صراط: ایسنا نوشت: متن نامه الیاس حضرتی به علی جنتی به شرح ذیل است:
بسمه تعالی
برادر عزیز و بزرگوارم جناب آقای علی جنتی
رییس محترم هیات نظارت بر مطبوعات
با سلام و احترام
تعطیلی سایت جهان نیوز از سوی هیات نظارت بر مطبوعات و نیز تعطیلی روزنامه قانون با دستور دادستانی تهران، مایه تاسف همه اصحاب رسانه و مدافعان آزادی و حقوق مدنی شد و بار دیگر زنگ خطر را برای رسانه های منتقد به صدا در آورد.
شما می دانید که ما داغدار این شیوه برخورد با مطبوعات و رسانه ها هستیم و تلخی تعطیلی یک سایت یا روزنامه را بارها در کام خود حس کرده ایم. ما بر این باوریم که تعطیلی یک رسانه، اجرای حکم اعدام آن محسوب می شود و شدیدترین اقدامی است که می توان علیه یک رسانه انجام داد و متاسفم که برای برخی به صورت اولین اقدام در آمده است، در حالی که حداکثر باید آخرین اقدام باشد.
در بادی امر چنین به نظر می رسد که اصلاح طلبان از توبیخ و توقیف رقبای خود شادمان شوند و در دل ذوق کنند که بالاخره «درزی هم در کوزه افتاد» اما هرکسی که مصیبت و رنج تعطیلی و توقیف را تجربه کرده باشد، آرزو می کند که این چنین اندوه نه تنها به دوستان و همفکرانش که به رقبا و مخالفینش هم نرسد. ما مکرر آزموده ایم این رنج و دیده ایم این محنت. برای همین است که به حد وسع تلاش کرده ایم و به اطلاع و استحضار بزرگان رسانده ایم که "توقیف راه حل نیست".
رییس محترم جمهوری گفته اند توقیف باید آخرین راه حل باشد. فرمایششان ناظر بر حقیقتی است که نمی توان انکارش کرد اما ما که از نزدیک دستی بر آتش مطبوعات داریم، می دانیم که توقیف اصلا راه حل نیست، چه برای مطبوعات و رسانه های اصلاح طلب باشد و چه اصولگرا، توقیف و تعطیلی جز اینکه کار را بر همه سخت تر کند، حاصلی نخواهد داشت. آقای روحانی بارها بر حضور منتقدین و رسانه های منتقد تاکید کرده اند و توجه داشته باشید که حضور هر رسانه حتی منتقد بیشتر مفید فایده خواهد بود تا عدم حضورش، مادامی که آنها قانونی و رسمی و شناسنامه دار حرف بزنند و تند و تیز نقد کنند، جامعه بهتر می تواند رصدشان کند تا اینکه غیررسمی و زیرزمینی و در ساختار شبکه های اینترنتی و فضای مجازی و خدای نکرده رسانه های آن سوی آبی.
قطعا منظور من این نیست که با خاطی و ناقض قانون برخورد نشود، حتما باید برخورد شود اما این برخورد منحصر به تعطیل و توقیف نیست و بهتر است که نباشد، باید به افراد هم حق پاسخگویی داده شود و از این حیث بر عملکرد هیات نظارت بر مطبوعات نقدهایی وجود دارد زیرا افراد نمی توانند برای دفاع حضور داشته باشند، پیشنهادم این است که بازنگری صورت گیرد و هیات نظارت به مدیران مسئول اجازه دفاع دهد و به جای توقیف رسانه ها پرونده هایشان را به مراجع قضایی ارجاع داده و اجازه دهد در دادگاه مطبوعات، تاکید می کنم در دادگاه مطبوعات و با حضور هیات های منصفه به این امور رسیدگی شود.
اگر می بینید امروز بازار مطبوعات کساد است، یک دلیل عمده اش همین سنت تعطیل و توقیف است که ما به آن خو گرفته ایم. اگر می بینید که در مطبوعات ما، شیوه آبونمان پا نمی گیرد و مخاطبان، مشترک مطبوعات نمی شوند، دلیل اصلی اش همین است که اکثر مخاطبین، اطمینانی به تداوم کار رسانه ها ندارند و از روی سابقه احتمال قریب به یقین می دهند که رسانه دلخواهشان دیر نخواهد پایید.
توقیف اما یک اثر بد دیگر هم دارد؛ باعث می شود مطبوعات بیش از انتظار دست به عصا شوند، حاصل کارشان جذابیت لازم را نداشته باشد لذا همین تعداد مخاطب موجود هم از دست می‌رود و مردم به سراغ رسانه هایی می روند که بیرون از حصار قانونی، اخلاقی و عرفی جمهوری اسلامی ایستاده و فعالیت می کنند؛ آنها همین که از سد پارازیت بگذرند، آزادند که هر راست و دروغی را به شیوه های جذاب و خوش رنگ و لعاب به مخاطبان القا کنند. کافی است تنها نگاهی به رشد شبکه های ماهواره ای فارسی زبان در یک دهه گذشته داشته باشید.
در پایان تاکید می کنم که توقیف، توابع و دنباله های سیاسی، اخلاقی، شرعی و عرفی بسیار دارد که کار را خراب تر می کند که بهتر نه. آقای روحانی در نمایشگاه مطبوعات گفتند که بدترین جوانمرگی، جوانمرگی مطبوعات و رسانه است. برادر عزیزم جلوی جوانمرگی ما رسانه ها را بگیرید.
