صراط: مرناق، تونس- اولفا حمرونی در جعبه‌ای کوچکی در اتاقش عکسی
دارد که بسیار برایش ارزشمند است. عکس یکی از دخترانش است با موهای
قهوه‌ای و لبخندی بر لب. عکس قبل از ترک خانه و پیوستن دختر و خواهرش به
نیروهای داعش در لیبی گرفته‌شده بود.
به گزارش واشنگتن پست، اکنون حمرونی تلاش دارد دختران نوجوانش را به تونس بازگرداند. همچنین تلاش دارد اجازه ندهد دو دختر دیگرش به داعش بپیوندند.
او می‌گوید: "نگران دو دختر کوچکم هستم. آن‌ها هنوز هم ایدئولوژی خواهران بزرگ‌ترشان را دارند."
دو دختر کوچک او یازده و سیزده سال دارند.
صدها زن مسلمان ازجمله زنان غربی به مناطق جنگی در سوریه و عراق سفرکرده‌اند تا زندگی جدیدی در گروه تروریستی داعش آغاز کنند. اکنون این گروه زنان را به سفر به لیبی نیز تشویق می‌کند که نشان‌دهنده تغییری مهم در استراتژی این شبکه تروریستی است؛ زیرا هر روز با تهدیدها و محدودیت‌های بیشتری در خاورمیانه روبرو می‌شود.
اکثر زنان افراط‌گرا به داعش می پیوند تا با جنگجویان این گروه ازدواج‌کرده و برایشان فرزند به دنیا آورند. به گفته‌ی کارشناسان این رویه به نیروهای داعش کمک می‌کند همانند سوریه، در لیبی نیز حکومتی بر پا کنند. تشکیل بنیادهای خانواده نفوذ و ایدئولوژیِ داعش در منطقه را تحکیم می‌کند که درنتیجه ریشه‌کن کردن نظامیان داعش در شمال آفریقا برای غرب و دولت‌های محلی بسیار دشوارتر خواهد بود.
ملانی اسمیت محققی در موسسه‌ای در لندن که بر افراط‌گرایی خشن تمرکز دارد می‌گوید: " داعش در تبلیغات رسمی لیبی را به‌عنوان مرکز خلافت جدید خود معرفی کرده است. با استقبال زنان غربی از این مقر جدید، داعش نیاز دارد پایه‌هایش را در قلمرو جدیدش تحکیم کند."
وی ادامه داد: "زمانی که رهبر این گروه ابوبکر بغدادی در سال 2014 "خلافت" خود را اعلام کرد؛ در کنار مهندسان، پزشک‌ها، وکلا و معماران مرد از زنان نیز برای عضویت در این گروه دعوت کرد و گفت وظیفه اصلی زنان بچه دارشدن و افزایش جمعیت منطقه است." زنان وظیفه‌دارند همسرانی مطیع و وظیفه‌شناس برای جنگجویان داعش باشند. به‌عنوان مادر، نسل بعدی مبارزان را تربیت کنند. برخی زنان وظایف جنگی نیز دارند.
رحما 17 ساله به همسریِ نورالدین چوچان فرمانده نظامی ارشد داعش درآمد که گمان می‌رود در نوزده فوریه توسط حملات هوایی آمریکا در یکی از شهرهای لیبی کشته‌شده است. خواهر هجده‌ساله‌اش غفران با نظامیِ دیگری ازدواج کرد که پس از این حملات کشته شد. او شش ماه قبل فرزندی به دنیا آورد.
اکنون هر دو خواهر در بازداشت یک گروه نظامی ضد داعش در طرابلس، پایتخت لیبی به سر می‌برند.
چند روز پیش، مادرشان در خانه کوچک و اجاره‌ای‌اش در مرناق نشسته بود و به‌عکس رحما نگاه می‌کرد.
او با صدایی محزون و آرام گفت: "دخترانم قبلاًاین‌گونه نبودند"
از تی‌شرت به نقاب
این دو خواهر به موسیقی راک علاقه داشتند.
