به گزارش ایسنا، دکتر محمدعلی مولوی در سال 1300 شمسی در تبریز متولد شد و چهار سال ابتدایی را در تبریز و بقیه دوران دبستان، دبیرستان و دانشکده پزشکی را در تهران سپری کرد. بعد از گذراندن دوره عمومی برای مدت چهار سال عازم پاریس و به عنوان دستیار خارجی در بیمارستان کودکان پاریس در بخش پرفسور لامی استاد کودکان و ژنتیک مشغول به فعالیت شد.
مولوی، در سال 1332 به ایران بازگشت و پس از گذراندن آزمون جامعی، وارد کادر هیات علمی دانشگاه تهران در بخش دکتر منوچهر اقبال شد و از همان زمان اقدام به تدریس دروس مرتبط با علم ژنتیک کرد.
وی در سال 1962 از طرف سازمان بهداشت جهانی برای تکمیل دوره ژنتیک عازم دانمارک و در سال 1964 برای گذراندن دوره یک ماهه عازم آمریکا و در سال 1336 از طرف این سازمان به عنوان کارشناس ژنتیک معرفی شد.
دکتر مولوی علاوه بر تالیف مقالات علمی، در راهنمایی رساله‌های متعدد در زمینه بیماری‌های ارثی کودکان و عفونی مشارکت داشته است.
وی در سال 1336 در کنگره بین المللی کودکان، دو بیمار مبتلا به نشانگان فریاد گربه را معرفی کرد و در سال 1340 انجمن ژنتیک با شرکت کلیه متخصصان ژنتیک انسانی، دامی و گیاهی تاسیس کرد.
این محقق علم ژنتیک در سال 1345 فعالیت خود را در بیمارستان زنان بخش خصوصی شروع کرد به گونهای که امروزه آزمایشگاه خصوصی وی از معتبرترین مراکز ژنتیک به شمار می‌رود و در سال 1340 در بیمارستان امام خمینی(ره) (یک‌هزار تختخوابی) به کمک دکتر نفیسی و دکتر خاوری بخش سیتوژنتیک را راه‌اندازی کرد.
وی در سال 1955 مأموریت یافت تا مرکز تحقیقات ژنتیک را در بیمارستان حمایت مادران (بیمارستان شهید اکبر آبادی کنونی) دایر کند ولی بعدها به دلیل بی‌توجهی به این مرکز تحقیقاتی 27 تن از کارمندان آن به بخش‌های دیگر منتقل شدند.
دکتر مولوی نخستین کسی است که علم ژنتیک انسانی را در سال 1932 به ایران آورد و آن را به‌صورت رایگان به مدت 30 سال در دانشکده پزشکی تدریس کرد. وی همچنین سه مرکز ژنتیک بیمارستان اکبرآبادی، دانشکده توانبخشی و بهزیستی را در کشور راه اندازی کرده است.
وی در سال 1378 به سبب کوششهای بی‌دریغ در رشته پزشکی، از طرف وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی وقت، لوح تقدیر و مدال دریافت کرد.
پدر علم ژنتیک ایران امروز یکشنبه 16 خرداد به علت ابتلا به بیماری سرطان پانکراس در بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه دار فانی را وداع گفت.
