صراط: رئیس پیشین فدراسیون فوتبال گفت: کسانی که موضوع فیش‌های حقوقی را مطرح کرده‌اند برای کوبیدن دولت است اما دولت روحانی باید در این زمینه دقت بیشتری می‌کرد.
به گزاش آرمان، محمد دادکان رئیس پیشین فدراسیون فوتبال گفت و گوی مفصلی انجام داده است که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید:
با انتخاب مهدی تاج به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال به نظر می‌رسد رویکرد مدیریتی گذشته همچنان در فدراسیون ادامه پیدا خواهد کرد. به نظر شما این رویکرد می‌تواند به فوتبال ایران کمک کند یا اینکه فوتبال ایران نیاز به تغییر رویکرد مدیریتی خود داشت؟
انتخابات فدراسیون فوتبال همواره با لابی گری های زیادی برگزار می‌شود. در انتخابات اخیر نیز وزرات ورزش از تمام امکانات خود استفاده کرد تا آقای کفاشیان رئیس فدراسیون نباشد. قبل از برگزاری انتخابات هیات رئیسه فدراسیون نیز می‌شد پیش بینی کرد از گزینه‌های مطرح شده در نهایت آقای تاج به ریاست فدراسیون خواهند رسید. با این وجود به نظر من در نهایت وزارت ورزش با آقای تاج نیز به مشکل می‌خورد و نمی‌توانند با هم کار کنند. در شرایط کنونی که نزدیک به دوماه از انتخابات فدراسیون می‌گذرد هیچ اتفاقی در این فدراسیون رخ نداده و هیچ تغییر و تحولی صورت نگرفته است. به نظر می‌رسد وزرات ورزش اختیارات را از آقای تاج سلب کرده و اجازه نداده ایشان با سلیقه خود مدیران زیرمجموعه فدراسیون را انتخاب کند. وزرات ورزش نباید در اختیارات رئیس فدراسیون دخالت کند. دخالت وزرات ورزش در امور فدراسیون فوتبال هم نشانه ضعف وزرات ورزش و هم مدیران فدراسیون فوتبال است. بنده زمانی که ریاست فدراسیون فوتبال را برعهده داشتم اجازه نمی‌دادم کسی در حیطه اختیاراتم دخالت کند. با این وجود با اهالی ورزش و صاحب نظران در مسائل فوتبال مشورت می‌کردم و نکات مفید صحبت‌های آنها را در جهت بالا بردن کیفیت فوتبال به کار می‌گرفتم. به نظر من با مدیریت آقای تاج هیچ تغییری در فوتبال ایران به وجود نخواهد آمد.
پس از برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال آقای آجرلو معتقد بودند انتخابات به صورت غیرطبیعی برگزار شده است. به نظر شما مسائل پشت پرده به چه میزان در انتخابات فدراسیون تاثیرگذار بود؟
چرا آقای آجرلو این مسائل را قبل از برگزاری انتخابات مطرح نکردند؟ بنده سخنان آقای آجرلو را نه تایید و نه تکذیب می‌کنم. به نظر من این سخنان پس از برگزاری انتخابات بی‌اهمیت است و باید قبل از انتخابات مطرح می‌شد. بسیاری از افرادی که در انتخابات فدراسیون شرکت کردند به خوبی می‌دانستند از عهده این کار برنمی آیند وتنها برای اینکه نامشان مطرح شود در انتخابات شرکت کردند؛ برای خدمت نیامده بودند. بنده از نزدیک با آقای تاج رابطه ندارم. قصد هم ندارم قابلیت‌های ایشان را زیر سوال ببرم. اما معتقدم همان‌گونه که سایر کاندیداهای فدراسیون فوتبال تلاش کردند با لابی‌گری به موفقیت دست پیدا کنند ایشان نیز با لابی‌گری موفق شد ریاست فدراسیون را به دست بیاورد. من بعید و سخت می‌دانم که آقای تاج بتواند در کار خود موفق شود و گام مهمی در جهت ارتقای فوتبال کشور بردارد. هنگامی که کسی حاضر است با هر شرایطی کنار بیاید و نسبت به دخالت‌های صورت گرفته واکنش نشان ندهد به معنای این است که برای ایجاد سابقه وارد میدان شده است. این افراد تمایل دارند عنوان کنند بنده نیز در گذشته رئیس فدراسیون فوتبال بوده‌ام و از سابقه ممتازی در فوتبال برخوردار بوده‌ام. برخی از افرادی که در وزرات ورزش هم حضور دارند به قصد خدمت به ورزش و مردم وارد میدان نشده‌اند و تنها به دنبال ایجاد سابقه و کارنامه برای خود هستند که بعدها عنوان کند من چهار سال رئیس فدراسیون فوتبال بوده‌ام.
