صراط: عموزاده‌های پادشاه پیشین عربستان بعد از دیدن کوچک‌ترین کتیبه قرآنی روی گندم، پیشنهاد کردند که هم‌وزنم طلا بدهند و آن را بفروشم تا در موزه عربستان نمایش دهند؛ اما من بعد از مشورت با چند نفر از علما این کار را انجام ندادم.
مرتضی نداف - هنرمند سوخته‌نگاری چوب - در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: برخی گلایه‌ها را نمی‌توان گفت، زیرا وقتی آن را بازگو می‌کنیم، با ما بد برخورد می‌کنند و وقتی هم که نمی‌گوییم همیشه در دل‌مان سنگینی می‌کند.
او ادامه داد: وضع من در دولت قبل خیلی بهتر بود و حداقل مشکل معیشت نداشتم. من با سیاست دولت قبل کاری ندارم، اما در حوزه فرهنگی، رفتار بهتری با من داشتند و انتظار بیشتری در دولت جدید داشتم، زیرا وزیر خارجه و وزیر ارشاد با کلاسی در این دولت داریم، اما خواسته‌های‌مان در عمل برآورده نشد. در این چهار سال به‌جز شرکت در نمایشگاه قرآن دو سال پیش، در هیچ نمایشگاه دیگری شرکت نکردم. در حال حاضر هم به برکت نام حضرت علی (ع)، یکی از دوستانم در دوره اصلاحات تماس گرفت و پیشنهاد شرکت در نمایشگاه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را مطرح کرد.
این هنرمند که نمایشگاهی از مجموعه آثارش در ساختمان شماره 1 سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برپاست و تابلویی با نام «علی، قلب زمین» در آن رونمایی شده است، توضیح داد: ابعاد این تابلو ۶۰ در ۸۰ سانتی‌متر است و روی چوب افرا کار شده است. از نکات ویژه این تابلو، خطی است که به سبک خاص خودم و شیوه‌ی جدید و متفاوتی نگارش شده است.
نداف ادامه داد: دو اسم «علی» که به‌صورت متفاوت در این تابلو نوشته شده است، به‌صورت قرینه در کنار کعبه قرار دارند و به عبارتی پایه و نگه‌دارنده کعبه هستند. ساخت این تابلو سه سال زمان برده، البته فقط در ماه مبارک رمضان و ایام محدودی از ماه رجب روی آن کار کرده‌ام.
او درباره این‌که چرا فقط در ماه مبارک رمضان روی این اثر کارکرده است، گفت: ماه مبارک رمضان با وجود این‌که ماه عبادت است، حس عجیبی دارد که اگر لمسش نکنی، نمی‌توانی آن را درک کنی. من احساس کردم اگر کاری را می‌خواهم برای امیرالمومنین (ع) انجام دهم، بهتر است در ماه مبارک رمضان باشد تا مورد توجه اهل بیت (ع) قرار گیرد و برکاتی را به همراه داشته باشد.
این هنرمند با بیان این‌که اصلا فکر نمی‌کردم برای رونمایی از این اثر مراسمی برگزار شود، اظهار کرد: استقبال از این کار نشان می‌دهد که مورد عنایت اهل بیت (ع) قرار گرفته است.
نداف همچنین درباره چگونگی ساخت این تابلو توضیح داد: آیاتی که روی پرده خانه خدا در تابلو نوشته شده، همان آیاتی است که روی پرده کعبه به‌شکل دقیق و با گواشِ طلا و قلمو نوشته شده است. در واقع می‌توان گفت، انجام این کار روی چوبی که سطح صافی دارد، غیرممکن است.
او درباره نامگذاری این اثر با نام «علی، قلب زمین» نیز اظهار کرد: با این نامگذاری خواستم شخصیت امیرالمومنین (ع) را معرفی کنم. وجود آن حضرت موجب زنده نگه داشتن بشر است و زمانی که ولایت را از بشر بگیریم، می‌میرد و اسلام غیرواقعی می‌شود. با توجه به این‌که این تابلو مصادف با ضربت خوردن حضرت علی (ع) رونمایی شد، نام آن بیشتر مورد توجه قرار گرفت.
این هنرمند با بیان این‌که از مسوولان فرهنگی عکس‌العمل خاصی ندیدم، گفت: اگر هنرمندی از یک کشور دیگر، کاری مشابه این انجام داده بود، از سوی مسوولان و مردم مورد توجه بیشتری قرار می‌گرفت. این موضوع نشان می‌دهد که امیرالمومنین (ع) واقعا مظلوم است و این موضوع باید تلنگری باشد که فقط شعار ندهیم و بگوییم پیرو ولایت هستیم، بلکه باید آن را در عمل نشان دهیم.