رحما گیتار می‌زد. او و غفران معمولاًتی‌شرت به تن می‌کردند و با پسرها به کافی‌شاپ می رفتند. مادرشان می‌گوید برخلاف بسیاری از زنان مسلمان، حتی به سر کردن روسری هم علاقه‌ای نداشتند.
اما زندگیِ خانوادگی سختی داشتند. پدرشان نمی‌توانست کار پیدا کند و معمولاً مست به خانه بازمی‌گشت. در سال 2011 حمرونی از او جدا شد.
در آن زمان، تونس در بحبوحه بهار عربی بود. با سقوط بن علی و آزادی‌های بعد از برکناری او؛ افراط‌گرایان مذهبی به جوانان ناراضی و ناامید که شغلی برای خود نمی‌یافتند، نزدیک شدند.
یک گروه افراط‌گرا اردوگاهی برای آموزش‌های اسلامی در مقابل منزل حمرونی در سوسه برپا کرد.
این گروه با یک بلندگو از جوانان می‌خواست عادت‌های غربی خود را کنار بگذارند و درباره عواقب فاجعه بارش به آن‌ها هشدار می‌داد.
اول غفران و سپس رحما به عضویت این گروه درآمدند.
حمرونی گفت: "خوشحال بودم که دخترانم به اسلام احترام می‌گذارند."
آن‌ها شروع به پوشیدن نقاب کردند. دیگر تلویزیون نگاه نمی‌کردند؛ به جز برنامه‌های مذهبی. دیگر با مردها دست نمی‌دادند. آن‌ها دو خواهرکوچک‌تر خود را به ترک مدرسه تحریک می‌کردند زیرا عقیده داشتند مدرسه آن‌ها سکولار است و "کافران" در آنجا تدریس می‌کنند.
یک روز رحما گیتار و سی‌دی‌هایش را دور ریخت. اکنون موسیقی غربی حرام بود. روز بعد تی‌شرت‌هایشان را دور ریختند. آن‌هاعکس‌های بدون حجابشان را سوزاندند. تمام عکس‌ها جز عکسی که مادرشان در جعبه نگه می‌دارد.
آن موقع کنترلم را ازدست‌داده بودم
طبق آمار وزارت زنان این کشور، بیش از 700 زن به داعش و دیگر گروه‌های نظامی در سوریه و عراق پیوسته‌اند. بدرا گالول از مرکز مطالعات و تحقیقات امنیتی و نظامی تخمین می‌زند بیش از هزار زن خارجی در گروه‌های ناظمی در لیبی وجود دارند که حدود 300 تن آن‌ها تونسی هستند. دیگر زنان از سودان، مصر، مراکش و همچنین از کشورهای غربی‌اند.
گالول می‌گوید: "این زنان به‌عنوان همسر، مادر و معلمان مذهبی برای آموزش قوانین داعش خدمت می‌کنند. همچنین برای جنگ و عملیات انتحاری آموزش می‌بینند."
کارشناسان در فضای مجازی متوجه تلاش این گروه برای جذب بیشتر زنان به شهر ساحلیِ سرت در لیبی شده‌اند. داعش این شهر را در ناآرامی‌های ایجادشده پس از مرگ قذافی در اکتبر 2011 فتح کرد. در پیام‌های توییتر زنان داعشی دیگران را به رفتن به لیبی تشویق می‌کنند و تذکر می‌دهند که راه‌های ورود به سوریه از ترکیه مسدود است.
در سال 2014، رحما و غفران در مراسم جشنی به مناسبت شهادت نیروهای تونسی سوریه شرکت کردند. از طریق رسانه‌های جمعی و وب‌سایت‌های گوناگون، آن‌ها از حضور نیروهای مسلح در آن منطقه باخبر شدند و پرچم‌های سیاه داعش را در اتاق‌هایشان آویختند.
تایسین 11 ساله می‌گوید: "می‌دیدم که به کودکان آموزش می‌دادند تا تک‌تیرانداز شوند." و اییا 13 ساله می‌گوید: "همیشه به من می‌گفتند عضو داعش شوم و برای مبارزه به میدان جنگ بروم."