عملکرد آقای گودرزی در وزارت ورزش را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ مهم‌ترین نقاط ضعف ایشان در طول سه سال گذشته چه بوده است؟
آقای گودرزی بیش از اندازه وقت خود را صرف کارهای کوچک و بی‌اهمیت می‌کند. وزرات ورزش به عنوان متولی ورزش کشور باید به صورت کلی ساختارها و رویکردهای ورزش را مدیریت کند. وزارت ورزش نباید در مسائلی مانند انتخاب سرمربی، مدیرعامل و دبیرکل فدراسیون دخالت کند. در شرایط کنونی دخالت وزرات ورزش در مسائل خرد و بی‌اهمیت باعث شده وزارتخانه در مقابل فدراسیون‌ها و باشگاه‌ها قرار بگیرد. نکته دیگر اینکه مدیریت آقای گودرزی مدیریت آموزشی بوده است. این در حالی است که مدیریت ورزشی با مدیریت آموزشی متفاوت است و سازو کار خاص خود را می‌طلبد. متاسفانه کسانی که در ایران مدرک دکترا می‌گیرند به محض اینکه مدرک خود را تحویل گرفتند فکر می‌کنند باید به آنها پست و مقام هم داده شود. البته برخی از این افراد توانایی مدیریت در سطح کلان را دارند اما اغلب این افراد در صورتی که پست و مقام به دست بیاورند به افرادی نظاره‌گر تبدیل می‌شوند که در هیچ زمینه‌ای اظهارنظر نمی‌کنند. حضرت امام صادق (ع) می‌فرمایند:«کسی که دشمن ندارد منافق است». این سخن به معنای این است که وجود دشمن برای یک جامعه یا فرد اجتناب ناپذیر است. در نتیجه کسی که واقعیت‌های جامعه را بیان نمی‌کند و منافع منفعت طلبان را زیر سوال نمی‌برد مشخص است که برای گرفتن صندلی ریاست و پست و مقام آمده است. مسئولان کنونی وزرات ورزش هنگامی که سر کار آمدند به درستی مدیران قبلی را زیر سوال بردند که چرا در تیم‌های پرسپولیس و استقلال پول‌های کلان خرج کردند. این در حالی است که در شرایط کنونی برای بازیکنی که 400میلیون ارزش دارد یک میلیارد و هفتصد میلیون تومان پول پرداخت می‌کنند.
شما عید نوروز امسال به دیدار آقای روحانی رفتید. آیا از طرف دولت در زمینه تصدی وزرات ورزش در کابینه آینده با شما صحبتی شده است؟
بله بنده عید نوروز امسال برای تبریک سال نو خدمت آقای روحانی رسیدم. با این وجود تاکنون هیچ صحبتی از طرف دولت با بنده برای وزارت ورزش صورت نگرفته است. البته از گوشه و کنار صحبت‌هایی در این زمینه مطرح می‌شود که قابل استناد نیست. باید دید«تا یار که خواهد و میلش به که باشد».
اگر چنین پیشنهادی با شما مطرح شود قبول می‌کنید؟
اگر توانایی این کار را داشته باشم و بتوانم به مردم کشورم خدمت کنم حتما قبول می‌کنم.
رویکرد شما و آقای روحانی با هم همخوانی دارد؟
بله؛ من در این زمینه مشکلی نمی‌بینم. ولی این رابطه باید دو طرفه باشد. کسی نباید بدون اینکه از توانایی کافی برخوردار باشد به دنبال صندلی ریاست باشد. بنده یک سوال درباره وزرات ورزش مطرح می‌کنم. در چند سال گذشته چه تغییری در رویکرد فرهنگی ورزش کشور رخ داده است؟چرا اگر هیچ تغییری صورت نگرفته است آن مدیر همچنان سر جای خود قرار گرفته است؟چرا صندلی ریاست را ترک نمی‌کند؟ متاسفانه این فرهنگ در مدیریت کشور ما وجود دارد که یک مدیر حتما باید چهار سال در صندلی خود باقی بماند و اگر در طول چهار سال عملکرد قابل قبولی نداشته باشد برکنار نمی‌شود.
