پیمان زمانی | هر چند وضعیت خـدمـات‌رسانـی نـامـنــاســب بیمـارستـان‌هـا و مـراکز درمـانی مـصـداق «عـیان بی‌نیاز از بیان» است و کسی نیست که برای یک‌بار هم که شده، با این نابسامانی در ساختار مراکز درمانی و اورژانس‌ها دست و پنجه نرم نکرده باشد، اما اعتراف به این نابسامانی از زبان مدیران وزارت بهداشت، لطفی دیگر دارد و تسکینی هر چند مقطعی برای دل‌های پر از شکایت مردم است. تازه‌ترین اعتراف دولتی به این موضوع را سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اظهار کرد و ظرفیت بیمارستان و اورژانس‌ها را در پاسخگویی به نیاز مردم بسیار خجالت‌آور خواند.
به گزارش «جوان»، برخوردهای نامناسب با بیماران و همراهان آنها، نپذیرفتن بیماران اورژانسی به علت نداشتن پول کافی، پاسکاری‌های اداری، زیرمیزی‌های کمرشکن برخی پزشکان و مواردي از این دست، از جمله معضلاتی است که گریبانگیر مراکز درمانی کشور است و هرچند قصه جدیدی نیست اما طی چند سال اخیر، روندی صعودی داشته و تشدید شده است.نپذیرفتن طلبه مجروح آمر به معروف که به علت چاقوکشی اراذل و بریدگی در ناحیه شاهرگ در آستانه مرگ قرار گرفته بود و پاسکاری وی بین نزدیک به ۱۴ بیمارستان تنها یکی از موارد بیشمار برخوردهای نامناسب مراکز درمانی با بیماران به ویژه بیماران اورژانسی است.
خجالت‌آور است!
حسن ابوالقاسمی، سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز روز گذشته در مراسم معارفه خود، در جایگاه یک مدیر دولتی بر وجود این مصائب در ساختار سازمانی بهداشت و سلامت کشور صحه گذاشت و وضعیت و ظرفیت خدمت‌رسانی بیمارستان‌ها و اورژانس‌ها به مردم را خجالت‌آور خواند و گفت: آدم خجالت می‌کشد هر وقت داخل اورژانس می‌رود چنین وضعیتی را مشاهده می‌کند.
یکی از عوامل ناکارآمدی سیستم رسیدگی اورژانسی به بیماران، ساختار کهنه و قدیمی‌آن است که بی‌توجه به تغییرات و گذر زمان و نیازهای روز، بر همان سیستم قدیمی‌خود متعهد مانده و درجا زده است.
نکته ای که ابوالقاسمی‌نیز به آن اشاره کرد و اظهار داشت: توجه به اورژانس‌ها دیر صورت پذیرفت و انتظارات مردم دیگر انتظارات ۲۰ سال گذشته نیست، زیرا مردم به خارج از کشور سفر می‌کنند و اورژانس‌های آنجا را مشاهده می‌کنند و حال ما باید کاری کنیم تا در سرویس‌های درمانی همه بیماران از خدمات درمانی یکسانی برخوردار شوند.
تقسیم بیمار به خصوصی و دولتی گناه کبیره است
با ورود بخش خصوصی به عرصه درمان و تعیین تعرفه‌های بسیار سنگین و نیز ارائه خدمات درمانی نامناسب به بیماران در بخش‌های درمان دولتی، نگاه دوگانه و تبعیض‌آمیزی به وجود آمده که پیام اصلی آن «پول داری بیا، پول نداری بمیر» است.
افرادی که از توان مالی مناسبی برخوردارند برای درمان به بیمارستان‌های خصوصی مراجعه می‌کنند و کسانی که توان مالی خوبی ندارند یا برای درمان باید به بیمارستان‌های دولتی قدم بگذارند
سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز با انتقاد از این وضعیت تبعیض‌آمیز، نگاه دوگانه به بیمار خصوصی و دولتی را نوعی گناه کبیره عنوان کرد.
دیوارها رنگ پریده‌تر از رنگ بیمار!
وضعیت بهداشتی و ظاهری ساختمان‌های درمانی هم از دیگر نقص‌هایی است که مورد انتقاد جدی مردم و منتقدان است و کسی هم پاسخگو نیست. بیمارستانی که ظاهری بیمار دارد چگونه از به سامان کردن سلامت بیماران دم می‌زند؟!
ابوالقاسمی نیز در این‌باره تصریح کرد: در برخی مشاهداتم می‌بینم که در برخی اتاق‌ها شش تا هفت تخت قرار گرفته و دیوارهای بیمارستان‌ها نیز رنگ پریده هستند، حال چگونه می‌شود با این وضعیت به مردم خدمات درمانی ارائه داد.
بنا به تأكيد وی، این حق مردم است که سرویس‌های خوب ببینند چون استاد خوب داریم اما مراکز مجهز نیستند.
اخلاق حرفه‌ای فقط در شعار!
هرچند پزشکان متعهد و اخلاقگرا کم نیستند، اما از دیگر نقدهایی که طی سالیان اخیر همواره متوجه جامعه پزشکی کشور بوده و این روزها پررنگ‌تر است، بی‌توجهی پزشکان به اخلاق حرفه‌ای است که زیر بار نگاه مادی به کار پزشکی و عادت کردن به زیرمیزی و نیز قراردادهای تجاری با شرکت‌های دارویی برای به اصطلاح «آب کردن داروهای این شرکت‌ها» رنگ باخته است.
سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی بهشتی نیز از این موضوع انتقاد کرد و گفت: چندین سال است که در حوزه آموزش پزشکی شعار جامع‌نگر و نهادینه‌کردن اخلاق حرفه‌ای را می‌دهیم ولی آیا موفق بوده‌ایم؟
به هر حال، هرچند با اعتراف این مدیر دولتی تغییر چندانی در بهبود وضعیت مراکز درمانی ممکن است رخ ندهد، اما از آن جا که به قول ادبا «وصف العیش، نصف العیش»، بنابراین وصف نابسامانی از زبان خود مدیران، حلال نیمی از مشکلات است!
