صراط: اگر اشکال حیات پیشرفته در کهکشان رایج باشد، احتمال شناسایی چنین تمدنی در نزدیکی زمین را افزایش می‌دهد.
به گزارش ایسنا، اخبار جدید حاکی از آن است که انسان تا 1500 سال آینده حیات فرازمینی را کشف نخواهد کرد. دلایل موجهی برای وجود موجودات بیگانه هوشمند در مناطق دیگر کهکشان وجود دارد و ممکن است محل آن‌ها به زمین نزدیکتر از تصورات پیشین باشد.
اگر اشکال حیات پیشرفته در کهکشان رایج باشد، احتمال شناسایی چنین تمدنی در نزدیکی زمین را افزایش می‌دهد. در اینجا به پنج دلیل اصلی برای باور به اینکه ممکن است انسان بتواند موجودات بیگار را به زودی شناسایی کند، اشاره شده است.
اول اینکه تعداد سیارات فراخورشیدی شناخته شده بسیار چشمگیر است. فضاپیمای کپلر به تنهایی 2326 سیاره را در اطراف ستارگان دیگر ثبت کرده است. بنظر می‌رسد که ستارگان بیگانه سرشار از سیاره هستند.
علاوه بر آن، آب حداقل به شکلیکه روی زمین وجود دارد، معمولا یکی از ملزومات حیات به شمار می‌رود. این ماده که زمانی تصور می‌شد در سیارات دیگر نادر باشد، اکنون در قمر اروپا، سیاره مریخ و قمر انسلادوس کشف شده است. این نشان می‌دهد که این مایع جهانی احتمالا در سیاراتی که دور ستارگان دیگر می‌چرخند، رایج است.
جمله "حیات همیشه راه خود را می‌یابد" تنها یک جمله از مجموعه پارک ژوراسیک نیست، بلکه واقعیتی در مورد انعطاف‌پذیری حیات است. در زمین اشکال مختلف حیات در مناطق بدون نور، اکسیژن و سایر عوامل مورد نیاز برای بیشتر موجودات، تکامل می‌یابند.
بسیاری از پیش‌زمینه های حیات از جمله پروتئین‌ها، چربی‌ها و کربوهیدارت‌ها در دنباله‌دارها، قمرها و سیارات مشاهده شده‌اند. این مولکول‌های پیچیده آلی در جو قمر تیتان تا سحابی اوریون دیده می‌شوند.
در سال 1977، جری اهمان، ستاره‌شناس آمریکایی که بر روی تلسکوپ رادیویی گوش بزرگ کار می‌کرد، به دنبال سیگنال‌هایی از تمدن هوشمند بیگانه می‌گشت. ناگهان یک سیگنال دریافت شد که بسیار شبیه تماس از فضای خارجی بود. این سیگنال 72 ثانیه طول کشید اما هیچگاه تکرار نشد. مطالعات کنونی نشان داده که این خوانش احتمالا در نتیجه عبور یک دنباله‌دار از میان فضا بوده است. این سیگنال هنوز محتمل‌ترین دلیل مشاهده شده برای تماس از سوی موجودات بیگانه است.
برخی محققان مدعی شده‌اند که همه این عوامل ممکن است به ارتباط تمدن‌های بیگانه با انسان برای اولین بار در چند دهه آینده منجر شود. با گذشت زمان، میزان شواهدی که از وجود حیات در جهان دیگر پشتیبانی می‌کنند، بیشتر می‌شود.
الن استفان، دانشمند ارشد ناسا اظهار کرد: من فکر می‌کنم که طی یک دهه آینده نشانه‌های محکمی از حیات در ورای زمین شناسایی شوند و تصور می‌کنم که طی 20 تا 30 سال آینده به شواهد قطعی دست یابیم. ما می‌دانیم کجا را چگونه باید بررسی کنیم. در بیشتر موارد ما از فناوری لازم برخورداریم و در مسیر اجرایی کردن آن هستیم. بنابراین معتقدم که قطعا در مسیر درست قرار داریم.
در سال 2020، ناسا یک کاوشگر جدید را به مریخ ارسال خواهد کرد که بطور خاص برای کشف شواهد حیات در زیر سطح این سیاره طراحی شده است.
معادله دریک که توسط فرانک دریک، ستاره‌شناس آمریکایی ساخته شده، برای تخمین تعداد تمدن‌های موجود در کهکشان راه شیری طراحی شد. اگر تعداد عوامل کافی مانند تعداد سیارات فراخورشیدی و کسری که ممکن است از حیات برخوردار باشند، در این معادله به نفع حیات باشد، احتمالا موجودات بیگانه در نزدیکی ما خواهند بود.