دیدگاه شما درباره جنگ لفظی کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی با برخی از مربیان لیگ برتری و از جمله برانکو چیست؟
آقای کی روش از نظر فنی مربی کاربلد و خوبی است اما اختیاراتی که به وی داده شده زیاد است و باید کنترل شود. از سوی دیگر آقای برانکو هم مربی خوبی است. با این تفاوت که آقای برانکو برای خود یک چارچوب اخلاقی در نظر گرفته و از آن عدول نمی‌کند اما آقای کی روش هیچ چارچوبی برای خود قائل نیست. برخی از مربیان ایرانی نسبت به عملکرد کی روش انتقاد می‌کنند. سوال من از این افراد این است که خود شما در تیم ملی چه عملکردی داشتید که امروز انتقاد می‌کنید. بنده افتخارم این است که در زمانی که ریاست فدراسیون فوتبال را برعهده داشتم استقلال فدراسیون را حفظ کردم و اجازه ندادم کسی از بیرون در اختیاراتم دخالت کند. افتخار دیگرم این بود که برای فدراسیون فوتبال و تیم‌های پرطرفدار کشور یعنی استقلال و پرسپولیس ساختمان خریداری کردم. از نظر فنی نیز تیم ملی در دوران بنده به جام جهانی رفت، قهرمان بازی‌های آسیایی پوسان شد، قهرمان آسیا و اقیانوسیه شد، در جام ملت‌های آسیا سوم شد و برای ماه‌ها در رنکینگ پانزدهم و شانزدهم جهان قرار داشت. برخی مدیران از همان ابتدا به آقای کی روش اختیاراتی دادند که فراتر از مسئولیت وی بود. امروز که کی روش غیرقابل کنترل شده قصد دارند اختیاراتی که به وی دادند را از وی بگیرند. مشخص است که وی به راحتی اختیارات خود را پس نمی‌دهد. در شرایط کنونی آقای کی‌روش خارج از وظایف خود صحبت می‌کند.
اگر شما رئیس فدراسیون فوتبال بودید چه برخوردی با آقای کی روش می‌کردید؟
بنده اصلا به ایشان چنین اختیاراتی نمی‌دادم که امروز بخواهم با آن برخورد کنم. متاسفانه در کشور ما خودمان با دست خودمان مشکل درست می‌کنیم و بعد وقت و هزینه زیادی صرف می‌کنیم که مشکل به وجود آمده را حل کنیم. در شرایط کنونی برخی افراد به آقای کی روش اختیارات بیش از اندازه دادند. اما پس از مدتی که وی به یک مشکل تبدیل شده تلاش می‌کنند وی را مهار کنند. این در حالی است که در کشورهای پیشرفته جهان در ابتدا برای اقدامات خود برنامه‌ریزی و مشورت می‌کنند و پس از بررسی جوانب مختلف قضیه اقدام به انجام آن کار می‌کنند.
مسائل سیاسی به چه اندازه در ورزش ایران دخالت دارد؟
مسائل سیاسی در ورزش ایران دخالت دارد، اما به عملکرد کسانی بستگی دارد که مدیریت ورزش را برعهده دارند. برخی از مدیران مانند روسای سابق فدراسیون فوتبال برای بقای خود حاضر شدند در هر شرایطی کار کنند و به همه «کولی» بدهند. در کشورهای پیشرفته جهان برای تربیت سیاستمداران وقت و هزینه زیادی صرف می‌کنند. این در حالی است که در کشور ما اغلب افراد با «سیاهکاری» و «سیاسی کاری» وارد عرصه سیاسی می‌شوند.