در اواخر 2014 حمرونی با خانواده‌اش از مرز گذشت و برای یافتن کار به شهر زاویه در لیبی رفت. هنوز خشونت جنگ به این شهر کشیده نشده است.
چند هفته بعد غفران از خانه فرار کرد. دو روز بعد خانواده به تونس بازگشتند. حمرونی حرکات رحما را زیر نظر گرفت و او را محدود کرد اما نتوانست جلوی دخترش را بگیرد.
تابستان گذشته، او نیز ناپدید شد.
باید مبارزه کنیم
در لیبی، زمانی که غفران همسر یک جنگجوی داعش بود، رحما کار با اسلحه را می‌آموخت.
مادرش فکر می‌کند او به همراه دیگر افراط‌گرایان تونسی در شهر صبراته بود تا به کشور حمله کنند. پس از حملات هوایی آمریکا، این دو خواهر دستگیر شدند.
در یک مصاحبه تلفتی احمد عمران سخنگوی نظامیان لیبی دستگیری این دو خواهر را تأیید کرد اما از دادن اطلاعات بیشتر امتناع کرد.
حمرونی در تلویزیون ملی حاضرشده است و به دولت برای عدم تلاش بیشتر در آزاد کردن دخترانش اعتراض کرده است؛ گرچه می‌داند در صورت آزادی دخترانش زندانی خواهند شد.
حمرونی دیگر به دو دختر کوچکش اجازه استفاده از فیسبوک را نمی‌دهد. چند باری که دختران بزرگش با خانه تماس گرفتند، اجازه نداد با دو خواهر کوچکشان صحبت کنند.
تایسین دختر کوچک حمرونی که لباس صورتی و روسری مشکی به سر داشت گفت: " من طرفدار داعش نیستم."
اما با ادامه مکالمه مشخص شد که او نیز تا حدی تحت تأثیر ایدئولوژی داعش قرار دارد.
تایسین ادامه داد: "کافران باید کشته شوند. آن‌هامی‌خواهند اسلام را نابود کنند و ما باید مبارزه کنیم."
او نام عروسکش را رحما گذاشته است.
به گزارش فرارو، زمانی که از او پرسیده شد نظرش درباره عضویت خواهرانش در داعش چیست پاسخ داد: " کار درستی کردند."
به گزارش واشنگتن پست، اکنون حمرونی تلاش دارد دختران نوجوانش را به تونس بازگرداند. همچنین تلاش دارد اجازه ندهد دو دختر دیگرش به داعش بپیوندند.
او می‌گوید: "نگران دو دختر کوچکم هستم. آن‌ها هنوز هم ایدئولوژی خواهران بزرگ‌ترشان را دارند."
صدها زن مسلمان ازجمله زنان غربی به مناطق جنگی در سوریه و عراق سفرکرده‌اند تا زندگی جدیدی در گروه تروریستی داعش آغاز کنند. اکنون این گروه زنان را به سفر به لیبی نیز تشویق می‌کند که نشان‌دهنده تغییری مهم در استراتژی این شبکه تروریستی است؛ زیرا هر روز با تهدیدها و محدودیت‌های بیشتری در خاورمیانه روبرو می‌شود.
اکثر زنان افراط‌گرا به داعش می پیوند تا با جنگجویان این گروه ازدواج‌کرده و برایشان فرزند به دنیا آورند. به گفته‌ی کارشناسان این رویه به نیروهای داعش کمک می‌کند همانند سوریه، در لیبی نیز حکومتی بر پا کنند. تشکیل بنیادهای خانواده نفوذ و ایدئولوژیِ داعش در منطقه را تحکیم می‌کند که درنتیجه ریشه‌کن کردن نظامیان داعش در شمال آفریقا برای غرب و دولت‌های محلی بسیار دشوارتر خواهد بود.
ملانی اسمیت محققی در موسسه‌ای در لندن که بر افراط‌گرایی خشن تمرکز دارد می‌گوید: " داعش در تبلیغات رسمی لیبی را به‌عنوان مرکز خلافت جدید خود معرفی کرده است. با استقبال زنان غربی از این مقر جدید، داعش نیاز دارد پایه‌هایش را در قلمرو جدیدش تحکیم کند."
