گروه سیاسی صراط - محمدباقر قالیباف، یک سال مانده به انتخابات 96، 11 سال پس از جلوس بر صندلی شهرداری تهران و یک روز پس از آنکه گفته بود در شهرداری کار سیاسی نمی کند، افطاری دادن توسط زیرمجموعه هایش را ممنوع کرد.
به گزارش گروه سیاسی صراط، این اقدام قالی باف در حالی است که او سی ام اردیبهشت ماه، شاید برای جبران عقب ماندن از هیاهوی تبلیغاتی محمود احمدی نژاد، در حمله ای به عملکرد دولت روحانی، به کنایه گفته بود: "اگر برخی با کلیدشان نتوانستند مشکلات کشور را حل کنند، برای کلیدشان قفل درست نکنند."
ضیافت افطار قالی باف برای هنرمندان در سال 94
اظهارات قالی باف و دستور ممنوعیت افطاری توسط او که با چاشنی تبلیغات رسانه ای به نفع شهردار تکنوکرات پایتخت همراه شده، یادآور اقداماتی مشابه در سال گذشته است؛ درست در حوالی سالگرد انتخاب میلیمتری روحانی و شکست قالی باف. او سال گذشته هم دولت را به صراحت به کار انتخاباتی متهم کرد و گفت: "گویی هدف دولت برای دستیابی به توافق، رفع تحریم‌ها نیست، بلکه جلب آرای سیاسی برای پیروزی در انتخابات آتی است".
همان سال قالی باف اندکی پس از آن اظهارات توفانی، دستور لغو یک ضیافت افطاری در برج میلاد را داد که به گفته نادر قاضی پور، هزینه آن برای هر نفر از 150 تا 300 هزار تومان بود. آن دستور قالی باف نیز با موجی از اسطوره سازی ها از شهردار تهران همراه شده بود.
حال سوال اینجاست که چرا دستورهایی چنین ساده و درون سازمانی مانند ممنوعیت افطاری دادن توسط زیرمجموعه های شهرداری تهران ناگهان به صورت گسترده ای رسانه ای می شوند تا چهره یک "قدیس" از شهردار تهران بسازند؟
ابهام دیگر آنکه آیا قالی باف که یکی از طولانی ترین دوره های مدیریتی در جمهوری اسلامی را به نام خود ثبت کرده و یازدهمین سال شهرداری اش را در تهران سپری می کند، تازه و یک سال ماده به انتخابات ریاست جمهوری سال 96 به یاد ممنوع کردن افطاری از بیت المال افتاده است؟
آیا چنین دستورهای انقلابی(!) و قابل تاملی تنها در شرایطی مجال بروز پیدا می کنند که عملکرد ضعیف دولت رقبا را به تصاحب پاستور امیدوار کرده و البته رقبای درون جناحی نیز از هیچ تلاشی برای سفرهای بهاری خود فروگذار نکرده اند؟
به گزارش گروه سیاسی صراط، این اقدام قالی باف در حالی است که او سی ام اردیبهشت ماه، شاید برای جبران عقب ماندن از هیاهوی تبلیغاتی محمود احمدی نژاد، در حمله ای به عملکرد دولت روحانی، به کنایه گفته بود: "اگر برخی با کلیدشان نتوانستند مشکلات کشور را حل کنند، برای کلیدشان قفل درست نکنند."
ضیافت افطار قالی باف برای هنرمندان در سال 94
اظهارات قالی باف و دستور ممنوعیت افطاری توسط او که با چاشنی تبلیغات رسانه ای به نفع شهردار تکنوکرات پایتخت همراه شده، یادآور اقداماتی مشابه در سال گذشته است؛ درست در حوالی سالگرد انتخاب میلیمتری روحانی و شکست قالی باف. او سال گذشته هم دولت را به صراحت به کار انتخاباتی متهم کرد و گفت: "گویی هدف دولت برای دستیابی به توافق، رفع تحریم‌ها نیست، بلکه جلب آرای سیاسی برای پیروزی در انتخابات آتی است".
همان سال قالی باف اندکی پس از آن اظهارات توفانی، دستور لغو یک ضیافت افطاری در برج میلاد را داد که به گفته نادر قاضی پور، هزینه آن برای هر نفر از 150 تا 300 هزار تومان بود. آن دستور قالی باف نیز با موجی از اسطوره سازی ها از شهردار تهران همراه شده بود.
حال سوال اینجاست که چرا دستورهایی چنین ساده و درون سازمانی مانند ممنوعیت افطاری دادن توسط زیرمجموعه های شهرداری تهران ناگهان به صورت گسترده ای رسانه ای می شوند تا چهره یک "قدیس" از شهردار تهران بسازند؟
ابهام دیگر آنکه آیا قالی باف که یکی از طولانی ترین دوره های مدیریتی در جمهوری اسلامی را به نام خود ثبت کرده و یازدهمین سال شهرداری اش را در تهران سپری می کند، تازه و یک سال ماده به انتخابات ریاست جمهوری سال 96 به یاد ممنوع کردن افطاری از بیت المال افتاده است؟
آیا چنین دستورهای انقلابی(!) و قابل تاملی تنها در شرایطی مجال بروز پیدا می کنند که عملکرد ضعیف دولت رقبا را به تصاحب پاستور امیدوار کرده و البته رقبای درون جناحی نیز از هیچ تلاشی برای سفرهای بهاری خود فروگذار نکرده اند؟
دنبال هر بهانه ای هستید تا تخریب راه بندازید
هرچی بدبختی میکشیم از حماقت های امثال شماست و الا 92 به این بدبختی نمی افتادیم
قالیباف و احمدی نژاد بدند استاد جلیلی خوبه!
نه مثل بعضی ها بگه وظیفه دولت مسکن ساختن نیست.
واقعا افرادی مثل این آقا چرا باید این همه مسئول باشن و هر روز بلند پروازتر از دیروز باشن؟
اصلا انگار رسالت صراط اینه که قالیبافو بزنه
خب بدتون میاد ازش بیاد
شاخصه سایتتون شده علیه قالیباف خبر زدن
منم همچین علیه السلام نمی دونمش اما آدما رو با کارای خوب و بد باید دید نه اینجوری!
ضمنا باید برای تکنوکرات خواندن قالیباف ازش حلالیت بطلبید.