آیا خانه مجردی خوب هم داریم؟

صراط: پدرو مادر برای همه از جایگاه بالایی برخوردارند و به نوعی پناه افراد هستند، اما زمانی می‌ رسد که آن ها باید به دنیای دیگری قدم بگذارند و از کنارمان دور شوند. وقتی این زمان فرا برسد هر کسی از خود واکنشی بروز می‌دهد، ولی بیشترین ضربه متوجه کسانی است که مجرد و تنها درخانه زندگی می‌کنند زیرا باید باقی عمر خود را بدون حمایت و مهربانی والدین به ‌سر ببرند.

* افسردگی در کمین افراد بی‌سرپرست

مرگ همیشه پیش روی انسان‌ها است و بعد از این حادثه غمناک اطرافیان و کسانی که به نوعی با متوفی در ارتباط هستند، تحت تأثیر قرار می‌گیرند. اما کسانی که تنها با یکی از والدینشان زندگی می‌کنند و بعد از مدتی پدر یا مادرشان نیز از دنیا می‌رود، این افراد در شرایط سخت روحی و روانی قرار می‌گیرند.

ایمان، 31 ساله، بعد از فوت پدر و مادرش می‌گوید: هنوز نمی‌توانم باور کنم که آن‌ها را از دست داده و باید بقیه عمرم را به تنهایی و بدون هیچ حامی مالی و عاطفی زندگی کنم.

حسین ناصری، مشاور و روانشناس، در خصوص وضعیت روحی این گونه افراد می‌گوید: واکنش افراد بعد از فوت والدین متفاوت بوده و کسانی که مجبور به تنهایی بعد از فوت هر دو والدینشان هستند، از لحاظ روحی آسیب بیشتری می‌بینند و ممکن است نتوانند با این مسئله کنار بیایند.

* افراد بی‌سرپرست از حمایت والدین محرومند

کسانی که والدینشان را از دست می‌دهند، ممکن است از غم و اندوه دچار افسردگی شوند و اگر هر دو والدین فوت شده باشند و فرد هم در دوران جوانی باشد، از حمایت‌های خانوادگی نیز محروم می‌شود.

نرگس، 24 ساله، کارمند در خصوص عدم حمایت خانواده می‌گوید: پدر و مادرم چند سالی است از دنیا رفته‌اند. خانواده و فامیل نیز ما را کنار گذاشته اند. وقتی والدینم در قید حیات بودند، زندگی بهتری داشتیم و آن‌ها به راستی مانند کوه پشتمان بودند.

دکتر احمد بخارایی، جامعه شناس در خصوص حمایت‌های والدین معتقد است: کسانی که والدینشان را از دست می‌دهند، در شرایطی که جامعه از آن‌ها حمایت نکند بیشتر آسیب اجتماعی می‌بینند، مگر این که از طبقه خاصی باشند تا از حمایت‌های اجتماعی و اقتصادی محروم نشوند.

* دولت به افراد بی‌سرپرست کمک کند

اگر دولت به افراد بی‌سرپرست که از لحاظ مالی حمایت نمی‌شوند کمک نکند،آنها به جهت روحی و جسمی آسیب می‌بینند و دچار سردرگمی و قیاس با سایر افراد می‌شوند.

امیر، 35 ساله، بیکار، در خصوص عدم حمایت‌های دولت از افراد بی‌سرپرست می‌گوید: اگر دولت به افراد بی‌سرپرست و واجد شرایط کمک نکند، استعداد و توانایی آن‌ها سرکوب شده و ممکن است به خطا کشیده شوند.

* خانه مجردی تنها راه افراد بی‌سرپرست

اگر جامعه و دولت از افراد بی‌سرپرست حمایت نکند، آن‌ها مجبورند خود نیازهای اولیه‌شان را تأمین کنند. نیاز به مسکن یکی از مهمترین احتیاج‌های هر فردی است. این نیاز در افراد بی‌سرپرست که مجرد هستند به تنهایی زندگی می‌کنند بیشتر به چشم می‌خورد و تهیه خانه مجردی تنها راه پیش‌ روی آن‌ ها است.

فاطمه، 30 ساله، کارمند در خصوص خانه مجردی برای افرادی بی ‌سرپرست می ‌گوید: زمانی که پدر و مادرم را از دست دادم با خواهرم مجبور شدیم به تنهایی زندگی کنیم. هرجایی که برای مسکن می‌رویم برداشت خوبی نسبت به ما ندارند.

* رسانه‌ها برای پذیرش افراد بی‌سرپرست بکوشند

افرادی در جامعه هستند که با حضور خانواده بازهم تمایل به زندگی‌های مجردی دارند و در این بین ممکن است شیوه زندگی این افراد مشکلاتی را در جامعه به وجود آورد، اما افرادی که تنها و بی ‌سرپرست هستند مجبور به تهیه خانه مجردی می‌شوند و با این که شرایط این افراد کاملاً با اشخاصی که خانواده دارند، ولی متمایل به تشکیل زندگی مجردی هستند بسیار متفاوت است، باز هم توسط افراد جامعه یکسان پنداشته می‌شوند. این افراد در زندگی خود به مشکلات عدیده‌ای همچون پیدا کردن خانه، ازدواج با فرد مورد علاقه و... برمی‌خورند چرا که بعضی از خانواده‌ها پذیرای اشخاصی که بدون حضور والدین بزرگ شده‌اند و سال‌ها به تنهایی زندگی کرده‌اند نیستند. البته رسانه‌ ها می ‌توانند با آگاهی دادن به مردم در جهت پذیرش افراد بی‌ سرپرست کمک کنند.

افراد به احترام و شخصیت اجتماعی احتیاج دارند و همان گونه که امام علی(ع) در مورد ایتام سفارش کرده‌اند، بکوشیم تا بین افراد بی ‌سرپرست و دیگران تفاوتی قائل نشویم.