و من الله التوفیق و علیه التکلان
بسمه تعالی
برادر عزیز و بزرگوارم جناب آقای علی جنتی
رییس محترم هیات نظارت بر مطبوعات
با سلام و احترام
تعطیلی سایت جهان نیوز از سوی هیات نظارت بر مطبوعات و نیز تعطیلی روزنامه قانون با دستور دادستانی تهران، مایه تاسف همه اصحاب رسانه و مدافعان آزادی و حقوق مدنی شد و بار دیگر زنگ خطر را برای رسانه های منتقد به صدا در آورد.
شما می دانید که ما داغدار این شیوه برخورد با مطبوعات و رسانه ها هستیم و تلخی تعطیلی یک سایت یا روزنامه را بارها در کام خود حس کرده ایم. ما بر این باوریم که تعطیلی یک رسانه، اجرای حکم اعدام آن محسوب می شود و شدیدترین اقدامی است که می توان علیه یک رسانه انجام داد و متاسفم که برای برخی به صورت اولین اقدام در آمده است، در حالی که حداکثر باید آخرین اقدام باشد.
در بادی امر چنین به نظر می رسد که اصلاح طلبان از توبیخ و توقیف رقبای خود شادمان شوند و در دل ذوق کنند که بالاخره «درزی هم در کوزه افتاد» اما هرکسی که مصیبت و رنج تعطیلی و توقیف را تجربه کرده باشد، آرزو می کند که این چنین اندوه نه تنها به دوستان و همفکرانش که به رقبا و مخالفینش هم نرسد. ما مکرر آزموده ایم این رنج و دیده ایم این محنت. برای همین است که به حد وسع تلاش کرده ایم و به اطلاع و استحضار بزرگان رسانده ایم که "توقیف راه حل نیست".
رییس محترم جمهوری گفته اند توقیف باید آخرین راه حل باشد. فرمایششان ناظر بر حقیقتی است که نمی توان انکارش کرد اما ما که از نزدیک دستی بر آتش مطبوعات داریم، می دانیم که توقیف اصلا راه حل نیست، چه برای مطبوعات و رسانه های اصلاح طلب باشد و چه اصولگرا، توقیف و تعطیلی جز اینکه کار را بر همه سخت تر کند، حاصلی نخواهد داشت. آقای روحانی بارها بر حضور منتقدین و رسانه های منتقد تاکید کرده اند و توجه داشته باشید که حضور هر رسانه حتی منتقد بیشتر مفید فایده خواهد بود تا عدم حضورش، مادامی که آنها قانونی و رسمی و شناسنامه دار حرف بزنند و تند و تیز نقد کنند، جامعه بهتر می تواند رصدشان کند تا اینکه غیررسمی و زیرزمینی و در ساختار شبکه های اینترنتی و فضای مجازی و خدای نکرده رسانه های آن سوی آبی.
قطعا منظور من این نیست که با خاطی و ناقض قانون برخورد نشود، حتما باید برخورد شود اما این برخورد منحصر به تعطیل و توقیف نیست و بهتر است که نباشد، باید به افراد هم حق پاسخگویی داده شود و از این حیث بر عملکرد هیات نظارت بر مطبوعات نقدهایی وجود دارد زیرا افراد نمی توانند برای دفاع حضور داشته باشند، پیشنهادم این است که بازنگری صورت گیرد و هیات نظارت به مدیران مسئول اجازه دفاع دهد و به جای توقیف رسانه ها پرونده هایشان را به مراجع قضایی ارجاع داده و اجازه دهد در دادگاه مطبوعات، تاکید می کنم در دادگاه مطبوعات و با حضور هیات های منصفه به این امور رسیدگی شود.
اگر می بینید امروز بازار مطبوعات کساد است، یک دلیل عمده اش همین سنت تعطیل و توقیف است که ما به آن خو گرفته ایم. اگر می بینید که در مطبوعات ما، شیوه آبونمان پا نمی گیرد و مخاطبان، مشترک مطبوعات نمی شوند، دلیل اصلی اش همین است که اکثر مخاطبین، اطمینانی به تداوم کار رسانه ها ندارند و از روی سابقه احتمال قریب به یقین می دهند که رسانه دلخواهشان دیر نخواهد پایید.
توقیف اما یک اثر بد دیگر هم دارد؛ باعث می شود مطبوعات بیش از انتظار دست به عصا شوند، حاصل کارشان جذابیت لازم را نداشته باشد لذا همین تعداد مخاطب موجود هم از دست می‌رود و مردم به سراغ رسانه هایی می روند که بیرون از حصار قانونی، اخلاقی و عرفی جمهوری اسلامی ایستاده و فعالیت می کنند؛ آنها همین که از سد پارازیت بگذرند، آزادند که هر راست و دروغی را به شیوه های جذاب و خوش رنگ و لعاب به مخاطبان القا کنند. کافی است تنها نگاهی به رشد شبکه های ماهواره ای فارسی زبان در یک دهه گذشته داشته باشید.
در پایان تاکید می کنم که توقیف، توابع و دنباله های سیاسی، اخلاقی، شرعی و عرفی بسیار دارد که کار را خراب تر می کند که بهتر نه. آقای روحانی در نمایشگاه مطبوعات گفتند که بدترین جوانمرگی، جوانمرگی مطبوعات و رسانه است. برادر عزیزم جلوی جوانمرگی ما رسانه ها را بگیرید.
و من الله التوفیق و علیه التکلان
