صراط: ناکامی های بورس در دولت حسن روحانی همچنان تداوم دارد و هر روز شاهد آشکار شدن بخش جدیدی از آن هستیم. بازار سرمایه در حالی دو سال اخیر سخت ترین روزهای خود در دهه های اخیر تجربه می کند که محمد فطانت رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار با وجود گذشت حدود یک سال از فعالیت خود تصمیم گرفته تا همچنان سکوت کرده و اظهار نظری نکند.
فطانت فرد سال گذشته با این امید به سازمان بورس آمد که بتواند اوضاع را بهبود بخشد و عملکرد بهتری نسبت به علی صالح آبادی از خود ارائه دهد، اما شواهد و قرائن حاکی از این است که اوضاع نه تنها از زمان رئیس سابق سازمان بورس بهتر نشده، بلکه بورس در وضعیت بحرانی تر هم قرار گرفته است.
داستان افشای عملکرد ضعیف شرکتهای مختلف بورسی هم مانند زخمی است که مدام بخش جدیدی از ان سرباز می کند. بعد از آشکار شدن عملکرد ضعیف خودروسازان، شرکتهای سیمانی و پتروشیمی ها این بار نوبت فلزات اساسی است که این دومینو حضور پیدا کند.
این فلزات و صنایع وابسته به آنها در حالی روزهای بسیار تیره و تاری می گذرانند که کشور ما معادن بسیار غنی را در این زمینه دارد. اما به نظر می رسد تنها داشتن منابع غنی کافی نیست و دولتمردان برای بهره برداری بهتر از منابع باید به جای خام فروشی آنها در فرآوری و ایجاد ارزش افزوده برای آنها کنند. یکی از بخشهای مهم ایجاد ارزش افزوده برای مواد معدنی به خصوص فلزات اساسی حمایت از صنایع وابسته به آنهاست.
کارنامه دولت تدبیر و امید در دو سال اخیر نشان می دهد که صنایعی از این دست طی دو سال اخیر نه تنها مورد حمایت دستگاه اجرایی قرار نگرفته اند، بلکه با خام فروشی در معرض خطرات بسیار جدی هم واقع شده اند.
بررسی ها نشان می دهد که بسیاری از معادن فلزات اساسی و صنایع وابسته به آنها در 850 روز اخیر از اهداف تعیین شده برایشان به دور مانده اند و طرحهای نیمه تمام زیادی در این بخش وجود دارد، که دولت برای اجرای آنها منتظر اجرای برجام و سرمایه گذاری شرکتهای خارجی است.
اما بررسی وضعیت صنایع مربوط به فلزات اساسی در بورس، حاوی نکات تامل برانگیزی است که می تواند عمق فاجعه را به خوبی نشان دهد.
آمار وضعیت شرکتهای وابسته به فلزات اساسی در بورس نشان می دهد که 77 درصد از شرکتهای این گروه نسبت به سال 93 با کاهش فروش مواجه شده اند.
همچنین با یک بررسی ساده می توان دریافت که فقط 3 شرکت (14درصد) از شرکتهای این گروه نسبت به سال 93 افزایش سود خالص داشته اند و 86 درصد از آنها یا زیان شناسایی کرده اند یا با کاهش سود خالص مواجه شده اند. همچنین تنها 6 شرکت افزایش تولید داشته اند و بیش از 68 درصد شرکتها با کاهش تولید روبرو بوده اند.
اما به نظر می رسد وضعیت این شرکتها در بازار سرمایه تا پایان سال هم بهتر نخواهد شد، زیرا در این گروه 50 درصد شرکتها با اعلام تعدیل منفی، پیش بینی سود سالیانه خود را با توجه به عملکرد 6 ماهه کاهش داده اند و هیچگونه تعدیل مثبتی نیز در سایر شرکتهای گروه اعلام نشده است. برخی از شرکتهای این گروه علیرغم کاهش سود یا تغییر پیش بینی سالیانه از سود به زیان، پوشش مناسبی نداشته اند و همین امر بیانگر کاهش بیشتر سود و افزایش زیان در شرکتهای مذکور تا پایان سال می باشد.
با این وجود باید گفت با وجود ایجاد فضای انتظار برای اجرای برجام در جامعه یک صنعت دیگر هم در آستانه ورشکستگی و ضرر و زیان اقتصادی قرار دارد. اما با این وجود باز هم مردان اقتصادی دولت روحانی به ویژه محمد فطانت فرد رئیس همیشه ساکت سازمان بورس و ارواق بهادار تصمیم گرفته اند که سکوت کنند.
باید دید بالاخره کدامیک از مردان اقتصادی دولت تدبیر و امید در خصوص اوضاع آشفته بازار سرمایه و صنایع حاضر در آن لب به سخن می گشاید و دلایل آن را به طور شفاف بیان می کند؟ آیا مشکل رکود در صنایع و بازار سرمایه تنها برجام است و بعد از اجرای برجام باید شاهد این تیره روزی ها باشیم؟ زمان قطعا همه چیز را به خوبی آشکار خواهد کرد.
منبع: نسیم