فساد در فوتبال نسبت به گذشته بیشتر شده یا کمتر؟
در یک مقطع زمانی آقای رسایی به من گفت قصد داریم فساد در فوتبال را بررسی کنیم. بنده به ایشان گفتم آیا فساد در مجلس و وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دیگر نیست. 37 سال است که مردم به خاطر مسئولان و نظام در کف خیابان و در صحنه حضور دارند. درخواست من این است که مسئولان 37 روز مثل مردم زندگی کنند تا با مشکلات آنها از نزدیک آشنا شوند. در شرایط کنونی موضوع فیش‌های حقوقی در فضای رسانه‌ای کشور مطرح شده است و برخی گمان می‌کنند که این مسائل به دولت آقای روحانی مربوط است. این در حالی است که اغلب این حقوق‌های نجومی در دولت گذشته وجود داشته است. مطرح شدن فیش‌های حقوقی هم برای مردم نیست و بلکه یک دعوای درون سازمانی برای قدرت و شهرت و صندلی ریاست است. آقای قالیباف به تازگی مصاحبه کرده و گفته که «اگر بگویم در شورای شهر چه پول‌هایی رد و بدل می‌شود سنگ روی سنگ بند نمی‌شود». به همین دلیل اعضای شورای شهر باید برای افکار عمومی شفاف‌سازی کنند که قبل از ورود به شورا چقدر دارایی داشتند و الان چقدر دارند. در شرایط کنونی فساد در فوتبال نیست بلکه در کسانی است که مدیریت فوتبال را برعهده دارند. فوتبال یک ورزش است که پاک پاک است. برخی از افرادی که وارد فوتبال می‌شوند در فوتبال فساد ایجاد می‌کنند. آقای رسایی به من می‌گفت طی مدت یک ماه همه مفسدین فوتبال را دستگیر می‌کنیم. الان آقای رسایی کجاست؟دنبال چیست؟ایشان مبارزه با فساد در فوتبال را به چند مصاحبه دربسته تقلیل داد و دنبال کار خود رفت. حکایت مبارزه با فساد در کشور ما مانند کسانی است که سیگار فروش سر چهارراه را به جرم فروش سیگار دستگیر می‌کنند اما با کسی که با تریلی سیگار حمل و نقل و قاچاق می‌کند هیچ کاری ندارند. در برخی از برنامه‌های تلویزیون دوربین صداوسیما ساعت‌ها یک موتور سیکلت که کالای قاچاق حمل می‌کند را تعقیب می‌کند. سوال من این است که دوربین صداو سیما چرا کشتی و تریلی که کالا قاچاق حمل و نقل می‌کند را تعقیب می‌کند. این یک طنز بزرگ است که به جای اینکه منشا اصلی فساد را مورد تعقیب قرار بدهیم افراد خرده‌پا را مقصر اصلی معرفی کنیم.
بسیاری از شخصیت‌های شناخته شده در جهت شفاف‌سازی درباره فیش‌های حقوقی خود مبلغ حقوق خود را منتشر کرده‌اند. آیا شما هم حاضرید فیش حقوقی خود را به صورت نمادین منتشر کنید؟
بله؛ صدر درصد. من فیش حقوقی خود را به شما می‌دهم که ضمیمه مصاحبه کنید و همراه مصاحبه منتشر کنید. کسانی که موضوع فیش‌های حقوقی را مطرح کرده‌اند برای کوبیدن دولت آقای روحانی و سرگرم کردن مردم دست به چنین کاری زده‌اند. اغلب این حقوق‌های نجومی ریشه در دولت گذشته دارد. با این وجود دولت آقای روحانی نیز باید در این زمینه دقت بیشتری می‌کرد. کشوری که از منابع متعدد طبیعی و انسانی بهره مند است و نسبت به اغلب کشورهای جهان در این زمینه وضعیت بهتری دارد، 37 سال است یک مدیر که به درد مردم بخورد تربیت نکرده است. همه کسانی که در ایران وارد عرصه مدیریتی شدند افراد عادی بودند. ما چه زمانی ده سال وقت و هزینه گذاشتیم که ده مدیر برجسته تربیت کنیم؟ کشوری مانند سوئیس که از نظر منابع طبیعی و انسانی اصلاً قابل مقایسه با ایران نیست با ساختن ساعت و چاقو بازارهای دنیا را قبضه کرده است. دلیل موفقیت کشوری مانند سوئیس این است که برای تربیت مدیران خود سرمایه‌گذاری کرده است. این در حالی است که در کشور ما مدیران را با القابی نادرست بدرقه می کنند. ما افراد عادی را بدون اینکه از توانایی لازم برخوردار باشند با سیاسی کاری بر صندلی ریاست می‌نشانیم. اگر مدیران ما کاربلد بودند که ما با این همه سرمایه به این نقطه نمی‌رسیدیم. باور کنید بسیاری از سفره‌های مردم در ماه مبارک رمضان خالی بود و مردم نمی‌توانستند به خوبی روزه خود را افطار کنند. چه کسانی مسئول سفره‌های خالی مردم در ماه مبارک رمضان هستند؟ هنگامی که حداقل حقوق در این کشور840هزار تومان است در حالی که خط فقر در این کشور زیر دو میلیون و پانصد هزار تومان است کسی که مسئول است نباید به این فکر کند که هموطن و همنوع خود چگونه روزه خود را افطار می‌کند؟ متاسفانه برخی از مدیران ما شبیه عروسک خیمه شب بازی هستند که مدتی آنها را کوک می‌کنند و پس از مدتی جای خود را به دیگری می‌دهند.
