آنچه نتانیاهو سعی دارد از آن به عنوان یهودی ستیزی یاد کند، در حقیقت صهیونیستی ستزی گسترده‌ای است که در اروپا نمود پیدا کرده و نضج یافته است. بدیهی است که فاکتور و مولفه زمان نیز در این خصوص همراه با صهیونیست‌ها و دولت‌های اروپایی حامی تل آویو نبوده و نمی باشد. هر اندازه زمان می گذرد، شاهد صهیونیستی ستیزی بیشتر در اروپا هستیم. روشنگری ملت‌های مسلمان و در راس آنها ملت ایران در شکل گیری این روند نقش مستقیمی ایفا کرده است.
در تازه ترین این موارد، دانشگاه بارسلونا با پیوستن به یک جنبش جهانی علیه اسرائیل اعلام کرده است که رسما روابط و همکاری‌های خود با مؤسسات و دانشگاه‌های این رژیم و همه مؤسساتی که با اشغالگری در ارتباطند را قطع کرده است. در سطح دولتی نیز تلاش برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین از سوی یونان و دیگر کشورهای اروپایی آغاز شده است. در این میان سه دولت اصلی حامی رژیم صهیونیستی در اروپا یعنی دولت‌های فرانسه، انگلیس و آلمان نیز نسبت به گذشته روز به روز منزوی تر گردیده و دیگر در ابراز حمایت خود از تل آویو احتیاط می‌کنند. این احتیاط نه تنها معلول حضور نتانیاهو در قدرت، بلکه معلول و مرهون خشم جامعه اروپا نسبت به جنایات رژیم صهیونیستی است.
واقعیت امر این است که حمایت از جنایات صهیونیست‌ها برای دولت‌های اروپایی این روزها بیش از پیش هزینه دارد. این هزینه به اندازه‌ای زیاد است که دولت‌های غربی دیگر توان پرداخت آن را ندارند. در جریان تحریم کالاهای شهرک‌های صهیونیستی توسط اتحادیه اروپا، شاهد همراهی افکار عمومی کشورهای مختلف اروپایی با اتحادیه اروپا بودیم. هم اکنون سران ارشد اروپای واحد نسبت به این واقعیت آگاه هستند که هر اندازه بیشتر از تل آویو فاصله بگیرند، بیشتر مورد توجه و اقبال افکار عمومی خود قرار خواهند گرفت.
در سال 2014 میلادی یک نظرسنجی در اتحادیه اروپا نشان داد که به طور متوسط 60 درصد از مردم کشورهای آلمان، فرانسه و انگلیس رژیم صهیونیستی را رژیمی منفور دانسته‌اند. در جریان تجاوز سال گذشته رژیم اشغالگر قدس به نوار غزه شاهد بودیم که ملت‌های اروپایی سکوت و همراهی وقیحانه دولت‌های خود با رژیم اشغالگر خود محکوم کرده و با هدف دفاع از ملت فلسطین و همدردی با خانواده قربانیان غزه به خیابان‌ها آمدند. سیاستمداران اروپایی نظیر آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان، دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس و فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه که تا قبل از خشم ملت‌های اروپایی از تل آویو در حال توجیه جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و حمایت از کشتار کودکان و زنان بیگناه بودند، به ناگهان تغییر موضع داده و کشتار مردم بی دفاع را در ظاهر محکوم کنند.
امروزه ملت‌های اروپایی یکی پس از دیگری نسبت به ماهیت و هویت رژیم صهیونیستی و اشغالگری این رژیم آگاه شده‌اند. رسانه‌های جمعی و آگاهی بخشی‌های عمومی از سوی جهان اسلام و کشورهایی آگاه مخصوصا جمهوری اسلامی ایران نقش مهمی در این معادله ایفا کرده است. آنچه مسلم است اینکه صهیونیسم ستیزی به عنوان یک روند رو به رشد در اروپا ادامه خواهد یافت. در این میان هر اندازه دولت‌های اروپایی مسیر خود را از ملت‌های اروپایی جدا کنند، بیشتر از سوی مردم خود منزوی می‌شوند. قاعده‌ای که امثال مرکل و اولاند پس از پرداخت هزینه‌های زیاد نسبت به آن پی برده‌اند.