نداف بیان کرد: بعد از چهار سال خانه‌نشینی، اثری که خلق کردم، در قلب میراث فرهنگی به‌نمایش درآمد و باید به آن توجه بیشتری می‌شد. مدیر مجمع جهانی شیعه‌شناسی - آیت پیمان - برای رونمایی از این اثر با دهان روزه از قم به تهران آمد و من را برای این کار تشویق کرد و قرار شد بعد از این‌که این نمایشگاه تمام شد، آثارم را برای نمایش به قم منتقل کنم.
او که ۳۵ دارد و حدود ۲۳ سال است در حوزه سوخته‌نگاری چوب کار می‌کند، گفت: کارم را با نی‌نوازی برای امام حسین (ع) شروع کردم و دهه محرم در هیئت‌های سینه‌زنی به‌صورت پنهانی نی‌نوازی می‌کردم، زیرا خانواده‌ام مذهبی و با این کار مخالف بود. ۲۳ سال پیش در شب تاسوعا، وقتی پدرم متوجه شد نی می‌نوازم، آن را شکست. من خورده‌های آن را به هم وصل کردم و دوباره در هیئت نواختم. بعد از آن بود که به کارهای چوبی روی آوردم.
این هنرمند علاوه بر سوخت چوب، روی دانه‌های گندم، ارزن و پر کاه هم سوخته‌نگاری انجام داده است و درباره این کار توضیح داد: وقتی متوجه شدم هنرمندی روی برنج، آیات قرآن را می‌نویسد، فکر کردم چطور می‌توان این کار را به‌شکل متفاوت‌تری انجام داد. به همین دلیل، به‌صورت آزمایشی روی گندم و ارزن این کار را انجام دادم و برای آن‌که متفاوت باشد، به جای قلم از هویه استفاده و کلمه «الله» را روی گندم حک کردم.
نداف ادامه داد: در شب عید قربان، سوره توحید را هفت‌بار بدون استفاده از ذره‌بین، بین نماز ظهر و مغرب و بدون آن‌که چشم‌هایم را وجبی جابه‌جا کنم، روی گندم هویه‌کاری کردم. صبح روز عید قربان به مشهد سفر کردم تا با مسوولان موزه امام رضا (ع) صحبت و این اثر را هدیه کنم.
او اظهار کرد: نمایشگاهی اختصاصی برای این کار در قم برگزار شد و هنگامی که عموزاده‌های پادشاه پیشین عربستان از آن دیدن کردند، پیشنهاد دادند هم‌وزنم طلا دهند تا این اثر را به آن‌ها بفروشم که در موزه عربستان بگذارند. بعد از مشورت با چند نفر از علما، این کار را انجام ندادم. در نهایت، آن را به موزه امام رضا (ع) تقدیم کردم و در قبال آن، یک کاغذ که روی آن نوشته شده «کوچک‌ترین کتیبه قرآنی دنیا روی گندم شامل آیة‌الکرسی و هفت مرتبه سوره توحید تحویل این موزه شد» را گرفتم. فکر می‌کنم دادن چنین کاغذی در شأن آستان قدس نیست.
نداف ادامه داد: برای این‌که کار متفاوت‌تری انجام دهم، روی ارزن، سوره توحید را نوشتم و شمایلی از امیرالمومنین (ع) را کشیدم و به برخی از علما در قم نشان دادم که به گفته خودشان، از این آثار لذت بردند.
او با بیان این‌که در سال ۸۳ از سازمان میراث فرهنگی درجه هنری گرفتم، در این‌باره گفت: بعد از ۲۳ سال کار و نمی‌دانم بنا بر چه استنادی، درجه دو هنری به من دادند. وقتی هم اعتراض کردم، پاسخ دادند اگر درجه یک هنری به شما بدهیم، ممکن است به فعالیت خود ادامه ندهید! در حالی که من تمام رنگ‌ها، سبک‌ها در تذهیب، مینیاتور، نقاشی، خوشنویسی را به‌نحو احسن اجرا کرده بودم و توقع داشتم نشان درجه یک هنری را به من بدهند.
این هنرمند بیان کرد: این عمل موجب دلسردی من شد و از آن به بعد، روی کوچک‌ترین تابلوها کار کردم و عکس شیخ‌های عرب را با چشم غیرمسلح روی تابلوهای کوچک کشیدم و در حال رایزنی هستم که این تابلوها را به آن‌ها بفروشم.
او در پاسخ به این‌که با کشیدن عکس شیخ‌های عرب، آیا توصیه‌های پیشین را نقض کرده است؟ تصریح کرد: من باید حرف عالم را بپذیرم، اما وقتی کسی به دادتان نرسد، شما هم تا حدی می‌توانید فشار زندگی را تحمل کنید. من که نمی‌توانم تابلویم را به قصاب بدهم و بگویم به من ۱۰ کیلو گوشت بده. این شغل، تنها منبع درآمد من است و به برکت آیات قرآن است که زندگی را ادامه می‌دهم.
