صراط: هر چند زمان‌های دقیق تخریب و توسعه را فراموش کرده‌اند، اما از همان ابتدا می‌گویند بخشی از مسجد در سال‌ها قبل برای توسعه‌ی خیابان تخریب شده است، حتی گلدسته‌های مسجد را هم تخریب کرده‌اند!
127 سال پیش در مجاورت بیمارستان سینا در خیابان امام خمینی (ره) مسجد - مدرسه «مجد» از طرف مرحوم «مهدی قلیخان امیر سلیمانی» معروف به «مجدالدوله» تاسیس شد و شبستان شمالی آن در سال 1377 قمری به دستور «حاج شیخ محمد تقی آملی» به وسیله «حاج محمد باقر لولاگر» ساخته شد.
می‌گویند این مدرسه آن‌قدر قدمت دارد که «شیخ‌فضل‌الله نوری» تا سید محمود هاشمی شاهرودی، رئیس قوه قضائیه را به خود دیده است، حتی فرزندان برخی مقامات بلندپایه کشور نیز در این مدرسه تدریس می‌کنند.
مسجد حیاطی نسبتا بزرگ دارد، با دو ساختمان در دو طرف بنا که قرار بود قرینه هم باشند، اما قرینه‌ی شرقی آن در طول سال‌های گذشته که هیچ‌کس تاریخ دقیق آن را به خاطر ندارد، کاملا تخریب شد و به جای آن استفاده از سیمان و بتون و فلز با طرحی کاملا نامتقارن به چشم می‌خورد.
و حالا دیگر برای این نامتقارن بودن هیچ کاری نمی‌توان انجام داد، حتی هنوز چند سرستون از بخش‌هایی که تخریب شده‌اند در حیاط مسجد به چشم می‌خورد که به نظر می‌رسد از آن‌ها برای نشستن استفاده می‌کنند. هر چند هنوز هم بخش کمی از نخاله‌های ساختمانی در جلوی حوض و مقابل ساختمان ضلع غربی مسجد ریخته شده و چهره نامناسبی به حیاط مسجد داده است.
حالا تکیه «لولافروشان» در ایام محرم، عزاداری‌های خود را در این مسجد برپا می‌کنند، بنایی تاریخی که مراسم ختم چهره‌هایی چون جلال آل‌احمد، رشید یاسمی و اقبال آشتیانی در آن برگزار شده است.
احمدمسجد جامعی یکی از علت‌های تبدیل این مسجد به مکانی برای برگزاری مراسم ختم چهره‌های فرهنگی را به همین راحتی تعبیر کرد: در دوران گذشته مکانی مانند ناصرخسرو بورس کتاب فروشی‌ها بود، ضمن اینکه «لرزاده» کارگاه نقاشی ویژه در این منطقه داشت، شاید به این دلایل این مسجد چنین کارکردی پیدا کرده است.
او حتی یکی از آسیب‌های وارد شده‌ی دیگر به این مسجد را رنگ‌آمیزی ستون‌ها و تغییر محراب آن عنوان کرد.
براساس تابلویی که در دفتر مدیریت مسجد نصب شده؛ «بازسازی همه قسمت‌های مسجد با نظارت فنی سازمان میراث فرهنگی و با هزینه عده‌ای از برادران دینی در تاریخ 1417 قمری مطابق با 1375 شمسی انجام شد» و پس از آن بود که این بنای باقی مانده از دوره‌ی قاجار در۱۶ آذر ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۳۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
