تهران در فراق هوای سالم

مردم که باور کرده بودند بنزین های تولید داخلی بیماری زا و یکی از عوامل آلودگی هوا است چشم به دست دولت برای بنزین های وارداتی دوختند تا کمی شرایط غلظت آلاینده ها و آلودگی هوا بهبود یابد و امید در میان کلانشهرها و به ویژه تهران جاری شود؛ اما چشم انتظاری مردم زیاد به طول نینجامید و آلودگی هوا علیرغم قول‌های داده شده به کشور بازگشت و پاییز و زمستانی تلخ را برای مردم رقم زد.

آنها که مدام توپ آلودگی را در زمین همتایان گذشته خود می انداختند و همه چیز را با چوب سیاسی کاری می‌کوبیدند علل دیگری غیر از بنزین‌های آلوده را مطرح کردند و دلیل افزایش آلودگی هوا را ذرات کمتر از 2.5 میکرون و پدیده وارونگی هوا معرفی کردند و همچنان بر گفته‌های خود مبنی بر آلوده بودن بنزین‌ها در گذشته و بهتر شدن وضعیت در زمان حاضر تأکید کردند و تکرار آن را یکی از افتخارات در این دوره خواندند.

اما پاییز و زمستانی تلخ در سال 94  برای مردم پایتخت و برخی کلانشهرها رقم خورده چرا که آلودگی هوا جان آنها را به لبشان رسانده و آنانی که همه معضلات را در این زمینه بر گردن قبلی ها می اندازند فقط می گویند باید باد و باران بوزد و پایتخت نشینان هم چشم انتظار الطاف الهی هستند.

آلودگی هوا، این معضل همیشگی که شاید کمتر به موضوع بنزین و یا بهانه‌های دیگر ربط داشته باشد و باید چاره‌ای اساسی برای آن اندیشیده شود در ماه آخر پاییز و روزهای ابتدایی زمستان گریبان ساکنان تهران را گرفته و شرایط را ناسالم ساخته است؛ اوضاعی پر از درد، رنج و بیماری که همچنان ادامه دارد.

ساکنان کلانشهر تهران که افسوس هوای پاک را می‌خورند در آذر تنها 10 روز توانستند در هوای سالم تنفس کنند و در 20 روز دیگر و باقی ساعت‌ها و دقیقه‌ها را در دود و آلودگی نفس کشیدند و چشمشان به باد و باران خشک شد.
آلودگی هوایی که این روزها مردم را به زحمت انداخته و هنوز تدبیری برای آن در نظر گرفته نشده 17 روز مداوم است که ادامه یافته و مسوولان ذیربط نیز رفع آن را به باد و باران گره زده اند.

این استمرار آلودگی که در فصل پاییز و مهر و آبان نیز تا حدودی وجود داشت از اواسط آذر به اوج خود رسید و موجب شد کمیته اضطرار آلودگی هوا تشکیل جلسه‌ای فوری را بدهد و تمهیداتی نظیر تعطیلی معادن شن و ماسه، عدم فروش طرح ترافیک روزانه و حتی تعطیلی مدارس در 3 روز را تصویب کردند.

در چنین شرایطی راهکارهایی برای سلامتی شهروندان و گروه‌های حساس در نظر گرفته شد و باعث شد تا وضعیت سخت‌تر از سخت برای کودکان و یا سالمندان نشود اما این چاره‌اندیشی‌های مقطعی همچنان اثرگذاری مطلوبی نداشته و با اینکه مدارس برای چهارمین بار در شهرری تعطیل شد اما کماکان آلودگی هوا باقی ماند.

اما این غلظت آلاینده‌ها که به طور متناوب از ابتدای پاییز وجود داشته و حال به طور مدام از بیست و یکم آذر کاملاً در استان تهران جا خوش کرده است  نفس تهرانی را بند آورده و مردم می‌بینند که تمهیدات اندیشیده شده از سوی مسئولان امر اثر آنچنانی نداشته است.

شاخص‌های آلودگی سازمان هواشناسی در روزهای گذشته و از ابتدای زمستان تاکنون نیز کمتر از 124 نشده و این به معنای شرایط ناسالم هوایی برای ساکنان تهران است و مردم در هر صورت پایین آمدن شاخص‌ها را به طور کامل احساس نمی‌کنند.

در روزهای پیش تر از دی یعنی از بیست و یکم آذر نیز شاخص‌های آلودگی اعداد ناسالم بودن هوا را نشان می‌دهد و اعداد افزایش غلظت آلاینده ها 103 تا 134 را نشان می‌دهد البته تعطیلی مدارس نیز در همین روزها یعنی بیست و نهم و سی‌ام آذر و یکم دی انجام گرفت تا دانش‌آموزان بیش از پیش آسیب نبینند.

این روزها همچنان آلودگی هوا نفس مردم را به تنگ آورده است و حتی صدای نمایندگان مردم و دستگاه‌های ذیربط را بالا برده تا بلکه محیط زیستی‌ها و یا دیگر دستگاه‌های ذیربط چاره‌ای بیندیشند؛ مردم انتظار دارند تا در این استمرار آلودگی هوا و شرایط بحرانی، مسئولان به جای وعده‌های پوشالی و یا سیاسی بازی در فکر سلامتی آن‌ها باشند و راهکارهایی مناسب‌تری را تدارک ببینند.

استان تهران امروز دوشنبه هفتم دی سال 94 همچنان در آلودگی غوطه ور است و مردم در هفدهمین روز مداوم همچنان در آلاینده‌هایی نفس می‌کشند که راه چاره‌ای برای آن اندیشیده نشده است.