مرتضی نداف - هنرمند سوخته‌نگاری چوب - در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: برخی گلایه‌ها را نمی‌توان گفت، زیرا وقتی آن را بازگو می‌کنیم، با ما بد برخورد می‌کنند و وقتی هم که نمی‌گوییم همیشه در دل‌مان سنگینی می‌کند.
او ادامه داد: وضع من در دولت قبل خیلی بهتر بود و حداقل مشکل معیشت نداشتم. من با سیاست دولت قبل کاری ندارم، اما در حوزه فرهنگی، رفتار بهتری با من داشتند و انتظار بیشتری در دولت جدید داشتم، زیرا وزیر خارجه و وزیر ارشاد با کلاسی در این دولت داریم، اما خواسته‌های‌مان در عمل برآورده نشد. در این چهار سال به‌جز شرکت در نمایشگاه قرآن دو سال پیش، در هیچ نمایشگاه دیگری شرکت نکردم. در حال حاضر هم به برکت نام حضرت علی (ع)، یکی از دوستانم در دوره اصلاحات تماس گرفت و پیشنهاد شرکت در نمایشگاه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را مطرح کرد.
این هنرمند که نمایشگاهی از مجموعه آثارش در ساختمان شماره 1 سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برپاست و تابلویی با نام «علی، قلب زمین» در آن رونمایی شده است، توضیح داد: ابعاد این تابلو ۶۰ در ۸۰ سانتی‌متر است و روی چوب افرا کار شده است. از نکات ویژه این تابلو، خطی است که به سبک خاص خودم و شیوه‌ی جدید و متفاوتی نگارش شده است.
نداف ادامه داد: دو اسم «علی» که به‌صورت متفاوت در این تابلو نوشته شده است، به‌صورت قرینه در کنار کعبه قرار دارند و به عبارتی پایه و نگه‌دارنده کعبه هستند. ساخت این تابلو سه سال زمان برده، البته فقط در ماه مبارک رمضان و ایام محدودی از ماه رجب روی آن کار کرده‌ام.
او درباره این‌که چرا فقط در ماه مبارک رمضان روی این اثر کارکرده است، گفت: ماه مبارک رمضان با وجود این‌که ماه عبادت است، حس عجیبی دارد که اگر لمسش نکنی، نمی‌توانی آن را درک کنی. من احساس کردم اگر کاری را می‌خواهم برای امیرالمومنین (ع) انجام دهم، بهتر است در ماه مبارک رمضان باشد تا مورد توجه اهل بیت (ع) قرار گیرد و برکاتی را به همراه داشته باشد.
این هنرمند با بیان این‌که اصلا فکر نمی‌کردم برای رونمایی از این اثر مراسمی برگزار شود، اظهار کرد: استقبال از این کار نشان می‌دهد که مورد عنایت اهل بیت (ع) قرار گرفته است.
نداف همچنین درباره چگونگی ساخت این تابلو توضیح داد: آیاتی که روی پرده خانه خدا در تابلو نوشته شده، همان آیاتی است که روی پرده کعبه به‌شکل دقیق و با گواشِ طلا و قلمو نوشته شده است. در واقع می‌توان گفت، انجام این کار روی چوبی که سطح صافی دارد، غیرممکن است.
او درباره نامگذاری این اثر با نام «علی، قلب زمین» نیز اظهار کرد: با این نامگذاری خواستم شخصیت امیرالمومنین (ع) را معرفی کنم. وجود آن حضرت موجب زنده نگه داشتن بشر است و زمانی که ولایت را از بشر بگیریم، می‌میرد و اسلام غیرواقعی می‌شود. با توجه به این‌که این تابلو مصادف با ضربت خوردن حضرت علی (ع) رونمایی شد، نام آن بیشتر مورد توجه قرار گرفت.
این هنرمند با بیان این‌که از مسوولان فرهنگی عکس‌العمل خاصی ندیدم، گفت: اگر هنرمندی از یک کشور دیگر، کاری مشابه این انجام داده بود، از سوی مسوولان و مردم مورد توجه بیشتری قرار می‌گرفت. این موضوع نشان می‌دهد که امیرالمومنین (ع) واقعا مظلوم است و این موضوع باید تلنگری باشد که فقط شعار ندهیم و بگوییم پیرو ولایت هستیم، بلکه باید آن را در عمل نشان دهیم.
