روزنامه ایران چندی است اقدام به انتشار هفتگی ویژه نامه هایی برای دکوراسیون، آشپزخانه و خودرو و "آخر هفته" می کند.
این ویژه نامه ها که هم اکنون و به صورت منظم و تمام گلاسه به چاپ می رسد، به محلی برای تبلیغ کالاهای لوکس و گران قیمت خارجی تبدیل شده و با نگاهی گذرا به محصولات تبلیغ شده در این ویژه نامه ها می توان فهمید که اکثر آنها مورد استفاده قشر مرفه جامعه است.
باید گفت که این ویژه نامه ها در واقع محلی برای تبلیغ کالاهای گران قیمت خارجی است تا جایی که حتی در بخش اصطلاح آموزشی این ضمائم رایگان روزنامه ایران نیز، رنگ و بوی تبلیغی وجود دارد و اقدام به مصاحبه با مدیران نمایندگی شرکت های خارجی در ایران می کند.
متاسفانه بر خلاف تاکیدات رهبر فرزانه انقلاب مبنی بر استفاده از کالاهای داخلی، روزنامه ایران در هر سه ویژه نامه خود، بدون توجه به این رهنمود رهبر انقلاب، تنها و تنها کالاهای لوکس خارجی را تبلیغ می کند.
این ویژه نامه ها سعی می کند زندگی مدرن و ایده آل را تنها با استفاده از کالاهای غربی امکان پذیر جلوه دهند. همانطور که در بخش های مختلف این ضمائم می توان خودروها، یخچال، دکوراسیون و جزیی ترین لوازم زندگی غربی نظیر قهوه جوش و ... را مشاهده کرد.
این گونه تبلیغات کالاهای خارجی علاوه بر ایجاد تب مصرف گرایی، سعی می کند ذائقه مصرفی جامعه و به عبارت بهتر سبک زندگی جامعه ایرانی را دچار تغییرات عمده کرده و میل مردم نسبت به کالاهای ساخت داخل را کاهش دهد.
همچنین در ویژه نامه "آخر هفته" که معمولا سه شنبه ها به چاپ می رسد، تبلیغات ورزش های گران قیمت و خارج از عرف جامعه اسلامی ایران دیده می شود.
گفتنی است هزینه تبلیغ در داخل این ضمائم روزنامه ایران از مبلغ 1/6 تا 3 میلیون تومان و نسبت به محل درج آگهی متفاوت است. با توجه به جدولی که در خود این نشریه درج شده و همچنین تعداد صفحات ویژه نامه ها، به این نتیجه خواهید رسید که روزنامه ایران با انتشار هر ویژه نامه، حدود 35 میلیون تومان از محل تبلیغات سود می برد. این مبلغ بدون احتساب پولی است که در قالب گزارش برای شرکت های مختلف در این ویژه نامه ها کار می شود.
این درآمد میلیونی با در نظر گرفتن چاپ سه ویژه نامه در هفته و سود تقریبا 100 میلیونی موسسه ایران، به مبلغی حدود 400 میلیون تومان در ماه می رسد و در نتیجه می توان با محاسبه ای ساده فهمید که روزنامه ایران تنها از محل انتشار این ضمائم به سود سالیانه تقریبی 4 میلیارد تومان دست پیدا می کند.
چندی پیش مشرق از سود 14 میلیارد تومانی روزنامه ایران در سال 89 خبر داده بود که مطمئنا سودآوری روزنامه ایران در سال 90 و با توجه به انتشار این ضمائم بیشتر خواهد شد.
اما این سوال مطرح است که انتشار این ویژه نامه ها آن هم با هدف تبلیغ محصولات خارجی چه ضرورتی برای روزنامه ایران دارد؟ آیا چاپ و نشر چنین ضمیمه هایی با هزینه کلان روزنامه دولت نوعی اسراف بیت المال محسوب نمی شود؟
