تصاویر کمتردیده شده از گاندی

زمانی که بزرگترین رهبر هند به روستایی با نام سگوان مهاجرت کرد، نام این روستا را به سوگرام یا روستای خدمت تغییر داد. او در آنجا جامعه آرشام را ایجاد کرد که بعدها منشا تصمیمات مهمی در سرنوشت هند شد. گاندی به افاق همسرش کاستوربا و برخی از پیروانش به این روستا آمده بودند و به طور مرتب میهمانانی هم داشتند.

کانو گاندی پسر جوانی که آن روزها حدود ۲۰ سال سن داشت و برادرزاده مهاتما گاندی محسوب می‌شد نیز در کنار آن‌ها زندگی می‌کرد. او در آن ایام یک دوربین رولفلکس داشت و از رهبر زمان خود عکس می‌گرفت.

کانو می‌خواست که پزشک شود ولی والدینش از او خواسته بودند که در کنار مهاتما گاندی حضور داشته باشد و به امور دفتری، حساب‌ها و نامه‌نگاری‌های آشرام رسیدگی کند. کانو به عکاسی علاقه زیادی داشت ولی مهاتما گاندی به او گفته بود که پولی برای خرید یک دوربین ندارد. اما کانو ناامید نشد تا جایی که در نهایت گاندی از گانشیام داس بیرلا که به تجارت مشغول بود درخواست کرد تا ۱۰۰ روپیه معادل ۱.۴۹ دلار به کانو هدیه بدهد تا او بتواند دوربین و یک حلقه فیلم خریداری کند.

ولی گاندی در ازای این کار سه شرط برای کانو تعیین کرد: اول این که استفاده از فلاش دوربین ممنوع است  و دوم، اجازه ندارد از گاندی بخواهد تا برای عکاسی ژست بگیرد. مورد سوم هم این بود که جامعه آشرام در قبال عکاسی پولی به او پرداخت نمی‌کند.

کانو طی این مدت از دستیار گاندی که از کارهای او خوشش آمد بود دستمزد می‌گرفت و کم کم عکس‌های خود را به روزنامه‌ها می‌فروخت.

در طول سال‌ها و تا زمانی که گاندی در سال ۱۹۴۸ ترور شد، کانو گاندی حدود ۲۰۰۰ عکس از بزرگترین رهبر جنبش استقلال هند گرفت. برای دهه‌ها عکس‌های او در گمنامی به سر می‌بردند ولی در نهایت یک پژوهشگر آلمانی تصمیم به تدوین و فروش این عکس‌ها گرفت. حالا ۹۲ عکس از آخرین دهه زندگی گاندی در قالب یک رساله توسط بنیاد نظر در دهلی منتشر شده‌اند. این بنیاد غیر انتفاعی توسط دو عکاس مشهور هندی پراشانت پانجیار و دینش کانا بنیان‌گذاری شده است

کانو به لطف این که تنها کسی بود که اجازه داشت تا همیشه از گاندی عکاسی کند، هر روز از او عکس می‌گرفت، یکی از تصاویر به یاد ماندی گاندی زمانی است که بالای سر پیکر همسرش که فوت شده در حال دعا با اندوه نشسته است. این عکس در فوریه سال ۱۹۴۴ گرفته شده است. طبق برخی نقل قول‌ها گاندی ساعت‌ها بالای سر او شب زنده‌داری کرد و برای آمرزش او دعا کرد. بعد از ۶۰ سال با هم بودن گاندی در آن شب اعتراف کرد که بدون همسرش نمی‌تواند زندگی را تصور کند.

از قضا فردی که همیشه مثل سایه در کنار گاندی بود وقتی در سال ۱۹۴۸ که گاندی ترور شد کنار او نبود. پانجیار معتقد است مرگ گاندی تاثیر عمیقی بر کانو گاندی و همسرش داشت. برای کانو عکاسی فقط وقتی ارزشمند بود که بوسیله آن پیام رهبرش را انتقال دهد و پس از کشته شدن گاندی دیگر عکاسی لذتی نداشت. کانو گاندی بر اثر حمله قلبی سال ۱۹۸۶ در یک سفر زیارتی به شمال هند، فوت کرد.