این روزها مطلبى از شهید مظلوم مرحوم آیت‌الله بهشتى در سایت‌ها انتشار یافته که خواندنى است و بیش از آن هم محتاج توجه و عمل است: رفقای مورد اعتماد نقل می‌کنند که فلانی را خواستیم و گفتیم: آقا تو چرا پشت سرِ فلان آقا این‌قدر حرف می‌‌زنی؟ رفته‌ای منبر و گفته‌ای؛ از کتاب این‌‌آقا در فلان شماره فلان‌مجله ضدّ اسلامی این مطلب نقل شده است، آخر تو این حرف را با چه مستندی می‌گویی؟
آن آقا در پاسخ گفته: من چنین چیزی را روی منبر نگفتم، نوار آقا را می‌آورند و می‌گویند این حرف‌هایی است که شما زده‌ای، نوارت را گوش کن، نوار را گوش کرده و دیده بله این حرف‌ها را زده است. بعد پرسیده‌اند روی چه حساب این حرف‌ها را زدی؟ می‌گوید: مگر چنین چیزی درست نیست؟ گفته‌اند: تو روی منبر آدرس دادی و گفتی در فلان‌صفحه، فلان‌شماره، فلان‌مجله، این مطلب از فلان کتاب این آقا نقل شده است. این مجله و این شماره اش و این همان صفحه‌ای که گفتی، آن مطلب کجاست؟ آقا! مگر تو به این آیه قرآن کریم اعتقاد نداری که می‌فرماید: «مَا یلْفِظُ مِن قَوْل إِلاَّ لَدَیهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ»(ق / آیه 18) سخنی از زبان انسان بیرون نمی‌آید مگر اینکه در کنار این سخن دستگاهی مراقب و حسابگر به کار و به ضبط گفتار شما گمارده شده است؟! بعد از این همه می‌گوید:«حقیقتش این است که من خودم ندیده بودم، فلان آقا گفت: به فلان مؤسسه تلفن زدم و گفتم: در فلان شماره مجله چنین چیزی هست؟ گفته: بله، چنین چیزی هست، من هم قبول کردم و با خود گفتم پس مطلب همین‌‌طور است».
«اما متأسفانه وقتی از این آقا خواسته شده تا این رویه را کنار بگذارد. در جواب گفته است: این آقا و این کتاب، مخالف رسالت جد من است و من باید او را بکوبم ولو به دروغ باشد.
این پاسخ این آقا بود که دشمن را باید کوبید ولو به دروغ باشد! منحرف بودن این کار واضح است. مسلمان متعهد در این‌گونه موارد هم در برابر آزمایش قرار می‌گیرد، این جا‌ها هم خود را نگه می‌‌دارد، حتی اگر در برابرش به دشمن او تهمت بزنند، چهره موافق نشان ندهد. چرا؟ چون پیکارش فی‌سبیل‌الله است. کسی که بخواهد در راه کمال و پاکی مطلق و خدایی که ما برای او نامی بهتر از این کمال مطلق شاید به زحمت بتوانیم پیدا کنیم، پیکار کند، او نمی‌‌تواند هیچ‌وقت از پاکی به کمک ناپاکی دفاع کند. چون این پیکار، دیگر پیکار فی‌سبیل‌الله نیست».
