متن مشروح سخنان حجت‌الله ایوبی بدین شرح است: «هنرمندان ارجمند و گرامی اهالی سینمای پرافتخار ایران،آغاز سال نوی سینما بر شما مبارک باد. سالی سرشار از غرور و پیروزی. سال پیروزی حکمت و عقلانیت ایرانی. سال پیروزی تمدن بر بربریت. سالی که کلیده واژه‌اش برجام است. و برجام یعنی پیروزی سخن بر شمشیر، یعنی ن و القلم و ما یسطرون یعنی و جادلهم بالتی هی احسن.
و ما اینک در پسابرجامیم. جهان آغوشش را به روی سخن گشوده است. جهان همه گوش است. و ما یک دنیا سخن شنیدنی. و چه خوب که در جهان کنونی شنیدنی‌ها را می‌توان دید. و این است هنر سینما. و چه خوش اقبالند مردمانی که کلید داران گنج‌های گرانبهای سخن‌اند و دستی توانا در هنر تصویر دارند.
و ما در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر رونمایی می‌کنیم از سخنان دیدنی فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی. رمزگشایی می‌کنیم از قدرت اندیشه جوانان این سرزمین. می‌گشاییم سی و چهارمین دفتر مثنوی بلند سینمای ایران را. به نام فجر و به نام نور از سرزمین خور ( خورشید) به تماشا می‌خوانیم همه جهان را:
تماشا می‌روی؟ تماشا می‌خواهی؟
بیا اندرون من تماشا کن.
تفرج عالم خود و اندرون خود کردی
تفرج عالم من و اندرون من بکن «شمش تبریزی»
ما در سینما صبوری، همراهی و همدلی را مشق کرده‌ایم و امروز می‌بینیم میوه‌های این صبوری را. آشتی مردم با سینما، آشتی سینما با مردم. احترام به سینمای اندیشه وپاسداری از رونق گیشه. روزآمدی، نو شدن، جهانی شدن، حفظ ریشه‌ها و پیوند با اندیشه‌ها، حرکتی است که در سینما آغاز شده و پرشتاب به پیش می‌رود.
«نوگرایی» ، روزآمدی و دست برداشتن از عادتهای کهنه و منسوخ را باید از مدیریت سینما آغاز کرد. سینمای دیجیتال با فکر و اندیشه و رفتار و مدیریت نگاتیو ناممکن است. می‌توانیم نوستالژی آپارات را در کلکسیون نوستالژیهای خود همچنان داشته باشیم. اما باید بدانیم که تند باد دیجیتال در سینمای ایران وزیدن گرفته. سینمای ایران پوست انداخته . چاره‌ای جز «نوگرایی» و روزآمدی نیست.
رویش جوانه‌های امید در سینما آغاز شده. پرده‌های سینما روز به روز پر رونق‌تر و نوتر و سفره سینما کم کم گسترده‌تر می‌شود. سینما به سبد کالای مردم بازمی گردد.
با پایان تردید بخش خصوصی، سرمایه و هوش ایرانی به سوی ما می‌آید. با هجوم جوانان خوش ذوق، سینمای ایران به آوردگاه طرح‌ها و اندیشه‌های نو تبدیل شده.
به همه سینماگران عرصه‌های گوناگون از فیلم کوتاه تا داستانی و بلند، بشارت می‌دهم که موج تازه‌ای از صنعتی شدن در راه است. بر بستر بی انتهای وی .او .دی؛ هر اثر دیدنی دیده خواهد شد. اقتصاد سینما و همه مناسبات به سود تولیدگران دگرگون می‌شود.
آری می‌توان دید رویش جوانه‌های امید را. و می‌توان حس کرد وزیدن این نسیم جانبخش را. وزش باد صبایی که ابرهای تیره ناامیدی را از آسمان پرستاره فرهنگ ایران بیرون می راند. در این هوای صاف و پاک درخشش ستاره‌ها را می‌شود، بهتر دید. و جشنواره سی و چهار، جشن ستاره‌ها با طعم نوگرایی است. آفرین می‌گویم به محمد حیدری که دیروز را دید ولی نگاهش به امروز و فردا بود. جشنواره ملی فجر جشن سینمای ایران و جشن سینماگران است. میزبان شمائید. خانه خانه شماست و چه خانه‌ایی که:
خاک و خس این خانه همه عنبر و مشک است
بانگ درِ این خانه همه بیت وترانه است
و آفرینی از ته دل به شما جوانانی که طراوات وشادابی و اندیشه‌های تازه را به سینما آوردید. شما آمدید تا نشان دهید که سینمای ایران ادامه دارد. تا با صدای بلند اعلام کنید که فرهنگ و هنر در این سرزمین پایان ناپذیر است. بی گمان شما به رسم ایرانی زانوی ادب خواهید زد در برابر بزرگانی که قامت در این راه به کمان نشانده‌اند تا شما سروگون و استوار بایستید. یادمان نمی‌رود این سفارش حضرت مولانا که:
مرغ پرنارسته چون پران شود لقمه هرگربه دران شود
چون درآرد پر بپرد او بخود بی تکلف بی صفیر نیک و بد
و درود می‌فرستم به همه آنها که هفته‌هاست که به پیشواز فجر شتافته‌اند. سلام می‌کنم به چشمان خسته، دستهای توانا، ذهنهای خلاق، ذوق سرشار و عشقتان به فرهنگ. شما که سراپا دیده‌اید بی آنکه دیده شوید. سراپاگوشید بی‌آنکه شنیده شوید. ادای احترام می‌کنم به شما اهالی بی ادعای رسانه. خبرنگاران، منتقدان، عکاسان و فیلمبرداران و همه شما که با عشق می‌کوشید تا سینمای ایران تا هنر این سرزمین و تا هنرمندان ایرانی دیده شوند.
و در پایان از طرف جامعه سینمایی درود می‌فرستیم بر قدم‌های استوار، نگاه‌های تیزبین، بازوان قدرتمند و قامت‌های افراشته سرداران رشید، سربازان دلاور، پاسدارن حریم و حرم و رزمندگان مقاومت. و تقدیم می‌کنیم افتخارات سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر را به چشمان بر در مانده همسران وفرزندان شهیدان حرم. شهیدان مقاومت. پاسداران امنیت و آرامش ایران بزرگ.»