آیا فرهنگ بازیکنان فوتبال با پولی که دریافت می‌کنند همخوانی دارد؟ دیدگاه شما درباره محرومیت یکی از دروازه‌بانان مطرح کشور برای پوشیدن شلوار غیرمتعارف چیست؟
در این زمینه باشگاه‌های فوتبال مقصر هستند. باشگاه‌های ما برای خرید چنین بازیکنانی سرمایه‌های هنگفتی خرج کرده‌اند. در نتیجه برای اینکه سرمایه‌گذاری‌هایی که کرده‌اند به نتیجه مطلوب برسد مجبور هستند از بازیکنان خود حمایت کنند. در فصل‌های گذشته جاسم کرار بازیکن تیم استقلال بارها مشکلات بزرگی برای باشگاه خود به وجود آورد. با این وجود به دلیل اینکه سرمایه‌گذاری زیادی برای خرید وی صورت گرفته بود مجبور شدند وی را در ترکیب تیم قرار بدهند. در نهایت نیز یک باشگاه دیگر وی را خریداری کرد و دوباره وارد یکی از باشگاه‌های ما شد تا رفتار خود را تکرار کند. البته من با طرد این بازیکنان موافق نیستم. در زمانی که بنده ریاست فدراسیون را برعهده داشتم یکی از بازیکنان رفتار مناسبی نداشت. برخی از معاونان من در فدراسیون فوتبال اعتقاد داشتند که وی نباید در اردو حضور داشته باشد. با این وجود بنده با نظر این افراد مخالف بودم و این بازیکن را با خود به اردو بردم. اتفاقا این بازیکن در یکی از بازی‌های مهم تیم ملی یک گل بسیار مهم به ثمر رساند. بعد از این بازی این بازیکن پیش من آمد و از من بابت رفتارهایی که داشت عذرخواهی کرد و از من تشکر و تقدیر کرد که شرایط وی را درک کرده بودم. باید برای اشتباهات جوانان فرصت جبران گذاشت و نباید آنها را طرد کرد. این مساله درباره این دروازه‌بان که شما عنوان کردید هم وجود دارد. باید اجازه داد تا وی اشتباه خود را جبران کند. نباید با جوانان این کشور برخورد سلبی کرد و آینده آنها را به خطر انداخت. کسانی که جوانان این کشور را طرد می‌کنند باید ابتدا عنوان کنند که خودشان برای آینده این جوانان چه اقداماتی انجام داده‌اند.
چرا در دو دهه اخیر تیم‌های باشگاهی ایران در جام باشگاه‌های آسیا نتیجه نگرفته اند؟چرا تیم‌های باشگاهی ما توانایی رقابت با تیم‌های مدعی آسیا را از دست داده اند؟
دلیل اصلی این مساله این است که فوتبال ایران از استعداد‌های ناب خود خالی شده است. چرا ما دیگر علی کریمی و علی دایی نداریم. دلیل دیگر این مساله این است که مدیران بیش از آنکه به دنبال ترقی فوتبال باشند به دنبال حفظ صندلی ریاست خود هستند. چرا مدیران ما حاضر نیستند فیش‌های حقوقی خود را منتشر کنند؟چرا رسانه‌های گروهی پیگیر این مسائل نیستند. دلیل این مساله این است که دست برخی مدیران با بعضی رسانه‌های گروهی در دست یکدیگر است. بنده با زبان روزه عنوان می‌کنم دعوت برخی از افراد به صداوسیما با «حساب و کتاب» است! مخصوصا با القاب و عناوین کارشناس و مربی! در فوتبال ایران سالانه مبلغی بالغ بر400 میلیارد تومان هزینه می‌شود. چرا رسانه‌های گروهی پیگیر این مساله نیستند که این پول‌ها توسط چه کسی و در چه راهی خرج می‌شود؟
اگر بخواهید وصف حال فوتبال کشور را با یک شعر بیان کنید از چه شعری استفاده می‌کنید؟
«در حیرتم از مرام این مردم شهر/این جامعه زنده کش مرده پرست/تا هست به ذلت ببرندش به جفا/ چون مرد به عزت ببرندش سر دست».
شما همواره در شرایط سخت چه ذکری را زیر لب زمزمه می‌کنید؟
بنده از بچگی تاکنون در شرایط سخت چهار بار می‌گویم: «یا زهرا ادرکنی».