به گزارش ایسنا، اخبار جدید حاکی از آن است که انسان تا 1500 سال آینده حیات فرازمینی را کشف نخواهد کرد. دلایل موجهی برای وجود موجودات بیگانه هوشمند در مناطق دیگر کهکشان وجود دارد و ممکن است محل آن‌ها به زمین نزدیکتر از تصورات پیشین باشد.
اگر اشکال حیات پیشرفته در کهکشان رایج باشد، احتمال شناسایی چنین تمدنی در نزدیکی زمین را افزایش می‌دهد. در اینجا به پنج دلیل اصلی برای باور به اینکه ممکن است انسان بتواند موجودات بیگار را به زودی شناسایی کند، اشاره شده است.
اول اینکه تعداد سیارات فراخورشیدی شناخته شده بسیار چشمگیر است. فضاپیمای کپلر به تنهایی 2326 سیاره را در اطراف ستارگان دیگر ثبت کرده است. بنظر می‌رسد که ستارگان بیگانه سرشار از سیاره هستند.
علاوه بر آن، آب حداقل به شکلیکه روی زمین وجود دارد، معمولا یکی از ملزومات حیات به شمار می‌رود. این ماده که زمانی تصور می‌شد در سیارات دیگر نادر باشد، اکنون در قمر اروپا، سیاره مریخ و قمر انسلادوس کشف شده است. این نشان می‌دهد که این مایع جهانی احتمالا در سیاراتی که دور ستارگان دیگر می‌چرخند، رایج است.
جمله "حیات همیشه راه خود را می‌یابد" تنها یک جمله از مجموعه پارک ژوراسیک نیست، بلکه واقعیتی در مورد انعطاف‌پذیری حیات است. در زمین اشکال مختلف حیات در مناطق بدون نور، اکسیژن و سایر عوامل مورد نیاز برای بیشتر موجودات، تکامل می‌یابند.
بسیاری از پیش‌زمینه های حیات از جمله پروتئین‌ها، چربی‌ها و کربوهیدارت‌ها در دنباله‌دارها، قمرها و سیارات مشاهده شده‌اند. این مولکول‌های پیچیده آلی در جو قمر تیتان تا سحابی اوریون دیده می‌شوند.
در سال 1977، جری اهمان، ستاره‌شناس آمریکایی که بر روی تلسکوپ رادیویی گوش بزرگ کار می‌کرد، به دنبال سیگنال‌هایی از تمدن هوشمند بیگانه می‌گشت. ناگهان یک سیگنال دریافت شد که بسیار شبیه تماس از فضای خارجی بود. این سیگنال 72 ثانیه طول کشید اما هیچگاه تکرار نشد. مطالعات کنونی نشان داده که این خوانش احتمالا در نتیجه عبور یک دنباله‌دار از میان فضا بوده است. این سیگنال هنوز محتمل‌ترین دلیل مشاهده شده برای تماس از سوی موجودات بیگانه است.
برخی محققان مدعی شده‌اند که همه این عوامل ممکن است به ارتباط تمدن‌های بیگانه با انسان برای اولین بار در چند دهه آینده منجر شود. با گذشت زمان، میزان شواهدی که از وجود حیات در جهان دیگر پشتیبانی می‌کنند، بیشتر می‌شود.
الن استفان، دانشمند ارشد ناسا اظهار کرد: من فکر می‌کنم که طی یک دهه آینده نشانه‌های محکمی از حیات در ورای زمین شناسایی شوند و تصور می‌کنم که طی 20 تا 30 سال آینده به شواهد قطعی دست یابیم. ما می‌دانیم کجا را چگونه باید بررسی کنیم. در بیشتر موارد ما از فناوری لازم برخورداریم و در مسیر اجرایی کردن آن هستیم. بنابراین معتقدم که قطعا در مسیر درست قرار داریم.
در سال 2020، ناسا یک کاوشگر جدید را به مریخ ارسال خواهد کرد که بطور خاص برای کشف شواهد حیات در زیر سطح این سیاره طراحی شده است.
معادله دریک که توسط فرانک دریک، ستاره‌شناس آمریکایی ساخته شده، برای تخمین تعداد تمدن‌های موجود در کهکشان راه شیری طراحی شد. اگر تعداد عوامل کافی مانند تعداد سیارات فراخورشیدی و کسری که ممکن است از حیات برخوردار باشند، در این معادله به نفع حیات باشد، احتمالا موجودات بیگانه در نزدیکی ما خواهند بود.
