صراط: مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس پیش از ظهر امروز با حضور در منزل مرحوم همایون بهزادی با خانواده وی ابراز همدردی کرد.
محمد رویانیان در خصوص درگذشت مرحوم همایون بهزادی گفت: پیش از ظهر امروز به منزل این مرحوم رفتم و با پسر و همسر او صحبت کرده و به آنها تسلیت گفتم. همچنین اعلام آمادگی کردم که هر کمکی از دست من بربیاید بگویم تا برای این پیشکسوت نامدار باشگاه پرسپولیس انجام وظیفه کنم.
وی درباره شخصیت مرحوم بهزادی ادامه داد: او فرد بزرگی بود که در خانواده‌ای اصیل به دنیا آمد و بزرگ شد. در خانواده این مرحوم علما و دانشمندان زیادی حضور دارند. مرحوم بهزادی از خانواده‌ای بزرگ بود که خودش هم شخصیت متفاوتی داشت. او با اینکه یک فوتبالیست مشهور و اسطوره بود اما با دانش بود و منش خاصی داشت و همواره از یک شخصیت مستقل سود می‌برد.
مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس خاطرنشان کرد: شاید مرحوم بهزادی مشکلات مالی داشت اما هیچ گاه نیاز مالی نداشت و دستش را به سوی کسی دراز نکرد. من با این مرحوم همواره در ارتباط بودم و واقعا حیف شد که او از میان ما رفت. متأسف هستم که چنین شخصیتهایی تا وقتی زنده هستند مورد توجه قرار نمی‌گیرند اما وقتی که فوت می‌کنند تازه یادمان می‌آید که باید به سراغ‌شان برویم. مرحوم بهزادی فقط از بی‌توجهی‌ها گله می‌کرد و همیشه دوست داشت به او توجه شود.
محمد رویانیان در خصوص درگذشت مرحوم همایون بهزادی گفت: پیش از ظهر امروز به منزل این مرحوم رفتم و با پسر و همسر او صحبت کرده و به آنها تسلیت گفتم. همچنین اعلام آمادگی کردم که هر کمکی از دست من بربیاید بگویم تا برای این پیشکسوت نامدار باشگاه پرسپولیس انجام وظیفه کنم.
وی درباره شخصیت مرحوم بهزادی ادامه داد: او فرد بزرگی بود که در خانواده‌ای اصیل به دنیا آمد و بزرگ شد. در خانواده این مرحوم علما و دانشمندان زیادی حضور دارند. مرحوم بهزادی از خانواده‌ای بزرگ بود که خودش هم شخصیت متفاوتی داشت. او با اینکه یک فوتبالیست مشهور و اسطوره بود اما با دانش بود و منش خاصی داشت و همواره از یک شخصیت مستقل سود می‌برد.
مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس خاطرنشان کرد: شاید مرحوم بهزادی مشکلات مالی داشت اما هیچ گاه نیاز مالی نداشت و دستش را به سوی کسی دراز نکرد. من با این مرحوم همواره در ارتباط بودم و واقعا حیف شد که او از میان ما رفت. متأسف هستم که چنین شخصیتهایی تا وقتی زنده هستند مورد توجه قرار نمی‌گیرند اما وقتی که فوت می‌کنند تازه یادمان می‌آید که باید به سراغ‌شان برویم. مرحوم بهزادی فقط از بی‌توجهی‌ها گله می‌کرد و همیشه دوست داشت به او توجه شود.