نداف بیان کرد: بعد از چهار سال خانه‌نشینی، اثری که خلق کردم، در قلب میراث فرهنگی به‌نمایش درآمد و باید به آن توجه بیشتری می‌شد. مدیر مجمع جهانی شیعه‌شناسی - آیت پیمان - برای رونمایی از این اثر با دهان روزه از قم به تهران آمد و من را برای این کار تشویق کرد و قرار شد بعد از این‌که این نمایشگاه تمام شد، آثارم را برای نمایش به قم منتقل کنم.
او که ۳۵ دارد و حدود ۲۳ سال است در حوزه سوخته‌نگاری چوب کار می‌کند، گفت: کارم را با نی‌نوازی برای امام حسین (ع) شروع کردم و دهه محرم در هیئت‌های سینه‌زنی به‌صورت پنهانی نی‌نوازی می‌کردم، زیرا خانواده‌ام مذهبی و با این کار مخالف بود. ۲۳ سال پیش در شب تاسوعا، وقتی پدرم متوجه شد نی می‌نوازم، آن را شکست. من خورده‌های آن را به هم وصل کردم و دوباره در هیئت نواختم. بعد از آن بود که به کارهای چوبی روی آوردم.
این هنرمند علاوه بر سوخت چوب، روی دانه‌های گندم، ارزن و پر کاه هم سوخته‌نگاری انجام داده است و درباره این کار توضیح داد: وقتی متوجه شدم هنرمندی روی برنج، آیات قرآن را می‌نویسد، فکر کردم چطور می‌توان این کار را به‌شکل متفاوت‌تری انجام داد. به همین دلیل، به‌صورت آزمایشی روی گندم و ارزن این کار را انجام دادم و برای آن‌که متفاوت باشد، به جای قلم از هویه استفاده و کلمه «الله» را روی گندم حک کردم.
نداف ادامه داد: در شب عید قربان، سوره توحید را هفت‌بار بدون استفاده از ذره‌بین، بین نماز ظهر و مغرب و بدون آن‌که چشم‌هایم را وجبی جابه‌جا کنم، روی گندم هویه‌کاری کردم. صبح روز عید قربان به مشهد سفر کردم تا با مسوولان موزه امام رضا (ع) صحبت و این اثر را هدیه کنم.
او اظهار کرد: نمایشگاهی اختصاصی برای این کار در قم برگزار شد و هنگامی که عموزاده‌های پادشاه پیشین عربستان از آن دیدن کردند، پیشنهاد دادند هم‌وزنم طلا دهند تا این اثر را به آن‌ها بفروشم که در موزه عربستان بگذارند. بعد از مشورت با چند نفر از علما، این کار را انجام ندادم. در نهایت، آن را به موزه امام رضا (ع) تقدیم کردم و در قبال آن، یک کاغذ که روی آن نوشته شده «کوچک‌ترین کتیبه قرآنی دنیا روی گندم شامل آیة‌الکرسی و هفت مرتبه سوره توحید تحویل این موزه شد» را گرفتم. فکر می‌کنم دادن چنین کاغذی در شأن آستان قدس نیست.
نداف ادامه داد: برای این‌که کار متفاوت‌تری انجام دهم، روی ارزن، سوره توحید را نوشتم و شمایلی از امیرالمومنین (ع) را کشیدم و به برخی از علما در قم نشان دادم که به گفته خودشان، از این آثار لذت بردند.
او با بیان این‌که در سال ۸۳ از سازمان میراث فرهنگی درجه هنری گرفتم، در این‌باره گفت: بعد از ۲۳ سال کار و نمی‌دانم بنا بر چه استنادی، درجه دو هنری به من دادند. وقتی هم اعتراض کردم، پاسخ دادند اگر درجه یک هنری به شما بدهیم، ممکن است به فعالیت خود ادامه ندهید! در حالی که من تمام رنگ‌ها، سبک‌ها در تذهیب، مینیاتور، نقاشی، خوشنویسی را به‌نحو احسن اجرا کرده بودم و توقع داشتم نشان درجه یک هنری را به من بدهند.
این هنرمند بیان کرد: این عمل موجب دلسردی من شد و از آن به بعد، روی کوچک‌ترین تابلوها کار کردم و عکس شیخ‌های عرب را با چشم غیرمسلح روی تابلوهای کوچک کشیدم و در حال رایزنی هستم که این تابلوها را به آن‌ها بفروشم.
او در پاسخ به این‌که با کشیدن عکس شیخ‌های عرب، آیا توصیه‌های پیشین را نقض کرده است؟ تصریح کرد: من باید حرف عالم را بپذیرم، اما وقتی کسی به دادتان نرسد، شما هم تا حدی می‌توانید فشار زندگی را تحمل کنید. من که نمی‌توانم تابلویم را به قصاب بدهم و بگویم به من ۱۰ کیلو گوشت بده. این شغل، تنها منبع درآمد من است و به برکت آیات قرآن است که زندگی را ادامه می‌دهم.