وی ادامه داد: "زمانی که رهبر این گروه ابوبکر بغدادی در سال 2014 "خلافت" خود را اعلام کرد؛ در کنار مهندسان، پزشک‌ها، وکلا و معماران مرد از زنان نیز برای عضویت در این گروه دعوت کرد و گفت وظیفه اصلی زنان بچه دارشدن و افزایش جمعیت منطقه است." زنان وظیفه‌دارند همسرانی مطیع و وظیفه‌شناس برای جنگجویان داعش باشند. به‌عنوان مادر، نسل بعدی مبارزان را تربیت کنند. برخی زنان وظایف جنگی نیز دارند.
رحما 17 ساله به همسریِ نورالدین چوچان فرمانده نظامی ارشد داعش درآمد که گمان می‌رود در نوزده فوریه توسط حملات هوایی آمریکا در یکی از شهرهای لیبی کشته‌شده است. خواهر هجده‌ساله‌اش غفران با نظامیِ دیگری ازدواج کرد که پس از این حملات کشته شد. او شش ماه قبل فرزندی به دنیا آورد.
اکنون هر دو خواهر در بازداشت یک گروه نظامی ضد داعش در طرابلس، پایتخت لیبی به سر می‌برند.
چند روز پیش، مادرشان در خانه کوچک و اجاره‌ای‌اش در مرناق نشسته بود و به‌عکس رحما نگاه می‌کرد.
او با صدایی محزون و آرام گفت: "دخترانم قبلاًاین‌گونه نبودند"
از تی‌شرت به نقاب
این دو خواهر به موسیقی راک علاقه داشتند.
رحما گیتار می‌زد. او و غفران معمولاًتی‌شرت به تن می‌کردند و با پسرها به کافی‌شاپ می رفتند. مادرشان می‌گوید برخلاف بسیاری از زنان مسلمان، حتی به سر کردن روسری هم علاقه‌ای نداشتند.
اما زندگیِ خانوادگی سختی داشتند. پدرشان نمی‌توانست کار پیدا کند و معمولاً مست به خانه بازمی‌گشت. در سال 2011 حمرونی از او جدا شد.
در آن زمان، تونس در بحبوحه بهار عربی بود. با سقوط بن علی و آزادی‌های بعد از برکناری او؛ افراط‌گرایان مذهبی به جوانان ناراضی و ناامید که شغلی برای خود نمی‌یافتند، نزدیک شدند.
یک گروه افراط‌گرا اردوگاهی برای آموزش‌های اسلامی در مقابل منزل حمرونی در سوسه برپا کرد.
این گروه با یک بلندگو از جوانان می‌خواست عادت‌های غربی خود را کنار بگذارند و درباره عواقب فاجعه بارش به آن‌ها هشدار می‌داد.
اول غفران و سپس رحما به عضویت این گروه درآمدند.
حمرونی گفت: "خوشحال بودم که دخترانم به اسلام احترام می‌گذارند."
آن‌ها شروع به پوشیدن نقاب کردند. دیگر تلویزیون نگاه نمی‌کردند؛ به جز برنامه‌های مذهبی. دیگر با مردها دست نمی‌دادند. آن‌ها دو خواهرکوچک‌تر خود را به ترک مدرسه تحریک می‌کردند زیرا عقیده داشتند مدرسه آن‌ها سکولار است و "کافران" در آنجا تدریس می‌کنند.
یک روز رحما گیتار و سی‌دی‌هایش را دور ریخت. اکنون موسیقی غربی حرام بود. روز بعد تی‌شرت‌هایشان را دور ریختند. آن‌هاعکس‌های بدون حجابشان را سوزاندند. تمام عکس‌ها جز عکسی که مادرشان در جعبه نگه می‌دارد.
