صراط: حجت الاسلام حمید رسایی داوطلب کاندیداتوری در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی که صلاحیتش از سوی هیأت اجرایی رد شده است در کانال تلگرامی خود نوشت:
«گشتیم نبود، نگرد نیست»
امروز صبح (ساعت 9) هم به فرمانداری رفتم تا بلکه مسئولی مطابق قانون
انتخابات پاسخگو باشد. اما این روز هم مثل روزهای قبل، خبری از هیأت اجرایی
(مجری دولتی) انتخابات نبود. فقط چند نفر از هیأت نظارت (ناظرین شورای
نگهبان) در محل فرمانداری حضور داشتند و به ارباب رجوع پاسخ می دادند.
ضبط تلگرامم را روشن کردم و از هر کس که در فرمانداری مستقر بود، سراغ
اعضای هیأت اجرایی دولت را گرفتم، گفتند کسی نیست. نگهبان فرمانداری بود،
حراست بود، دبیرخانه بود اما آن کسی که باید باشد، نبود! گفتند حتی دفتر
فرماندار هم کسی نیست، هیچ مسئول دولتی اینجا نیست.
مطابق قانون انتخابات از تاریخ 16 دی ماه تا 19 دی ماه، تمام کاندیداهایی
که توسط هیأت اجرایی رد صلاحیت شده اند، دو کار می توانند انجام دهند:
1. از هیأت اجرایی دلایل و مستندات رد صلاحیتشان را مطالبه کنند.
2 . به هیأت نظارت که زیر نظر شورای نگهبان است، اعتراض کنند.
مطابق قانون انتخابات و مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام به امضای بزرگتر این
دولت (هاشمی رفسنجانی) به موجب این قانون، کلیه مراجع رسیدگی کننده صلاحیت
داوطلبان در انتخابات مختلف موظفند «صرفاً بر اساس مواد قانونی و بر اساس
دلایل و مدارک معتبر که توسط مراکز مسئول قانونی به مراجع اجرایی و نظارتی
ارسال شده است» به بررسی صلاحیت داوطلبان بپردازد و چنانچه صلاحیت داوطلبی
را رد کردند، باید علت رد صلاحیت او را با ذکر مواد قانونی مورد استناد و
دلایل مربوط، به صورت کتبی به داوطلب ابلاغ نمایند.
طی سه روز گذشته هر بار که به فرمانداری مراجعه کرده ایم، هیچ کس از اعضای
هیأت اجرایی حضور نداشته اند. دفتر اطلاعات درب فرمانداری پاسخش به مراجعه
کننده ها این است: امروز کسی نیست، بروید به هیأت نظارت اعتراض کنید.
این در حالی است که شاید کسی با دیدن مستندات قانونی نخواست اساسا اعتراض
کند و منصرف شد! علاوه بر این، اعتراض کردن مترتب بر این است که داوطلب
بداند چرا رد صلاحیت شده و نسبت به آن اعتراض کند.
این کمترین شرط قانونی و حقوق شهروندی است که حداقل باید یک نفر از اعضای
هیأت اجرایی در فرمانداری مستقر باشد و به ارباب رجوع پاسخ بدهد!
جالب بود امروز به یکی از کاندیداها گفته بودند برو فردا بیا، معترض بود و
با عصبانیت می گفت وقتی نمی دانم دلیل رد صلاحیتم چیست، به چه اعتراض کنم؟
می گفت الان سه روز است همین را می گویند و من اصلا فردا تهران نیستم.
بنده خدا که از صبح آنجا بود، خسته شد و رفت. البته راست می گفت، طبق قانون
اگر کاندیدایی، کتبا درخواست ارائه مدارک رد صلاحیتش را ارائه بدهد، ظرف
یک روز هیأت اجرایی باید به او پاسخ بدهد.
عوامل فرمانداری به من هم گفتند حاج آقا شما هم برو هیأت نظارت اعتراض کن،
قال قضیه را بکن. خندیدم و گفتم: اولا آنهایی که رفتند فقط کاندیدا هستند
اما من در حال حاضر هم کاندیدا هستم هم نماینده مردم و وظیفه دارم این
قانون شکنی را بررسی کنم. ثانیا من اگر آدمی بودم که به این راحتی ول کن
قانونی شکنی های عده ای می شدم که هیأت اجرایی دولت بی دلیل رد صلاحیتم نمی
کرد. گفتم نمی روم اما می نویسم . . .
این را که گفتم، پچ پچ های عوامل حراست فرمانداری شروع شد که بعد از چند
دقیقه علیرغم اینکه می گفتند هیچ مسئولی در فرمانداری نیست از دفتر معاون
فرماندار و رئیس ستاد انتخابات فرمانداری تهران (آقای ناصر بخت) تماس
گرفتند که معاون فرماندار شما را به اتاقش دعوت کرده . . .
مشروح مذاکراتم با معاون فرماندار را در پست بعدی بخوانید جالب تر از همه اینهاست . . .
. . . دوستان زیادی تلفن می زنند و پیام می دهند که نهایتاً چه می شود، ما نگرانیم و . . .
دوستان! عجله نکنید چون نهایتا مطابق قانون مسیر طی می شود. بنده هم در وقت قانونی (که تا فردا بعد از ظهر است) به هیأت نظارت انتخابات (شورای نگهبان) اعتراضم را ارائه می دهم اما قبل از آن باید مسیر قانون طی شود و آقایان پاسخ دهند.
