشته باشند. شاید به همین دلیل باشد که گردشگران تمایل دارند به جای چند روز، چندین ماه در این کشور بمانند.
کامبوج
زخم تاریخ به کامبوج هنوز تازه است؛ مردم این کشور هنوز دوران حکومت وحشتناک پول پوت و خمرها را به یاد دارند. در آن دوران، 20 درصد از جمعیت کشور کامبوج جانشان را از دست دادند. به همین دلیل است که حتی پس از گذشت 40 سال از آن دوران، مردم کامبوج هنوز هم به شدت احساسی هستند.
فیلیپین
جزیره فیلیپین تنها کشور غیر آمریکای لاتین در بین پنج کشور برتر نظرسنجی موسسه گالوپ است. جالب اینجا است که برخی نقاط اشتراک فرهنگی بین فرهنگ فیلیپینی و فرهنگ آمریکای لاتین وجود دارد؛ هر چه باشد هر دو منطقه برای مدتی تحت استعمار اسپانیا بوده و از این حیث به یکدیگر نزدیک هستند.
در این کشور هم فرهنگ اصیل شرقی مشاهده می‌شود و هم فرهنگ غربی. هر دو زبان فیلیپینی و انگلیسی در آنجا رسمی بوده و حتی هرزگاهی می‌توان چند واژه اسپانیایی را نیز شنید. مردم فیلیپین در مورد نکات منفی چندان صریح نیستند و تلاش می‌کنند تا این احساسات را پنهان کنند. آن‌ها حتی سعی می‌کنند تا در مورد آن مورد با دیگران صحبت کنند. به قول یکی از فیلیپینی‌های اصیل «اگر در مورد چیکا-چیکا (شایعه سازی) چیزی ندانید، پس اصلا فیلیپینی به حساب نمی‌آیید.»
گواتمالا
این کشور که در آمریکای مرکزی واقع شده و زمانی که نامش بین کشورهای احساسی جهان آمد، زارا کویروگا، وبلاگر پرتغالی ساکن در این کشور، اصلا متعجب نشد. خانم کویروگا می‌گوید: «مردم گواتمالا بسیار خوش‌برخورد و احساسی هستند... آن‌ها حتی رازهای شخصی‌شان را به راحتی با افراد تازه وارد در میان می‌گذارند.»
احساسات مردم حتی در رنگ‌های روزمره زندگی مردم نیز دیده می‌شود: تزیین و لباس پوشیدن در این کشور اصلا چیز ساده‌ای نیست. رنگ آمیزی خانه‌ها حتی این ادعا را تایید می‌کنند.
عراق
اتفاقات جهان بدون شک بر احساسات مردم این سرزمین، به ویژه احساسات منفی، تاثیر گذاشته است. مدت‌های زیادی است که عراق یکی از احساسی‌ترین کشورهای جهان محسوب می‌شود.
وعل السلامی، اصالتا اهل عراق بوده و می‌گوید: «سال 2009، قبل از هر تخریبی، من به سوریه رفتم. مردم آنجا به هر نوع موسیقی غمگینی می‌گفتند "موسیقی عراقی." غم بیش از شادی در فرهنگ مردم عراق ریشه دوانده است.» السلامی همچنین می‌گوید که از نظر شوخ طبعی، مردم مصر بین کشورهای عربی از بقیه جلوترند، اما از نظر شعر عراق اول است.