آن موقع کنترلم را ازدست‌داده بودم
طبق آمار وزارت زنان این کشور، بیش از 700 زن به داعش و دیگر گروه‌های نظامی در سوریه و عراق پیوسته‌اند. بدرا گالول از مرکز مطالعات و تحقیقات امنیتی و نظامی تخمین می‌زند بیش از هزار زن خارجی در گروه‌های ناظمی در لیبی وجود دارند که حدود 300 تن آن‌ها تونسی هستند. دیگر زنان از سودان، مصر، مراکش و همچنین از کشورهای غربی‌اند.
گالول می‌گوید: "این زنان به‌عنوان همسر، مادر و معلمان مذهبی برای آموزش قوانین داعش خدمت می‌کنند. همچنین برای جنگ و عملیات انتحاری آموزش می‌بینند."
کارشناسان در فضای مجازی متوجه تلاش این گروه برای جذب بیشتر زنان به شهر ساحلیِ سرت در لیبی شده‌اند. داعش این شهر را در ناآرامی‌های ایجادشده پس از مرگ قذافی در اکتبر 2011 فتح کرد. در پیام‌های توییتر زنان داعشی دیگران را به رفتن به لیبی تشویق می‌کنند و تذکر می‌دهند که راه‌های ورود به سوریه از ترکیه مسدود است.
در سال 2014، رحما و غفران در مراسم جشنی به مناسبت شهادت نیروهای تونسی سوریه شرکت کردند. از طریق رسانه‌های جمعی و وب‌سایت‌های گوناگون، آن‌ها از حضور نیروهای مسلح در آن منطقه باخبر شدند و پرچم‌های سیاه داعش را در اتاق‌هایشان آویختند.
تایسین 11 ساله می‌گوید: "می‌دیدم که به کودکان آموزش می‌دادند تا تک‌تیرانداز شوند." و اییا 13 ساله می‌گوید: "همیشه به من می‌گفتند عضو داعش شوم و برای مبارزه به میدان جنگ بروم."
در اواخر 2014 حمرونی با خانواده‌اش از مرز گذشت و برای یافتن کار به شهر زاویه در لیبی رفت. هنوز خشونت جنگ به این شهر کشیده نشده است.
چند هفته بعد غفران از خانه فرار کرد. دو روز بعد خانواده به تونس بازگشتند. حمرونی حرکات رحما را زیر نظر گرفت و او را محدود کرد اما نتوانست جلوی دخترش را بگیرد.
تابستان گذشته، او نیز ناپدید شد.
باید مبارزه کنیم
در لیبی، زمانی که غفران همسر یک جنگجوی داعش بود، رحما کار با اسلحه را می‌آموخت.
مادرش فکر می‌کند او به همراه دیگر افراط‌گرایان تونسی در شهر صبراته بود تا به کشور حمله کنند. پس از حملات هوایی آمریکا، این دو خواهر دستگیر شدند.
در یک مصاحبه تلفتی احمد عمران سخنگوی نظامیان لیبی دستگیری این دو خواهر را تأیید کرد اما از دادن اطلاعات بیشتر امتناع کرد.
حمرونی در تلویزیون ملی حاضرشده است و به دولت برای عدم تلاش بیشتر در آزاد کردن دخترانش اعتراض کرده است؛ گرچه می‌داند در صورت آزادی دخترانش زندانی خواهند شد.
حمرونی دیگر به دو دختر کوچکش اجازه استفاده از فیسبوک را نمی‌دهد. چند باری که دختران بزرگش با خانه تماس گرفتند، اجازه نداد با دو خواهر کوچکشان صحبت کنند.
تایسین دختر کوچک حمرونی که لباس صورتی و روسری مشکی به سر داشت گفت: " من طرفدار داعش نیستم."
اما با ادامه مکالمه مشخص شد که او نیز تا حدی تحت تأثیر ایدئولوژی داعش قرار دارد.
تایسین ادامه داد: "کافران باید کشته شوند. آن‌هامی‌خواهند اسلام را نابود کنند و ما باید مبارزه کنیم."
او نام عروسکش را رحما گذاشته است.
به گزارش فرارو، زمانی که از او پرسیده شد نظرش درباره عضویت خواهرانش در داعش چیست پاسخ داد: " کار درستی کردند."
